Anatomia układu odpornościowego-patologia

komórki układu odpornościowego poruszają się przez nasze ciała zarówno we krwi, jak i za pomocą wyspecjalizowanego systemu naczyń zwanych limfatykami.

są one bardzo podobne pod względem budowy i funkcji do naczyń krwionośnych, ale zamiast przewozić krew przenoszą przezroczysty płyn zwany limfą.

płyn zewnątrzkomórkowy jest odprowadzany z tkanek obwodowych do naczyń limfatycznych, które przenoszą go z powrotem do przewodu piersiowego, przechodząc przez węzły chłonne po drodze. Pozwala to na interakcję komórek prezentujących antygen (APC) i limfocytów w przypadku obecności obcego antygenu. Komórki te są następnie zwracane do krwi przez lewą żyłę podobojczykową,aby ponownie krążyć.

narząd limfatyczny to duża sieć zagregowanych limfocytów zawarta w rusztowaniu komórkowym nie-limfatycznym. Narządy te dzielą się na pierwotne i wtórne.

pierwotne narządy limfatyczne

istnieją tylko dwa pierwotne narządy limfatyczne – grasica i szpik kostny (Analog Bursy). Są to miejsca, w których niedojrzałe komórki T i B, odpowiednio, dojrzewają, zanim opuszczą, aby krążyć przez ciało, aby oddziaływać z ich poznanym antygenem w drugorzędowych narządach limfatycznych.

słowo cognate oznacza, że antygeny te idealnie pasują do określonego BCR lub TCR, wiążąc się ze sobą bardzo silnie, tworząc mocne Wiązanie. Aby być mylącym, zarówno komórki T, jak i B pochodzą ze szpiku kostnego; komórki T migrują do grasicy, gdzie kończą swój rozwój, podczas gdy komórki B pozostają.

wtórne narządy limfatyczne

wtórne narządy limfatyczne są również znane jako obwodowe narządy limfatyczne. Są to miejsca, do których migrują Dojrzałe, ale naiwne komórki.

narządy te ułatwiają interakcję między APC a dojrzałymi, naiwnymi limfocytami, które krążą w organizmie. Nie tylko są one dobre w pułapki komórek, ale także pomagają propagować przetrwanie poprzez sygnały z komórek zrębowych.

APC w tkankach gromadzi antygen w miejscu infekcji, co powoduje, że regulują niektóre receptory skierowane w kierunku drugorzędowych narządów limfatycznych, a tym samym w kierunku limfocytów. Gdy w narządzie limfatycznym, gradienty chemokin przyciągają je do pewnego obszaru, aby zainicjować adaptacyjną odpowiedź immunologiczną.

wtórne narządy limfatyczne obejmują śledzionę, węzły chłonne i tkanki związane z błoną śluzową (MALT) jelit, dróg oddechowych, dróg moczowo-płciowych i wszelkich innych tkanek błony śluzowej.

aby limfocyty dotarły do wtórnego narządu limfatycznego, muszą wydostać się z naczyń krwionośnych, proces znany jako wynaczynienie. Aby to zrobić, muszą wchodzić w interakcje z żyłami śródbłonka wysokiego, lub HEVs, przy użyciu cząsteczek adhezji komórkowej na powierzchni komórki-selektyn i integryn. Naczynia te są obrzękami żylnymi umożliwiającymi limfocytom krzyżowanie się krwi z węzłami chłonnymi.