Badanie: dowolne polipy zwiększają ryzyko zachorowania na raka jelita grubego

Podtyp polipów miał większe ryzyko niż ogólna populacja rozwoju raka jelita grubego (CRC) w Szwedzkiej kohorcie, która na ogół nie była wcześniej badana, duże badanie oparte na rejestrze wykazało — odkrycie, które kontrastuje z ogólnym przekonaniem, że osoby z nie zaawansowanymi gruczolakami nie mają znacząco zwiększonego ryzyka. Ryzyko CRC wzrosło wraz z zaawansowaną histologią zarówno konwencjonalnych gruczolaków, jak i ząbkowanych polipów.

jeśli chodzi o śmiertelność z powodu CRC, jednak ryzyko wzrosło tylko u pacjentów z siedzącymi polipami ząbkowanymi, gruczolakami kanalikowatymi lub gruczolakami kosmkowatymi, ale nie u pacjentów z polipami hiperplastycznymi lub gruczolakami kanalikowymi. „Nasze wyniki sugerują, że pacjenci z którymkolwiek z trzech ostatnich zmian mogą korzystać z nadzoru kolonoskopii”, napisał Jonas F. Ludvigsson, MD, PhD, z Karolinska Institutet w Sztokholmie, i współpracownicy.

ich badanie, opublikowane online w Lancet Gastroenterology& Hepatology, porównało 178 377 pacjentów po polipektomii i 864 831 dopasowanych osób z populacji ogólnej. W ciągu mediany obserwacji wynoszącej 6,6 lat (zakres międzykwartylowy 3,0-11,6) naukowcy zidentyfikowali 4278 przypadków CRC i 1269 zgonów CRC w kohorcie polipów oraz 14350 przypadków CRC i 5242 zgonów CRC u osób „ogólnych odniesienia”.

pod względem typu polipów badacze stwierdzili, co następuje:

• a 10-letnia skumulowana częstość występowania CRC wynosiła 1,6% (95% CI 1,5% -1.7%) W przypadku polipów hiperplastycznych, 2,5% (95% CI 1,9%-3,3%) w przypadku polipów ząbkowanych, 2,7% (95% CI 2,5%-2,9%) w przypadku gruczolaków kanalikowych, 5,1% (95% CI 4,8%-5,4%) w przypadku gruczolaków kanalikowych i 8,6% (95% CI 7,4%-10,1%) w przypadku gruczolaków kosmków w porównaniu z 2,1% (95%

• zwiększone ryzyko CRC u pacjentów z polipami, z wielowymiarowym współczynnikiem ryzyka (HR) wynoszącym 1,11 (95% CI 1,02-1,22) w przypadku polipów hiperplastycznych, 1,77 (95% CI 1,34-2,34) w przypadku polipów ząbkowanych, 1,41 (95% CI 1,30-1,52) w przypadku polipów jajowodowych gruczolaki, 2,56 (95% CI 2,36-2.(P<0,05 dla wszystkich podtypów)

• wyższy odsetek nowotworów okrężnicy bliższej u pacjentów z polipami ząbkowanymi (hiperplastycznymi i bezsensownymi) (52% -57%) niż u pacjentów z konwencjonalnymi (kanalikowymi) polipami jelita grubego. (HR 1,74, 95% CI 1,08-2,79), gruczolaki tubulowiłowate (HR 1,95, 95% CI 1,69-2,24) i gruczolaki kosmków (HR 3,45, 95% CI 2,40-4).95), ale nie w przypadku polipów hiperplastycznych (HR 0,90, 95% CI 0,76-1,06) lub gruczolaków kanalikowych (HR 0,97, 95% CI 0,84-1,12)

naukowcy uważają, że ich badanie jest pierwszym, który kompleksowo scharakteryzował częstość występowania i śmiertelność CRC według histologicznych podtypów polipów w populacji w dużej mierze nieleczonej, a żadne poprzednie badanie nie zbadało śmiertelności CRC po usunięciu różnych podtypów polipów polipy. „Potrzebne są dalsze badania, aby zbadać wpływ nadzoru kolonoskopii na zapobieganie rakowi jelita grubego”, napisał zespół.

w ubiegłym roku firma MedPage poinformowała, że zarówno Nadzór o niskiej, jak i wysokiej intensywności po polipektomii przyniósł podobne korzyści w zakresie częstości występowania CRC, z niewielką przewagą życiową dla tego drugiego podejścia.

zapytany o swoją perspektywę, Douglas A. Corley, MD, PhD, z Kaiser Permanente Division of Research w Oakland w Kalifornii, powiedział, że wyniki były interesujące i zadają kilka pytań. „W przeciwieństwie do innych ostatnich publikacji, w tym dużych badań opartych na społeczności ze szczegółowymi danymi na temat wielkości polipów, jakości i przygotowania jelit, wyniki sugerują, że pacjenci, u których wykryto polipy i prawdopodobnie całkowicie usunięto, nie mieli niższego ryzyka raka jelita grubego w przyszłości”, powiedział MedPage dzisiaj.

Inne ostatnie badania z USA i innych krajów wykazały jednak, że małe gruczolaki i / lub polipy hiperplastyczne stwarzają długoterminowe ryzyko podobne do tych stwierdzonych w przypadku normalnej kolonoskopii. „A ryzyko dla tych pacjentów było znacznie niższe w warunkach, w których oceniano to, niż u osób nieosłoniętych w tej samej populacji”, kontynuował Corley.

wśród pytań podniesionych przez Wyniki, powiedział, było to, czy badani pacjenci byli w grupie wyższego ryzyka CRC z wywiadu rodzinnego lub z innych powodów. I czy wyniki mogą być wyjaśnione w dużej mierze przez niezdolność do rozróżnienia wielkości polipów tak, że mała liczba pacjentów wysokiego ryzyka z większych polipów uśredniono u pacjentów niskiego ryzyka? Czy były problemy z jakością kolonoskopii, takie jak szybkość wykrywania gruczolaka, które złagodziły oczekiwany efekt ochronny kolonoskopii? Czy były problemy z kompletnością egzaminu lub jakością przygotowania jelita?

Corley pochwalił autorów za ich „szczegółową ocenę” według typu polipa, która, jak powiedział, podkreśla znaczenie skuteczności badań przesiewowych w różnych środowiskach i zrozumienia podstawowych czynników ryzyka raka wśród osób poddawanych badaniu przesiewowemu w każdym otoczeniu, aby kierować kolejnymi interwałami badań przesiewowych.

komentarz towarzyszący badaniu zauważył, że chociaż usunięcie polipów może znacznie zmniejszyć śmiertelność z powodu CRC, nie jest w 100% skuteczne w zapobieganiu śmierci. „Polipy mają różne kształty i rozmiary oraz różne cechy mikroskopowe, a dokładny wpływ niektórych cech na wyniki pacjentów jest niepewny”, napisał dr Reinier G. S. Meester z Erasmus MC University Medical Center w Rotterdamie w Holandii i Uri Ladabaum, MD, MS, ze Stanford University School Of Medicine w Kalifornii.

szczególnie niepewne jest ryzyko u pacjentów z polipami ząbkowanymi, niedawno uznanym prekursorem CRC. „Odpowiedź na te pytania jest coraz bardziej pilna, ponieważ wysiłki na rzecz zapobiegania chorobie nasilają się, a więcej pacjentów ma usunięte polipy” – napisali komentatorzy.

ostrzegając, że obecne badanie zostało przeprowadzone w Warunkach niekriningowych, które mogły obejmować osoby z bardziej zaawansowanymi zmianami, Meester i Ladabaum stwierdzili, że głównym wkładem w badanie jest analiza izolowanych polipów ząbkowanych, w tym polipów hiperplastycznych w porównaniu z siedzącymi polipami ząbkowanymi, ponieważ bardzo niewiele badań oceniało długoterminowe wyniki raka u tych pacjentów, a poprzednie badania były stosunkowo małe.

„przyszłe badania powinny dodatkowo wyjaśnić ryzyko po usunięciu różnych typów polipów, jak najlepiej badać pacjentów i czy możliwe jest dalsze zmniejszenie późniejszego ryzyka zachorowalności na raka i śmiertelności” – napisali komentatorzy.

Ograniczenia badań, Ludvigsson i współautorzy powiedzieli, obejmują wykorzystanie osób pochodzących z populacji ogólnej jako grupy referencyjnej, które mogły nie doceniać ryzyka CRC w odniesieniu do polipów ze względu na ustaloną korzyść wynikającą z samego badania endoskopowego oraz możliwość, że niektóre osoby referencyjne mogły mieć niezdiagnozowane polipy, ponieważ nie były poddawane kolonoskopii. Ponieważ pacjenci z polipami są bardziej narażeni na endoskopię obserwacyjną, istnieje ryzyko błędu wykrywania napędzającego szacunki wpływu częstości występowania CRC, zauważyli naukowcy, co może wyjaśniać, dlaczego hiperplastyczne polipy i gruczolaki kanalikowe były związane ze zwiększonym ryzykiem zachorowalności, ale nie śmiertelności, na które nie ma wpływu błąd wykrywania.

Co więcej, naukowcy kontynuowali, nie było informacji na temat innych czynników ryzyka, takich jak wielkość i wielość polipów, jakość i wskazania do endoskopii oraz zachowania stylu życia, takie jak palenie tytoniu, otyłość i dieta. Ponadto dane z endoskopii opierały się na kodowaniu procedury i podlegały błędom pomiarowym, dlatego wyniki mogą nie być uogólniane do populacji, w których endoskopia przesiewowa jest powszechna.