co sadyści tak naprawdę myślą i dlaczego
bez wątpienia spodziewałeś się tego, powieść Fifty Shades of Gray E. L. James zmieniła i fetyszyzowała dynamikę sadomasochistyczną. Istnieje ruch, jeśli chcesz przede wszystkim kobiet, które chcą pielęgnować swoje wewnętrzne dziwadło, najlepiej z rąk przystojnego i skomplikowanego miliardera.
Ahh, Harley Quinn, seksowna i powiedzmy dziwaczna Super łotrka, która słynie z posłuszeństwa i oddania manipulującemu i sadystycznemu Jokerowi. W filmie Suicide Squad, Harley dosłownie rzuca się do kadzi z toksycznymi odpadami, aby udowodnić swoje nieśmiertelne zaangażowanie w jej psychologicznie ujmujący odpowiednik. Chociaż ich związek jest wyraźnie przypadek cięcia i suchej przemocy domowej, jest coś intrygujące o ich kompatybilności.
wychodząc poza świat literatury i fantasy, niektóre z naszych ukochanych i znanych gwiazd mają mroczną i sadomasochistyczną stronę natury seksualnej. Angelina Jolie nie jest nieśmiała, jeśli chodzi o ujawnianie intymnych szczegółów na temat swoich popędów seksualnych. Rhianna jest kolejnym przykładem, głosząc swoją niegrzeczną stronę tekstami takimi jak: „kije i kamienie mogą łamać moje kości, ale łańcuchy i bicze mnie podniecają.”
ale czy seksowność w sadyzmie jest ostatnio przereklamowana?
sadyzm przybiera różne formy.
sadyzm. Akt zadawania bólu innym dla osobistej przyjemności, zazwyczaj o charakterze seksualnym. Dawniej temat tabu, relacje sadomasochistyczne osiągnęły nową platformę gloryfikacji przez media. Ale sadyzm może wyłamać się daleko poza sypialnią, przejawiając się w formach zastraszania i zastraszania w codziennym życiu.
zanim przejdziemy do demonizacji tego terminu, musimy zadać sobie pytanie, czy nie jesteśmy czasem trochę sadystyczni? Jeśli kiedykolwiek czerpałeś przyjemność z krzywdzenia innej osoby, niezależnie od tego, jak zasługujesz na znęcanie się nad nią; werbalnie, fizycznie lub emocjonalnie, to masz trochę sadystyczną stronę.
każdy sadysta potrzebuje masochisty, aby zaspokoić swoje fantazje.
dla każdego yin jest yang, a dla każdego sadysty jest masochista, który zaspokaja ich potrzebę uwolnienia. Ale ta koncepcja nie jest całkowicie czarno-biała.
wielu sadystów ma tendencje masochistyczne, podczas gdy masochiści hamują również pewne tendencje sadystyczne. Istnieje przesuwająca się skala skrajności, od czegoś tak zabawnego i pozornie niewinnego, jak odrobina skubania i klapsów, gdy sprawy robią się parne; do bardziej złowrogiej strony spektrum, w którym zgadzający się partnerzy uczestniczą w cięciu, kneblowaniu, fantazjach o gwałcie i upokorzeniu.
według sondażu obejmującego 391 osób, przeprowadzonego przez dr Justin LeMiller, psycholog seksualny, w sypialni było nawet 50-50 kil sadystycznych i masochistycznych preferencji.
kopanie nieco głębiej, dla 50% osób, które zgłosiły ból o charakterze seksualnym, 64% zgłosiło ból fizyczny, ale o bardzo niskiej intensywności. 33% zgłosiło ból zarówno fizyczny, jak i psychiczny, a 3% zgłosiło wyłącznie ból psychiczny. Rezultaty były niemal identyczne dla sadystów, których doświadczenia polegały na zadawaniu bólu. 66% zgłosiło, że ból był ściśle fizyczny, 32% zgłosiło zarówno ból psychiczny, jak i fizyczny, podczas gdy tylko 2% podawało wyłącznie ból psychiczny.
wszystkie doniesienia wskazywały, że podany ból był niskiej intensywności. Badanie idzie do kopania jeszcze głębiej, badając wspólność różnych aktów. Wiązanie, gryzienie, klapsy i kajdanki były jednymi z najbardziej występujących; podczas gdy wosk, szokowanie, cięcie, przebijanie i zaciskanie były znacznie mniej powszechne, ale nadal powszechne.
czego zatem możemy się nauczyć z tego badania? Cóż, dla większości uczestników, „nadużycie” zostało podane w bardzo lekki i prawie zabawny sposób. Ponadto wszyscy uczestnicy chętnie przyjmowali zarówno role sadysty, jak i masochisty.
akt sadyzmu może wynikać z doświadczeń z dzieciństwa, a także codziennego stresu.
psychologowie doszli do przekonania, że te popędy seksualne mogą wynikać z Traum dziecięcych i doświadczeń, które pojawiają się w późniejszym życiu, zazwyczaj we wczesnej dorosłości. Często nierozpoznane przez jednostkę, przetwarzają poprzez swoje podstawowe problemy, administrując lub akceptując ból jako formę uwolnienia lub osobistej kary.
ci, którzy prowadzą bardzo stresujące, pod wysokim ciśnieniem życie pełne odpowiedzialności, są bardziej skłonni przyjąć rolę uległości; zrobić krok wstecz od swojego autorytatywnego życia i pozwolić innym uwolnić się od ciężaru. Uległe mogą również cierpieć z powodu winy i innych dolegliwości psychologicznych, a zatem poprosić o otrzymanie bólu jako kary, jak spekulowali eksperci, tacy jak Dr Vince Berger.
sadyści mogą być bardzo ulegli w swoim codziennym życiu, bierni i łatwowierni. Może to być dobrowolne, ale najczęściej są one zmuszane do poddania się przez okoliczności, które są poza ich kontrolą. Przejmują dominującą rolę w intymnych warunkach, aby uwolnić swoje frustracje i choć raz czują, że mają kontrolę.
w zależności od nastroju lub popędów, mogą zawrócić między rolami sadyzmu i masochizmu, aby zaspokoić swoje potrzeby. Ludzka psychika jest labiryntem doświadczeń i przejawów wynikających z doświadczeń i trudno jest wskazać, co generuje różne popędy i fantazje.
wychodząc z sypialni mamy coś, co nazywa się „codziennym sadystą.”
to również waha się w skali przesuwnej. Doświadczanie gratyfikacji czegoś tak „niewinnego” jak zabicie przeciwnika podczas gry wideo jest łagodną formą sadyzmu. Przyjemność oglądania swoich ulubionych bohaterów waść na odcinku reality TV jest inny.
te akty są pozornie nieszkodliwe, ale w pewnym sensie jednostka nadal korzysta z czyjegoś bólu. Wraz ze wzrostem skali działania, takie jak sprawdzanie hamulców i inne formy wściekłości drogowej, są bardziej złowrogie i złośliwe, zaspokajając potrzebę wyrządzania innym ludziom krzywdy dla osobistej przyjemności.
sadyzm różni się intensywnością, może być trudny do zidentyfikowania, ale nadal istnieją pewne wymowne cechy.
więc teraz, gdy mamy dość dokładne przedstawienie tego, czym właściwie jest sadysta, jak go zidentyfikować? Nie ma żadnych cech, które przedstawia sadysta. Po prostu trzeba poczekać i zobaczyć, aż zaczną pokazywać swoje prawdziwe oblicze, aby naprawdę poznać ich prawdziwą naturę. Ale istnieje wiele cech, które mogą wysłać kilka czerwonych flag.
- lubią widzieć ludzi krzywdzonych. Może to wahać się od rozpoczęcia plotek, do publicznego zawstydzenia jednostki tylko w celu zobaczenia ich wijących się i poczucia kontroli nad ich szczęściem.
- lubią krzywdzić ludzi. Podobnie jak w poprzednim punkcie, ale lubią fizycznie ranić inne osoby. Powiedzmy, że ktoś stoi zbyt blisko nich w pociągu, więc „przypadkowo” stąpają po stopie, aby nadrobić swoje zdenerwowania.
- idea innych cierpiących jest ekscytująca. Są pierwszą osobą, która zbiera się, gdy wybucha walka na pięści. Chcą zobaczyć krew. Podniecają się gwałtowną energią.
- uważają, że dopuszczalne jest powodowanie bólu innych. Dla nich jest to część kręgu życia. Albo jesteś na szczycie łańcucha, albo nie, a jeśli jesteś na dole, przygotuj się na nadepnięcie.
- mają fantazje, które wiążą się z krzywdzeniem innych. Może to mieć charakter seksualny lub codzienny.
- krzywdzą innych tylko dlatego, że mogą. Pozornie prosty akt, taki jak zgniatanie błędów, gdy nie jest to konieczne, można uznać za sadystyczny. Bardziej drastyczną formą byłoby zastraszanie, które może przybierać różne formy.
- poniżanie innych, aby utrzymać ich w ryzach. Być może podczas kłótni podnoszą swój głos, aby zwrócić uwagę innych, stawiając przeciwnika w niewygodnej, a czasem upokarzającej pozycji.
- skłonności seksualne. Ten jest bezmyślny. Jeśli poproszą Cię o poddanie się różnym formom aktów seksualnych, takich jak zniewolenie, kneblowanie, Klapsy, ciągnięcie za włosy, duszenie się; masz obraz.
najlepszym sposobem na pozbycie się sadysty jest przekonanie ich, że odejście było ich wyborem.
na poziomie seksualnym to tak naprawdę tylko kwestia preferencji. Jeśli żywisz Uległe popędy i tendencje, sadystyczny partner może na pewnym poziomie być idealny. Chociaż w tej sytuacji sadyzm najprawdopodobniej pozostanie w sypialni i nigdy nie przejdzie do codziennego życia.
Jeśli dana osoba prezentuje którąś z wymienionych powyżej cech 1-7, radzę dokładnie ocenić, gdzie znajdują się one w spektrum sadyzmu. Do pewnego stopnia, wszyscy możemy rezonować z kilkoma z tych punktów, w zależności od okoliczności i naszego obecnego nastroju. Jeśli zauważysz, że ich poziomy „codziennego sadyzmu” są nieco bardziej ekstremalne, to taktownie wycofaj się z sytuacji.
najskuteczniejszym sposobem podejścia do tego jest przekonanie ich, że odejście jest ich wyborem.
ci ludzie muszą czuć, że mają kontrolę, a jeśli ta kontrola zostanie im odebrana, stracą kontrolę. Może to być trudne, ponieważ możesz myśleć, że je odkładasz, podczas gdy w rzeczywistości dajesz im amunicję, aby zaspokoić ich pragnienia.
powiedz, że decydujesz się przestać nosić dezodorant, lub zacznij żuć głośno, aby je wyłączyć. Mogą skorzystać z tej okazji, aby ośmieszyć cię z powodu tych nawyków, ponownie stawiając Cię na przyjmującym końcu nadużyć. Jeśli uda Ci się je wyłączyć, stracą zainteresowanie i odejdą na własną rękę.
nieco bardziej ryzykownym, ale skutecznym sposobem na powstrzymanie ich może być zakwestionowanie ich autorytetu.
bardziej niż nie, są przyciągane do tych, którzy łatwo poddają się ich żądaniom. Podkręć trochę sass i zacznij przejmować kontrolę. Poczują się zniechęceni i prawdopodobnie zaczną szukać gdzie indziej.