CRT-P czy CRT-D? Jakie parametry mogą pomóc w wyborze?

kontekst: zgodnie z aktualnymi wytycznymi CRT-D (terapia resynchronizacyjna serca z wszczepialnym defibrylatorem kardiowertera) jest preferowana w porównaniu z CRT-P (terapia resynchronizacyjna serca bez wszczepialnego defibrylatora kardiowertera) u pacjentów z przewlekłą skurczową niewydolnością serca (HF-REF) z NYHA II-III i LVEF (frakcja wyrzutowa lewej komory) ≤ 35%. Jednak pewien odsetek pacjentów staje się bezobjawowy i (lub) ich LVEF zwiększa się powyżej 35% kilka miesięcy po implantacji dwukomorowego rozrusznika serca (BiV PM), a w takich przypadkach wskazanie ICD już nie istnieje.

cel: ilościowe określenie odsetka pacjentów z HF-REF, u których LVEF wzrasta powyżej 35% sześć miesięcy po CRT, oraz określenie parametrów, które mogą przewidywać brak takiej poprawy LVEF.

pacjenci i metody: 188 pkt (82,4% mężczyźni, średni wiek: 60,8±11,6 lat, etiologia niedokrwienna: 38,4%, średnia LVEF: 27,8±6,3%, średnia NYHA: 2,51±0.87) Z CRT (99 pkt. – CRT-D, 89 pkt. – CRT-P), a następnie w naszej klinice niewydolności serca zostały włączone do badania. Wyjściowe (przed zastosowaniem CRT) parametry kliniczne, echokardiograficzne, EKG i laboratoryjne analizowano metodą regresji logistycznej w celu oceny ich mocy do przewidywania, czy LVEF pozostaje poniżej 35%, 6 miesięcy po rozpoczęciu CRT.

wyniki: w momencie wszczepienia BIV PM, zgodnie ze wskazaniem, każdy pt miał LVEF niższy niż 35%. Sześć miesięcy po implantacji BIV PM u 36,8% pacjentów LVEF było wyższe niż 35%, więc w tym czasie nie było wskazań do ICD. Wśród badanych parametrów średnica końca skurczowego lewej komory powyżej 55mm (OR: 8,13; CI: 2,19-30,10; p<0,01), ciśnienie skurczowe niższe niż 110 mmHg (OR: 5,49; CI: 1,31-23,02; p<0,05), etiologia niedokrwienna (lub: 3,81; Ci: 1,06-13,70; p<0,05) i szacowane ciśnienie skurczowe tętnicy płucnej wyższe niż 35 mmHg (Lub: 3,58; ci: 1,03-12,41; p<0,05) okazały się niezależnymi predyktorami braku poprawa LVEF Powyżej 35%. W ciągu 6 miesięcy po implantacji BIV PM żaden pacjent nie zmarł, a odpowiedni wstrząs ICD zaobserwowano tylko u jednego pacjenta z CRT-D.

wnioski: sześć miesięcy po implantacji BIV PM LVEF zwiększa się powyżej 35% u ponad jednej trzeciej pacjentów, w wyniku korzystnego działania CRT. U tych pacjentów wystarczy wszczepienie CRT-P zamiast CRT-D. Parametry, które mogą przewidywać brak poprawy LVEF Powyżej 35%, mogą odgrywać rolę w przewidywaniu braku odpowiedzi na CRT, a także w odpowiednim doborze kandydatów CRT-P i CRT-D.