Co To Znaczy Być Inteligentnym?
wzdychając głośno, Jimmy Thompson, cichy uczeń w pierwszym rzędzie, wygładza nerwowo włosy lewą ręką. Jego prawa ręka rytmicznie dotyka ołówka, strony gumki w dół, na biurku. Jego stopy przesuwają się pod biurkiem w nieobecnym, ale wzorzystym niepokoju; prawa kostka nad lewą, lewa kostka nad prawą, stopy płasko na podłodze; piana, płukanie, powtarzanie.
wydaje się, że ma problemy z testem z matematyki.
w ciągu ostatnich dwudziestu minut zapisał tylko swoje imię, datę i ładny szkic Master Chiefa z Halo na marginesie. Jego wiercenie powoduje, że uwaga innych uczniów słabnie z testu, a zamiast tego skupia się na nim. Mając nadzieję złagodzić jego frustrację, podchodzisz do jego biurka, lekko schylasz się i szepczesz: „wszystko w porządku? Potrzebujesz pomocy?”Patrzy na Ciebie, pokonany i mówi słowa, których żaden nauczyciel nie chce usłyszeć:” jestem po prostu za głupi na to.”
czym się zajmujesz?
jeśli twoim pierwszym instynktem jest zgadzanie się z nim, być może będziesz musiał poszukać innego zawodu. Jimmy potrzebuje teraz natychmiastowej pozytywnej opinii. Musi być zachęcany i czuć, że jest wartościowy i zrozumieć, że w porządku jest mieć inne mocne i słabe strony niż inni. Niestety, będzie to trudne do zrobienia podczas testu. Najlepszą rzeczą do zrobienia w tym momencie jest powiedzieć mu, że ważne jest, aby spróbować, nie poddawać się i poprosić o spotkanie z nim po zajęciach, aby przemówić motywująco.
Kiedy Jimmy przyjdzie do ciebie po zajęciach, przygotuj się na mniej niż entuzjastyczną reakcję na Twoją przemowę motywacyjną. Czuje się źle z powodu siebie, sfrustrowany i prawdopodobnie zły na Ciebie za poddanie testu w pierwszej kolejności. Najtrudniej jest wiedzieć, co mu powiedzieć, żeby go zmotywować.
co Ty na to?
zanim porozmawiasz z Jimmym o jego inteligencji, a przynajmniej jego (i Twojej!) postrzegany poziom inteligencji, musisz najpierw wiedzieć, co to jest. Możesz myśleć, że łatwo jest wiedzieć, kto jest inteligentny, a kto nie, ale na tym polega problem. Podczas gdy wielu wychowawców i rodziców zrównuje dobre oceny i nawyki uczenia się z inteligencją, może to zaszkodzić wielu uczniom i dzieciom.
słyszałeś kiedyś, żeby ktoś powiedział: „jest genialna z matematyki, ale nie ma zdrowego rozsądku”? A może: „nie może znaleźć wyjścia z papierowej torby, ale robi wredne tiramisu”? Podczas gdy sens komentarza jest albo lekceważący, albo komplementarny, nie jest znany, jest to przykład różnych obszarów i poziomów inteligencji.
co wiesz?
gdyby ktoś poprosił cię teraz o zdefiniowanie znaczenia inteligencji, co byś powiedział? A gdyby ktoś zapytał cię, Dlaczego ktoś z twojej klasy jest mądry? Pomyśl o tym przez chwilę, podczas gdy wszystkie setki pomysłów krążą w twoim umyśle, gdy szybko próbujesz je zdefiniować. Na kursie psychologii prowadzonym w Mercer Community College w New Jersey pokazano prezentację PowerPoint, prosząc studentów o zdefiniowanie inteligencji i teorii na jej temat.
właściwie trudno jest wyjaśnić indywidualne postrzeganie inteligencji. Zaskakujące może być również to, że twoi przyjaciele i współpracownicy zdefiniują inteligencję lub inteligencję inaczej niż ty.
inteligencja jest nieoficjalnie mierzona na wiele sposobów
dla niektórych może to być zaskakujące, ale inteligencja jest oceniana subiektywnie. Może to powodować problemy, gdy pojawiają się konflikty. Geniusz jednej osoby to przeciętna osoba drugiej osoby. Wiele osób nigdy nie wykonało testu IQ (iloraz inteligencji), aby dowiedzieć się ich liczby, ale prawdopodobnie jest to dobra rzecz. Jeśli tylko poszliśmy przez numery testów IQ, to twoje IQ musiałoby być wymienione w CV, lub jak ten sam artykuł sugeruje, tomografia komputerowa powinna być wykonywana na każdej rozmowie kwalifikacyjnej.
To może brzmieć jak dobry pomysł, zwłaszcza jeśli chodzi o współpracownika, którego Ci brakuje, ale nie podniecaj się zbytnio. Podczas gdy obowiązkowe testy IQ i ujawnianie liczby mogłyby potencjalnie „rozrzedzić stado”, nie byłoby to prawdziwym wskaźnikiem tego, co dana osoba może faktycznie zrobić.
inteligencja jest mierzona przez ludzi wokół ciebie, a także przeciwko własnej wiedzy jednostki o świecie. Czy zauważyłeś, jak jesteś ubóstwiany przez młodszych uczniów, którzy myślą, że wiesz wszystko, co trzeba wiedzieć o wszystkim? O ile oni wiedzą, ty wiesz wszystko!
Niestety, gdy mają około 12 lat, w Twoim starożytnym mózgu przestaje być jakaś Szara Materia, a te same elementarne anioły zastanawiają się teraz, jak sama zapinałaś koszulę na guziki.
to wszystko jest względne!
myślenie, że ktoś jest mądry lub Inteligentny jest nie tylko subiektywne, ale także względne. Ktoś, kto nie jest muzycznie skłonny, pomyśli, że piętnastoletni pianista z sąsiedztwa jest muzycznym geniuszem. Jednak pięćdziesięcioletni profesor gry na fortepianie najprawdopodobniej będzie mruczał na mordercze wykonanie „sonaty księżycowej” Beethovena i przypomni sobie, aby kupić lepsze zatyczki do uszu w aptece.
duma może również brać udział w pomiarze inteligencji. Babcia uważa swoje trzyletnie wnuczki bliźniaczki za najmądrzejsze maluchy w historii czasów, gdy zdmuchiwały świeczki (wraz z niewielką ilością śliny) na urodzinowym torcie SpongeBob Kanciastoporty.
jednak za każdym razem, gdy te same kochane trzylatki biją mamę zabawką w głowę, ich postrzegany poziom inteligencji spada wraz ze wzrostem ciśnienia krwi mamy.
ale czym jest inteligencja?
przez lata inteligencja była definiowana, redefiniowana, podsumowywana i definiowana ponownie, ale nadal nikt nie ma tej samej dokładnej definicji lub idei. Istnieje nawet artykuł zatytułowany „zbiorowe definicje inteligencji”, który zawiera około siedemdziesiąt różnych definicji lub interpretacji tego, co pociąga za sobą inteligencja. Siedemdziesiąt! Siedemdziesiąt definicji zostało przeanalizowanych w celu znalezienia prostej nieformalnej definicji. Ten, który jest używany przez wielu, pochodzi od S. Legga i M. Huttera i stwierdza: „inteligencja mierzy zdolność agenta do osiągania celów w szerokim zakresie środowisk.”
” zbiorowe definicje inteligencji”, które obejmują około siedemdziesiąt różnych definicji lub interpretacji tego, co pociąga za sobą inteligencja. Siedemdziesiąt!
podobnie, Słownik Merriam-Webster definiuje go jako „…umiejętność uczenia się lub rozumienia lub radzenia sobie z nowymi lub trudnymi sytuacjami… umiejętne posługiwanie się rozumem…umiejętność stosowania wiedzy do manipulowania swoim otoczeniem lub abstrakcyjnego myślenia mierzonego obiektywnymi kryteriami (jako testy).”
istotą jest to, że im bardziej inteligentna osoba, tym bardziej jest w stanie zastosować to, co wie, do nowych sytuacji. Brzmi to sprawiedliwie, ale pozostaje pytanie: jak stać się inteligentnym?
Krzywa Dzwonowa
wiele pomysłów na temat inteligencji pojawiło się w 1994 roku, kiedy ukazała się książka The Bell Curve. Został napisany przez profesora psychologii na Harvardzie Richarda Hernsteina i politologa Charlesa Murraya. Książka, choć kontrowersyjna dla wielu badaczy, zyskała popularność na poziomie epickim. Wychowawcy, decydenci i ogół społeczeństwa uważali tę książkę za ” aha!”moment i trzymał idee i wyjaśnienia blisko i drogie ich sercom.
wnioski z książki były takie, że inteligencja jest genetyczna, testy IQ są dokładne, a IQ jednostki nie ma wpływu na warunki życia, wychowanie ani środowisko. Points the book also managed to that IQ differences between the races were also genetic, and outside influences, educational or otherwise, differences not affect the IQ of a person, or even out the IQ gap between differences.
nie martw się, wszystkie te wnioski zostały rozdarte, przeanalizowane i przerobione. Nauczyciele doskonale wiedzą, jak zewnętrzne wpływy wpływają na inteligencję ucznia. Gdyby w rzeczywistości nie miało to znaczenia, jaki byłby sens interwencji lub inicjowania programów, które starałyby się dać uczniom większe szanse i pomóc wypełnić lukę między rasami?
Co zrobić, jeśli nauczysz się najlepiej, odbijając pomysły od innej osoby, zdobywając ważne informacje zwrotne, a nie ma nikogo, kto by to zrobił za Ciebie?
pojęcie warunków życia lub środowiska nie wpływającego na IQ wydaje się absurdalne, gdy się o tym myśli, ale szczerze mówiąc, nie jest, jeśli pochodzisz z miejsca „IQ jest genetyczne”. Zastanów się, gdzie najlepiej się uczysz. Czy jest w hałaśliwym, zatłoczonym i zaśmieconym miejscu? Możliwe, nie ma tu osądu. Ale co, jeśli miałeś tego typu środowisko i uczyłeś się najlepiej w spokojnej, cichej, czystej atmosferze?
a co, jeśli nauczysz się najlepiej, odbijając pomysły od innej osoby, zdobywając ważne informacje zwrotne i nie ma nikogo, kto by to zrobił za Ciebie? To z pewnością wpłynie na inteligencję. Jeśli nie ma narzędzi, aby osoba nauczyła się, jak wiedzieć, co robić w różnych sytuacjach, jak to osiągnąć? Różnice poziomów inteligencji mają wiele wspólnego z warunkami, w których się żyje.
odziedziczył Smarty
chociaż wielu wierzyło w przeszłości, że „smart rodzi Smarta” naturalnie, niekoniecznie jest to prawda. Może to mieć podłoże genetyczne, ale możliwość zmierzenia tej ilości jest testem, który należy wykonać w dalekiej przyszłości. Często można zobaczyć dobrze wykształconych i inteligentnych rodziców, którzy mają „inteligentne” dzieci, można argumentować, że było to tak samo duże wpływy środowiskowe, jak genetyczne. W końcu są inteligentni rodzice z dziećmi, którzy nie są tak bystrzy, jak są, Cóż, przynajmniej jeszcze nie.
rodzice, którzy poszli na studia i byli zmotywowani do nauki, częściej robią to samo dla własnych dzieci. Converse jest również prawdą, chociaż wielu rodziców ciężko pracuje, aby ich dzieci mogły osiągnąć więcej niż miały w latach szkolnych.
dysproporcja IQ
dysproporcje często mogą być po prostu dlatego, że osoby o niższym statusie społeczno-ekonomicznym mają mniejsze szanse. Często niższe rodziny SES mają do czynienia z ubóstwem, złymi warunkami życia i środowiskiem nie sprzyjającym nauce. Aby uzyskać dane, badanie to przeprowadzono prawie 49,000 matek i ich dzieci, liczących prawie 60,000, wszystkie w różnych warunkach życia i SES od urodzenia do wieku siedmiu lat.
często rodziny z niższych SES mają do czynienia z ubóstwem, złymi warunkami życia i środowiskiem nie sprzyjającym nauce.
w wieku siedmiu lat dzieci otrzymały Test Inteligencji Wechslera Dla Dzieci. Dzięki temu udało nam się ustalić, że im wyższy SES, tym mniej hamujące czynniki środowiskowe były, a IQ były wyższe niż te z niższym SES.
Krzywa Dzwonowa nie dzwoni tak głośno
teraz, gdy wyniki krzywej dzwonowej zostały poprawione, nadszedł czas, aby zachęcić nauczycieli, rodziców i decydentów do wzięcia udziału w tym wydarzeniu. Mam nadzieję, że ci, którzy nadal myślą, że oryginalne ustalenia są słuszne, są nieliczni. Aby nie lekceważyć wniosków w całości, poprawne było to, że testy mogą określić IQ, ale nie tak, jak ludzie mogą myśleć.
testy IQ
testy IQ mogą pełnić funkcję, ale wynik nie powinien być używany jako czynnik definiujący całkowitą inteligencję. Testy te mogą być prognostykiem przyszłego sukcesu, ale nie gwarancją. Testy IQ mierzą dwa rodzaje inteligencji: płynną i krystalizowaną. Inteligencje współpracują ze sobą, ale tam, gdzie skrystalizowana inteligencja nie może wpływać na płyn, inteligencja płynna może wpływać na skrystalizowaną.
inteligencja płynów
inteligencja płynów jest monitorowana przez korę przedczołową i mierzy zdolność przewidywania wzorców, rozwiązywania problemów i uczenia się. Może to mieć wpływ na ilość pamięci roboczej (gdzie dzieje się myślenie) i zdolność do skupienia uwagi. Ponieważ ta inteligencja jest oparta na uczeniu się, pozostaje na poziomie do połowy dorosłości, a następnie zaczyna słabnąć. Na podstawie tej definicji można zobaczyć, gdzie uczeń z ADD lub ADHD może mieć niższe wyniki, nawet jeśli jest bardzo inteligentny.
skrystalizowana inteligencja
skrystalizowana inteligencja jest monitorowana przez wiele różnych części mózgu i mierzy wiedzę o świecie oraz zrozumienie, że rzeczy mogą się zmieniać, być zmieniane, dodawane i odejmowane. Obejmuje również język, czytanie ze zrozumieniem i słownictwo. Skrystalizowana inteligencja ciągle się zmienia i buduje przez całe życie.
wiele inteligencji
chociaż te dwa rodzaje inteligencji są mierzone, istnieje wiele różnych form inteligencji. Dr. Howard Gardner, nazwisko znane większości pedagogów, opracował teorię wielu inteligencji w 1983 roku. Istnieje dziewięć różnych inteligencji, które ludzie mają, a wiele z nich ma więcej niż jedną.
to: inteligencja językowa, logiczno-matematyczna, rytmiczna, cielesno-kinestetyczna, przestrzenna, naturalistyczna, interpersonalna, intrapersonalna i egzystencjalna. Każdy ma coś, w czym jest dobry lub w czym się uczy, i może to być zdefiniowane przez jedną z inteligencji. Niektórzy ludzie mają również inteligencję społeczną i emocjonalną.
gdyby te inteligencje można było zmierzyć formalnie, Wiele osób miałoby znacznie większą liczbę na swoim IQ. Pomyśl o kimś z twojej klasy, który ma problemy, a następnie sprawdź, czy możesz znaleźć to, w czym jest dobry, na podstawie powyższej listy. Postaw się, jako wychowawca na próbę i zobacz, gdzie wpadniesz w wielu Inteligencjach.
miejmy nadzieję, że jeden jest interpersonalny, czyli do czynienia z innymi.
o byciu inteligentnym Vs inteligentnym
podobnie jak w przypadku inteligencji, słowo „inteligentny” jest słyszalne i oba są często wymienne. Różnica polega na tym, że bycie inteligentnym to bardziej bycie elastycznym. Czy znasz kogoś, kto odnosi większe sukcesy niż ty (nie wąsko zdefiniowany przez pieniądze) i nigdy nie poszedł na studia? Mogą nie być formalnie wykształceni, ale byli mądrzy i zrobili coś dobrze.
ktoś może być inteligentny i bez wysiłku odpisywać to, co przeczytał, podczas gdy inni nauczyli się naprawiać samochody i urządzenia elektryczne, obserwując innych.
więc wracając do Jimmy ’ ego…
nadchodzi Jimmy, potrząsając stopami, obawiając się rozmowy z tobą o swoim teście. Co chcesz powiedzieć? Nie chcę być złowieszczy, ale to może być decydujący moment dla Jimmy ’ ego. Każdy z nas ma jednego nauczyciela, na którego czule spoglądamy wstecz i zwykle dzieje się tak z powodu sposobu, w jaki nas traktowali, wierzyli w nas i sprawiali, że nauka była zabawna.
Przypomnij Jimmy ’ emu, co może zrobić, i nie skupiaj się na tym, czego nie może zrobić.
zwróć uwagę na grafikę Jimmy ’ ego, aby wiedział, że docenisz ją jeszcze bardziej na dużej kartce papieru, a nie na teście. Przypomnij mu, jakim jest dobrym artystą i zapytaj, co czuje, że może zrobić dobrze. Możesz być zaskoczony tym, że ten cichy, sfrustrowany chłopiec, który nie może wykonywać swoich zadań matematycznych, jest bardziej inteligentny niż myślisz.
