bloki wewnątrzkomorowe

definicja, etiologia, Patogenezystop

bloki wewnątrzkomorowe mogą mieć wzór bloku gałęzi wiązki his, wzór bloku facicular lub oba i wynikać ze znacznego spowolnienia lub przerwania przewodzenia. Możliwe Schematy bloku śródkomorowego obejmują:

1) Lewy Przedni lub tylny blok przełykowy.

2) Blok prawej odnogi pęczka (Rbbb) (rysunek 3.2-5) lub blok lewej odnogi pęczka (LBBB) (rysunek 3.2-6).

3) RBBB z lewym przednim lub tylnym blokiem facicular (blok bifascicular; według definicji Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego izolowany LBBB jest również blokiem dwufazowym).

Blok Trifascicular odnosi się do jednoczesnego lub alternatywnego zaburzenia przewodzenia we wszystkich faszkach. Termin ten jest również czasami używany w przypadku bloku dwufazowego z blokiem przedsionkowo-komorowym pierwszego stopnia (AV), ale definicja nie jest dokładna, ponieważ wydłużenie PR u takich pacjentów może być związane z węzłem AV, a nie z blokiem w pozostałej fascynacji. Równoczesne upośledzenie we wszystkich 3 fascynatów przedstawia się jako kompletny blok serca.

przyczyny RBBB: Wrodzona choroba serca (najczęściej wada przegrody międzyprzedsionkowej), choroba niedokrwienna serca (IHD) lub idiopatyczne zwłóknienie. Jest to często izolowana patologia. Cechy pseudo-RBBB z uniesieniem odcinka ST obserwuje się w zespole Brugada.

przyczyny LBBB: strukturalne choroby serca: IHD, kardiomiopatia (szczególnie kardiomiopatia rozstrzeniowa), zapalenie mięśnia sercowego, wrodzona lub nabyta choroba serca, choroba tkanki łącznej, nacieki mięśnia sercowego w przebiegu różnych stanów, idiopatyczne zwłóknienie lub zwapnienia.

bloki wewnątrzkomorowe mogą być spowodowane przez leki przeciwarytmiczne, w szczególności leki klasy I (patrz tabela 3.4-1) i amiodaron. Bloki rozgałęzień wiązek są częstsze u pacjentów z tachykardią, a rzadziej u pacjentów z bradykardią.

cechy kliniczne i historia naturalna

bloki wewnątrzkomorowe bez Zaawansowanego bloku AV są zwykle bezobjawowe. U pacjentów z dysfunkcją LV i niewydolnością serca LBBB pogarsza dysfunkcję LV i niedomykalność mitralną, a tym samym również niewydolność serca.

pacjenci z blokami dwufazowymi i trójfazowymi są narażeni na ryzyko powolnej progresji do zaawansowanego lub całkowitego bloku AV (należy to podejrzewać u pacjentów z nowo pojawiającymi się omdleniami). Zwróć uwagę na ryzyko częstoskurczu komorowego.

Diagnostyka opiera się na kryteriach elektrokardiograficznych (EKG).

1. Lewy blok fascynujący:

1) odchylenie osi lewej >-30 stopni (przedni blok fascynujący) lub odchylenie osi prawej >+90 stopni (tylny blok fascynujący).

2) QRS complex< 0.12 sekund.

3) fale:

a) Dominująca fala S w przewodach II, III i aVF, mała fala Q i Dominująca fala R w przewodach I i aVL: blok przedni.

b) Dominująca fala S w przewodach I i aVL, Dominująca fala R w przewodach II, III i AVF: Tylny blok faszyczny.

2. Blok gałęzi wiązki:

1) kompleks QRS ≥0,12 sekundy.

2) segmenty ST i fale T są zwykle niezgodne z dominującym ugięciem kompleksu QRS.

3) wzór QRS:

a) wzorce rsR, RSR lub RSR, lub rzadko wzór fali r o szerokim karbowaniu w V1 do V2: Rbbb (patrz rysunek 3.2-3). rS w V1: LBBB.

b) jednofazowe kompleksy QRS z karbowaną lub dwufazową falą R W V5 do V6: LBBB( patrz rysunek 3.2-3). Rs, RS w V6: RBBB.

leczenie

1. Zarządzanie stanem podstawowym.

2. Wskazania do wszczepienia rozrusznika serca u chorych z blokiem gałęzi pęczka:

1) omdlenia, blok gałęzi wiązki i pozytywne wyniki badań elektrofizjologicznych zdefiniowane jako interwał His-ventricular (HV) ≥70 milisekund (czas przewodzenia poniżej węzła AV)lub wyzwalanie bloku AV drugiego lub trzeciego stopnia w włóknach his bundle / Purkinje podczas stymulacji przedsionków ze zwiększającą się częstotliwością lub wyzwaniem farmakologicznym.

2) naprzemienny blok gałęzi pęczka, niezależnie od objawów.

3. Wskazania do stymulacji dwukomorowej (terapia resynchronizacji serca): patrz przewlekła niewydolność serca.

FiguresTop

Figure 3.2-5. Prawy blok gałęzi wiązki. Ilustracja Dzięki uprzejmości Dr Shannon Zhang.

rysunek 3.2-6. Blok lewej odnogi wiązki. Ilustracja Dzięki uprzejmości Dr Shannon Zhang.