Żadna piosenka nie jest Bezpieczna od nas

za piosenkę dnia przez cały ten tydzień będę daje wam pięć piosenek, które dla mnie definiują i przeciwstawiają się gatunkowi, i były nie tylko wpływowe dla mnie jako kompozytora, ale także zmieniły moje spojrzenie na sztukę jako całość.

moim pierwszym wyborem jest „Strange Fruit” Abla Meeropola w wykonaniu nieporównywalnej Niny Simone z jej albumu A Portrait of Nina z 1974 roku. Meeropol napisał pierwszy wiersz w 1937 roku pod nazwą „gorzki owoc”, w reakcji na zdjęcie Lawrence ’ a Beitlera (Ostrzeżenie, graficzne przedstawienie linczu) z 1930 roku linczu Thomasa Shippa i Abrama Smitha w Marion w stanie Indiana. Meeropol ostatecznie sam ustawił wiersz jako protest przeciwko linczom i przemocy wobec ludzi kolorowych i zmienił tytuł na taki, jaki jest dzisiaj. Billie Holiday spopularyzowała piosenkę i stała się ona częścią greater American lexicon, the Library of Congress dodając ją do National Recording Registry w 2002 roku. Przełomowe dzieło, napisane przez Żyda-Amerykanina, który również zmagał się z dyskryminacją i prześladowaniami, jest surowym, potężnym i gryzącym opisem tego obrzydliwego czasu amerykańskiej historii i działa jako pamięć o tych czarnych ludziach straconych przez przemoc i rasizm mafii w Ameryce, które niestety nadal trwa dzisiaj, z brutalnością policji i marszami białej supremacji.

prosty akompaniament, w połączeniu z niepokojącą i przejmującą poezją, łączy się w trzy krótkie minuty tworząc dryfujący i intensywny, penumbralny utwór muzyczny, poetycki i dramatyczny–częściowe oświetlenie linczu w Ameryce. Absolutnie ikoniczny występ Niny i jej gwiazdorskiego zespołu tylko dodaje tej pracy powagi. Delikatne i subtelne wypełnienia perkusji tworzą pusty i zawieszony stan animacji; dychotomia między krótkimi atakami fortepianu a nieustannymi organami Rhodesa, płynącymi łagodnie w eterze przed zgłębianiem pełnego rejestru, łagodnie i swobodnie; nieoczekiwane i widmowe wejście fletu na końcu; dostarczanie tekstu Niny, z momentami precyzyjnymi sybilantami, a u innych ospałą swobodą; różnorodne podniebienie brzmieniowe Niny, czasem intensywne i mocne, czasem delikatne i pieszczotliwe, czasem pełne wrażeń, czasem pełne wrażeń, czasem pełne wrażeń, czasem pełne wrażeń, czasem pełne wrażeń, czasem pełne; Ostatnie i dramatyczne zejście Niny na „leaves”, ukłon w stronę oryginalnego nagrania Billie, znacznie rozszerzonego i posuniętego o krok dalej przez Ninę, ma siłę syreny nalotowej odbijającej się echem w kraju, a wymuszone i wrażliwe vibrato na” strange „z ostatniej linii piosenki, kobieta wyczerpana przemysłem i społeczeństwem, które nie chciało czarnej kobiety Na szczycie swojej gry, opowiadając o ich okrucieństwach:” oto dziwny i gorzki plon.”

Put another way: W wykonaniu Niny Simone „dziwny owoc” Abla Meeropola w ciągu trzech minut uzyskuje się bardziej surowy dramat niż całe opery – częściowe zaćmienie duszy.