Benedykt i

Benedykt i (łac. Benedictus I, zm. 30 lipca 579) – biskup Rzymu od 2 czerwca 575 do swojej śmierci.

Biskup Rzymu

Kościół katolicki

Rzym

Stolica Apostolska

2 czerwca 575

30 lipca 579

Jan III

Pelagiusz II

Rzym, Wschodnie Cesarstwo Rzymskie

30 lipca 579 (w wieku 54 lat)
Rzym, Wschodnie Cesarstwo Rzymskie

inni papieże o imieniu Benedykt

Benedykt był synem człowieka o imieniu Bonifacy i nazywał się bonosus przez Grecy. Spustoszenia Longobardów sprawiły, że bardzo trudno było porozumieć się z cesarzem w Konstantynopolu, który domagał się przywileju potwierdzania elekcji papieży. W związku z tym między śmiercią Papieża Jana III A przybyciem cesarskiego potwierdzenia wyboru Benedykta na 2 czerwca 575 r.upłynął prawie jedenaście miesięcy.

Benedykt nadał Posiadłość, Massa Veneris, na terytorium Minturnae, opatowi Szczepanowi od św. Marka „w pobliżu murów Spoleto” (św. Grzegorz i, Ep. ix, 87, I. al. 30). Głód nastał po wyniszczających Longobardach, a z kilku słów Liber Pontificalis o Benedykcie, wnioskujemy, że zmarł w trakcie swoich wysiłków, aby poradzić sobie z tymi trudnościami. Został pochowany w przedsionku zakrystii starej Bazyliki św. Piotra. W grudniowej ceremonii wyświęcił piętnastu kapłanów i trzech diakonów oraz konsekrował dwudziestu jeden biskupów.

niewiele zapisów transakcji poza Rzymem, które mogłyby pomóc w zrozumieniu pontyfikatu Benedykta przetrwało, a z powodu zakłóceń spowodowanych przez lombardów we Włoszech, być może niewielu kiedykolwiek istniało.