łojotokowe zapalenie skóry na penisie

Definicja i częstość występowania:

łojotokowe zapalenie skóry, zaburzenie grudkowo-płaskonabłonkowe skóry, jest częstym stanem, który dotyka tłuste obszary skóry. Wiadomo, że występuje w częściach skóry, które mają wysoką produkcję sebum, takich jak brwi, Plecy, Pachy, twarz, górna klatka piersiowa, fałdy nosowo-wargowe, pachwiny, rozszczep pośladkowy i genitalia. Stan ten występuje w 3 do 5 procent populacji i jest powszechnie obserwowane wśród młodych dorosłych i tych, którzy są bardziej starsi.

przyczyna

przyczyną zaburzeń jest szybki wzrost Malassezia, patogenu skóry w postaci drożdży, który rozkłada sebum do kwasów tłuszczowych, które następnie podrażniają skórę. To podrażnienie skóry prowadzi do zapalenia skóry. Indywidualna szansa na zarażenie się tym stanem zależy od dwóch czynników: produkcji sebum i odpowiedzi układu odpornościowego na wzrost drożdży. Ponadto pacjenci mogą zawrzeć to zaburzenie poprzez inne powiązane warunki. Łojotokowe zapalenie skóry było związane z innymi schorzeniami, w tym między innymi z depresją, chorobą Parkinsona, HIV, osobami przyjmującymi leki hamujące odporność lub kortykosteroidy ogólnoustrojowe oraz osobami z łuszczycą w wywiadzie rodzinnym.

objawy

łojotokowe zapalenie skóry przedstawia się jako łuszczące się czerwone plamy rumieniowe, które tworzą większe zmiany. Gdy tworzy się na męskim penisie, może być postrzegana jako łuszcząca się czerwona płytka na wałku i żołędzi prącia. Chociaż nie jest to stan niebezpieczny i kompromitujący, wskazuje na niewłaściwą opiekę i niespełniającą norm higienę. Ponadto, podczas gdy leczenie może sprawić, że plastry znikną, mogą wrócić po pewnym czasie.

diagnoza

ze względu na swój wizualny charakter łojotokowe zapalenie skóry diagnozuje się na podstawie widocznych zmian. W niektórych przypadkach diagnostyka różnicowa może obejmować grzybicę, łuszczycę, chorobę Bowena żołędzi, atopowe zapalenie skóry lub erythroplasia queyrat.

leczenie

leczenie tego stanu skóry wymaga leczenia wielu rzeczy: wagi, drożdży, stanów zapalnych i ogólnego poziomu zdrowia.

keratolityki są stosowane w leczeniu czerwonych łusek; miejscowe leki przeciwgrzybicze, takie jak cyklopiroks, są stosowane w celu zmniejszenia poziomu drożdży Malassezia; miejscowe kortykosteroidy zmniejszają stan zapalny; w leczeniu mogą być również stosowane doustne antybiotyki i fototerapia.