życie kulturalne
instytucje kulturalne
zdumiewająca mieszanka Sztuki Starożytnej i nowoczesnej uzupełnia życie kulturalne miasta Meksyk. Pre-Hiszpańskie ruiny są nadal widoczne w całym mieście, wraz z kolonialnymi hiszpańskimi, XIX-wiecznymi Meksykańskimi i nowoczesnymi budynkami. W 1987 roku Historyczne centrum Meksyku zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO; na miejscu znajduje się ponad 1400 budynków z XVI-XIX wieku oraz ocalałe kanały Xochimilco, gdzie turyści nadal pływają na kolorowo urządzonych wyrzutach przez słynne chinampas (nawadniane kanałem, ale błędnie nazywane „pływającymi” ogrodami z czasów Azteków). Główne stanowisko archeologiczne w centrum miasta to Templo Mayor („główna świątynia”) Azteków, która znajduje się tuż przy Zócalo. W sąsiednim muzeum znajduje się wiele artefaktów z terenu.
Photos.com/Jupiterimages/Getty Images
© Grigory Kubatyan/Fotolia
główny kampus UNAM, położony nad strumieniami lawy Pedregal de San Angel w południowej części miasta, jest również wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO (wyznaczony 2007). Kampus został zbudowany w latach 1949-52 i otwarty w 1954. Jego architektura jest unikalnym połączeniem nowoczesnego budownictwa XX wieku i tradycyjnego wzornictwa. Wiele ścian zdobią mozaikowe malowidła odzwierciedlające Prehiszpańską przeszłość Meksyku.
w metropoliach stanu Meksyk znajdują się również godne uwagi ruiny, wśród nich Tenayuca, Acatzingo i wielkie monumentalne „miasto umarłych”, Teotihuacán (wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1987 roku). Leży około 30 mil (50 km) na północny wschód od centrum Meksyku, Teotihuacán pozostaje jednym z głównych celów turystycznych stolicy. Artefakty z tych i innych ważnych stanowisk archeologicznych można oglądać w znanym na całym świecie Narodowym Muzeum Antropologii (założonym w 1825 roku), znajdującym się w obecnym budynku w parku Chapultepec od 1964 roku.
Katedra Metropolitalna, zbudowana w ciągu prawie 250 lat (1573-1813) po północnej stronie Zócalo, prezentuje mieszankę trzech stylów architektonicznych dominujących w okresie kolonialnym: Renesansu, baroku i neoklasycyzmu. Jego starannie urządzone Sagrarium reprezentuje apogeum rodzimego stylu barokowego XVIII wieku. Do czasu ukończenia dużego projektu stabilizacyjnego w 2000 roku katedra słynęła również z nierównomiernego zanurzania ciężkich fundamentów w glebie lakustrycznej.
Geoff Tompkinson/GTImage.com (A Britannica Publishing Partner)
© Rafael Ben-Ari / Fotolia
jeśli chodzi o pielgrzymów religijnych, katedra jest przysłonięta tylko przez niskie wzgórze Tepeyac w północnej części miasta, miejsce, które kiedyś było poświęcone azteckiej bogini Tonantzin. Od XVII wieku wzgórze jest poświęcone jako sanktuarium Matki Bożej z Guadalupe, wybitnego symbolu kultury meksykańskiej, która inspiruje, wraz z flagą narodową, silne uczucia jedności narodowej. Miliony pielgrzymów i turystów odwiedzają tam dwie bazyliki: Antigua (stara) Bazylika (1695-1709) i Wielka okrągła Nueva (Nowa) Bazylika (1974-76), w której znajduje się oryginalny 20-metrowy (6 – metrowy) wizerunek Madonny. Objawienie Matki Bożej jest obfite każdego grudnia 12 przez pielgrzymów z odległych społeczności górskich, jak również przez prałatów kościelnych, polityków, znanych artystów i niezliczonych gości z barrios miasta.
inne popularne święta to święto Trzech Króli (6 stycznia; dzień, w którym dzieci otrzymują dary od Trzech Króli) oraz Dzień Zmarłych (2 listopada), czyli dzień po Dniu Świętego. Na tę ostatnią okazję przygotowywane są specjalne pieczywo i cukierki, a domowe ołtarze wystawiane są na pamiątkę zmarłych bliskich. Każdego roku w Iztapalapie odbywają się misterne przedstawienia Pasyjne, gdzie uczestnicy przedstawiający Jezusa poddawani są biczom i symulowanym krucyfiksom.
© Byelikova/Dreamstime.com
stolica ma również godne uwagi przykłady świeckiej sztuki inspirowanej mezoamerykańskimi, Europejskimi i Meksykańskimi tematami społeczno-politycznymi. Pałac Sztuk Pięknych (Palacio de Bellas Artes), zbudowany w latach 1904-1934, mieści liczne obrazy i rzeźby oraz pełni funkcję miejsca występów tanecznych i muzycznych. Na terenie Narodowego Uniwersytetu Autonomicznego znajduje się Biblioteka Centralna, w której znajduje się mozaika pokrywająca fasadę (1952) Juana o ’ Gormana oraz budynek Rectorii z kolorowymi muralami Davida Alfaro Siqueirosa, Diego Rivery i innych. Murale zdobią również Pałac Narodowy i inne struktury publiczne, a prywatne galerie poświęcone takim artystom jak Frida Kahlo stały się głównymi atrakcjami. Dom i Pracownia architekta Luisa Barragána została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2004 roku.
© Gerardo Borbolla/Fotolia
Shostal Associates
Jay Galvin (CC-BY-2.0) (A Britannica Publishing Partner)