1 Księga Królewska 10-11 contemporary English Version

Królowa Saby odwiedza Salomona

10 Królowa Saby usłyszała, jak sławny jest Salomon, więc udała się do Jerozolimy, aby go przetestować z trudnymi pytaniami. 2 A wziąwszy z sobą kilka sług swoich, napełniła wielbłądy SWE darami wonności, klejnotami i złotem. Kiedy przyjechała, rozmawiała z Solomonem o wszystkim, o czym mogła pomyśleć. 3 odpowiedział na każde pytanie, bez względu na to, jak trudne było.

4-5 królowa była zdumiona mądrością Salomona. Była bez tchu, gdy zobaczyła jego pałac, Jedzenie na jego stole, jego urzędników, jego sług w mundurach, ludzi, którzy serwowali jego jedzenie i ofiary, które złożył w świątyni Pańskiej. 6 rzekła:

10 Królowa Saby dała Salomonowi prawie pięć ton złota, wiele klejnotów i więcej przypraw, niż ktokolwiek kiedykolwiek przyniósł do Izraela.

11-13 w zamian Salomon dał jej dary, które mógł dać każdemu innemu władcy, ale dał jej również wszystko, czego chciała. Potem ona i jej urzędnicy wrócili do swojego kraju.

bogactwo Salomona

statki Króla Hirama przywiozły złoto, drewno jałowca i klejnoty z kraju Ofir. Salomon używał drewna do wykonywania kroków do świątyni i pałacu oraz Harf i innych instrumentów strunowych dla muzyków. To było najlepsze drewno jałowca, jakie ktokolwiek widział w Izraelu.

14 Salomon otrzymywał około dwudziestu pięciu ton złota rocznie. 15 kupcy i kupcy, także królowie arabscy i książęta Izraelscy dawali mu złoto.

16 Salomon wykonał dwieście złotych tarcz i użył około siedmiu i pół funta złota na każdą z nich. 17 Uczynił też trzy sta mniejszych złotych tarcz, a po cztery funty na każdą, I postawił te tarcze w Pałacu swoim, W Sali Leśnej.

18 Jego tron był wykonany z kości słoniowej i pokryty czystym złotem. 19-20 tył tronu był zaokrąglony u góry i miał podłokietniki z każdej strony. Po obu stronach tronu znajdował się posąg lwa, a na obu końcach każdego z sześciu stopni prowadzących do tronu znajdował się posąg lwa. Żaden inny tron na świecie nie był taki jak Salomona.

21 ponieważ srebro było w tamtych czasach prawie bezwartościowe, wszystko było ze złota, nawet kubki i naczynia używane w Leśnej Hali.

22 Co trzy lata wysyłał ich ze statkami Hirama, aby przywieźli złoto, srebro i kość słoniową, a także małpy i pawie.

23 był najbogatszym i najmądrzejszym królem na świecie. 24 ludzi ze wszystkich narodów chciało usłyszeć mądrość, którą dał mu Bóg. 25 lat po roku ludzie przychodzili i przynosili dary ze srebra i złota, a także ubrania, broń, przyprawy, konie lub muły.

26 Salomon miał tysiąc czterysta rydwanów i dwanaście tysięcy koni, które trzymał w Jerozolimie i innych miastach.

27 gdy był królem, wszędzie w Jerozolimie było srebro, a cedr był tak powszechny, jak zwykłe drzewa jaworowe na Podgórzu.

28-29 kupcy Salomona kupili jego konie i rydwany w regionach Musri i Kue. Płacili około piętnaście funtów srebra za rydwan i prawie cztery funty srebra za konia. Sprzedawali też konie i rydwany królom hetyckim i syryjskim.

Salomon jest nieposłuszny Panu

11 1-2 Pan nie chciał, aby Izraelici czcili obcych bogów, więc ostrzegł ich, aby nie poślubiali nikogo, kto nie pochodzi z Izraela.

Salomon kochał swoją żonę, córkę króla Egiptu. Miłował też niektóre kobiety z Moabu, Ammonu i Edomu, a inne z Sydonu i z ziemi Chetytów. 3-4 siedmiuset jego żon było córkami królewskimi, ale on też poślubił inne trzy sta kobiet.

gdy Salomon dorastał, niektóre z jego żon skłoniły go do czczenia swoich bogów. Nie był jak jego ojciec Dawid, który czcił tylko Pana Boga. 5 i kłaniał się Salomon Astarte, boginię Sydońską, i milcom, obrzydliwego Boga Ammonowego. 6 ojciec Salomona był posłuszny Panu ze wszystkiego serca swego; ale Salomon nie posłuchał, i uczynił to, co pan miał w nienawiści.

7 Salomon zbudował kapliczki na wzgórzu na wschód od Jerozolimy, aby czcić chemosa obrzydliwego Boga Moabu i Molocha obrzydliwego Boga Ammona. 8 zbudował bowiem kapliczkę dla każdej ze swoich żon obcych, aby wszystkie kadziły i składały ofiary bogom swoim.

9-10 Pan Bóg Izraela ukazał się Salomonowi dwa razy i ostrzegł go, aby nie czcił obcych bogów. Ale Salomon i tak tego nie zrobił. 11 I rzekł do Salomona:

Hadad staje się wrogiem Salomona

14 Hadad pochodził z królewskiej rodziny Edomskiej, a oto jak Pan uczynił go wrogiem Salomona:

15-16 jakiś czas wcześniej, kiedy Dawid podbił naród Edomski, Joab udał się tam, aby pochować tych, którzy zginęli w bitwie. Joab i jego żołnierze zostali w Edom przez sześć miesięcy, a w tym czasie zabili każdego człowieka i chłopca, którzy tam mieszkali.

17-19 Hadad był wtedy chłopcem, ale uciekł do Midian z niektórymi urzędnikami ojca. W Paran przyłączyli się do nich inni mężowie i poszli do króla Egipskiego. Król lubił Hadada i dał mu jedzenie, ziemię i dom, a nawet pozwolił mu poślubić siostrę Królowej Tahpenes. 20 Hadad i żona jego mieli syna, imieniem Genubat, a królowa pozwoliła chłopcu dorastać w pałacu z dziećmi swymi.

21 gdy Hadad usłyszał, że Dawid i Joab nie żyją, rzekł do króla: „Wasza Wysokość, pozwól mi wrócić do mojego kraju.”

22 ” dlaczego?”zapytał król. „Chcesz czegoś, czego Ci nie dałem?”

” nie, chcę tylko wrócić do domu.”

Rezon staje się wrogiem Salomona

23 Oto, jak Bóg uczynił Rezona, syna Eliady, wrogiem Salomona:

Rezon uciekł od swego pana, Króla Hadadezera z Zobah. 24-25 utworzył własną małą armię i został jej dowódcą po pokonaniu przez Dawida wojsk Hadadezera. Następnie Rezon i jego armia udali się do Damaszku, gdzie stał się władcą Syrii i wrogiem Izraela.

zarówno Hadad, jak i Rezon byli wrogami Izraela, gdy Salomon był królem i przysporzyli mu wielu kłopotów.

Pan składa obietnicę Jeroboamowi

26 Jeroboam pochodził z miasta Zeredah w Efraimie. Jego ojciec Nebat zmarł, ale jego matka Zeruah nadal żyła. Jeroboam był jednym z urzędników Salomona, ale nawet on zbuntował się przeciwko Salomonowi. 27 oto jak to się stało:

gdy robotnicy Salomona wypełniali ziemię po wschodniej stronie Jerozolimy i naprawiali Mury miejskie, 28 Salomon zauważył, że Jeroboam był pracowitym robotnikiem. I rozkazał Jeroboamowi dowodzenie nad robotą z Manassesa i Efraima.

29-30 pewnego dnia, gdy Jeroboam opuszczał Jerozolimę, spotkał Ahijasza, Proroka z Szilo. Nikogo innego nie było. Nagle Ahijasz zdjął swój nowy płaszcz i rozerwał go na dwanaście kawałków. 31 I rzekł: jeroboamie, weź dziesięć kawałków tego płaszcza, a słuchaj, co ci mówi Pan, Bóg Izraelski. „Jeroboamie, ja jestem Pan Bóg, i zamierzam odebrać mu Królestwo Salomona i dać ci dziesięć pokoleń, abyś rządził. 32 ale Salomon jeszcze będzie rządził w jednym pokoleniu, iż jest synem Dawida, sługi mego, a Jeruzalem miastem wybranym moim.

33 „Salomon i Izraelici nie są jak ich przodek Dawid. Nie będą mnie słuchać, słuchać ani czynić tego, co słuszne. Odwrócili się ode mnie, aby czcić Astarte boginię Sydonu, Chemosha Boga Moabu i Milkoma Boga Ammona.

34 „Salomon jest synem Dawida, a Dawid był moim wybranym wodzem, który czynił to, co rozkazałem. Więc pozwolę Salomonowi zostać królem, dopóki nie umrze. 35 wtedy dam wam dziesięć pokoleń do panowania, 36 ale syn Salomona nadal będzie rządził jednym pokoleniem. W ten sposób mój sługa Dawid zawsze będzie miał potomka, który będzie rządził w Jerozolimie, mieście, w którym postanowiłem być czczony.

37 „będziesz królem Izraela i będziesz rządził każdym narodem, jakiego pragniesz. 38 pomogę ci, jeśli będziesz mi posłuszny. A jeśli zrobisz to, co mówię, tak jak mój sługa Dawid, zawsze pozwolę, aby ktoś z twojej rodziny rządził w Izraelu, tak jak ktoś z rodziny Dawida zawsze będzie rządził w Judzie. Naród Izraela będzie twój.

39 ” ukarzę Potomków Dawida, ale nie na zawsze.”

40 gdy Salomon dowiedział się, co pan powiedział Jeroboamowi, Salomon próbował zabić Jeroboama. Uciekł jednak do króla Egipskiego Sziszaka i pozostał tam aż do śmierci Salomona.

Salomon umiera

41 Wszystko inne, co zrobił Salomon, gdy był królem, jest napisane w Księdze o nim i jego mądrości. 42 po czterdziestu latach panowania od Jerozolimy, 43 zmarł i został pochowany tam w mieście swego ojca Dawida. Jego syn Roboam został wówczas królem.