Czego nie można przegapić podczas wycieczki z Paryża do Normandii

wycieczka z Paryża do Normandii to rodzaj trasy, którą rozważasz tylko wtedy, gdy mieszkasz w Europie. Położony z dala od głównych międzynarodowych lotnisk, w regionie Normandia we Francji jest doskonałym miejscem na długi weekend. Dlaczego warto odwiedzić Normandię? Ryanair prowadzi częste i tanie loty między Dublinem a lotniskiem Paris Beauvais, a Normandia znajduje się 2-3 godziny jazdy od Paryża Beauvais. Gdzie powinieneś podróżować w Normandii? Czytaj dalej, aby poznać pomysły na 4-dniową wycieczkę, odkrywając bogatą i tragiczną historię II wojny światowej wraz z nowoczesnymi urokami.

prowiant your Normandy Road Trip in Grandvilliers

wynajęliśmy samochód na lotnisko Paris Beauvais i nasza podróż po Normandii była w trakcie. Zatrzymaliśmy się w Grandvilliers, żeby kupić zapasy na wycieczkę. Zauważyliśmy czekoladę i wpadliśmy na nią. Byliśmy pod wielkim wrażeniem ich Wielkanocnych kreacji. Cała taca kolorowych kurczaków spojrzała na nas. Pisklęta, króliki, kury i ryby były w różnych kształtach i rozmiarach.

poruszając się po francuskich autostradach w Normandii napotkaliśmy dziwną autostradę. Musieliśmy zjechać na pobocze, zapłacić za przejazd, a potem włożyć bilet do bramki. Dowiedzieliśmy się później, że równie łatwo mogliśmy użyć naszej karty kredytowej w bramie.

Honfleur

zbliżyliśmy się, a następnie przejechaliśmy charakterystycznym mostem Le Pont De Normandie w drodze do Honfleur. W drodze do Honfleur zauważyliśmy kolorowy sklep i nie mogliśmy się powstrzymać. W środku odkryliśmy wszelkiego rodzaju smakołyki. Spróbowaliśmy lokalnego cydru. Kupiliśmy też Karmel i nugat. Interes był powolny, więc właściciel potraktował nas również czekoladą Calvados (apple brandy). Tak się cieszę, że wpadliśmy!

przyjechaliśmy do Honfleur, zaparkowaliśmy samochód i wyruszyliśmy pieszo na zwiedzanie. Pierwszym zadaniem było znalezienie przekąski na lunch. Na nabrzeżu znajduje się wiele restauracji. Minęliśmy kilka małych kolorowych łodzi i typową francuską karuzelę. Port Honfleur był otoczony wysokimi, wąskimi budynkami. W czasie ich budowy podatki opierały się na szerokości, a nie wysokości. Podziwialiśmy wiele ciekawych konstrukcji ceglanych. Udaliśmy się do rękawicy restauracji wzdłuż portu. W końcu osiedliliśmy się w La Bisquine. Znaleźliśmy spokojne miejsce tuż nad wodą. Nasz posiłek był przepyszny. Zaczęliśmy od sałatki z camembertem i jabłkami. Następnie spróbowaliśmy soli gotowanej na parze w folii z orzechami piniowymi i sosem pesto. Skończyliśmy z tarte tatin podawaną ze świeżą śmietaną. Mniam!

po obiedzie próbowaliśmy wyjść z posiłku spacerując po Honfleur. Zakończyliśmy nasz obieg portu, a następnie przeszliśmy wąskimi, brukowanymi uliczkami. Architektura Honfleur zachwyciła nas. Od szczegółowych, dekoracyjnych oznakowań na lokalnym sklepie z farbami, przez witraże, domy z muru pruskiego, aż po dziedzińce wyłożone kwiatami. Niektóre domy były tak stare, że były wyraźnie skośne.
postanowiliśmy wspiąć się na wzgórze Le Mont Joli. Mijaliśmy okazałe dwory, zatrzymując się, aby złapać oddech podczas stromej wspinaczki. Chata kryta strzechą skinęła przez otwartą, białą bramę. Wspięliśmy się na serię stromych zwrotnic wyłożonych bramkami. Patrzyliśmy na rozległe widoki Honfleur. Po kilku minutach siedzenia podziwiając widok, szybko zjechaliśmy, aby zrobić małe zakupy w mieście Honfleur. Podeszliśmy do małego parku wzdłuż wody i podążaliśmy chodnikiem dookoła, gdzie łączył się z portem. Wzdłuż Sekwany kursowały łodzie turystyczne. Niektóre łodzie miały pikantne logo.

Caen

zakończyliśmy nasz spacer i wskoczyliśmy z powrotem do samochodu, aby dotrzeć do Caen.
przyjechaliśmy do Caen, naszej bazy na Wielkanocny weekend w Normandii i zameldowaliśmy się w hotelu Kyriad. Personel był szczególnie przyjazny i rzeczywiście pozwolił nam ćwiczyć nasz francuski! W większości przypadków, kiedy odwiedzamy miejsca francuskojęzyczne, staramy się rozmawiać z ludźmi w bardzo podstawowym języku francuskim. Prawie natychmiast większość ludzi przejdzie na angielski. W tym przypadku monsieur pracujący w recepcji mówił do nas po francusku przez cały weekend. Dopiero ostatniego dnia w Caen dowiedzieliśmy się, że w ogóle mówi po angielsku. Naprawdę doceniliśmy ten gest. Nie nauczymy się, jeśli nie będziemy ćwiczyć!

wyruszyliśmy na zwiedzanie Caen przed zachodem słońca. Odkryliśmy Sklep ze słodyczami Gourm Randi Sas, który sprzedawał różne smakowe sosy karmelowe. Wybraliśmy 3 słoiki, które były wystarczająco małe, aby zmieścić się w naszej plastikowej torbie 1-quart na lot do domu.
odkryliśmy kilka ciekawych street artów na Passage du Grand Turc. Słońce pokazane, gdy mijaliśmy Kino. W panoramie miasta wyróżnił się wspaniały kościół w stylu gotyckim. Gargulce wystały z niemal każdej wieży. Zajrzeliśmy do środka na znacznie rzadziej urządzone wnętrze. Przeszliśmy przez ulicę do Château de Caen. Wspięliśmy się na wzgórze i spojrzeliśmy na Église Saint-Pierre.

wspięliśmy się na mur obronny zamku i spojrzeliśmy na zewnętrzną wystawę w Musée des Beaux-Arts de Caen. Wiele rzeźbionych zwierząt siedziało na długich słupach. Była rześka bryza powiewająca francuską flagą tricolor. Słońce zaczynało zachodzić, więc wyszliśmy z zamku na kolację. U podnóża zamku znaleźliśmy trójkątny pomnik poległych w czasie ii Wojny Światowej. w niewielkiej odległości przeszliśmy do Rue du vaugueux, deptaka otoczonego urokliwymi restauracjami. Jeden z budynków na czele Rue du vaugueux został pokryty rzeźbami owadów i zwierząt. Spacerowaliśmy Rue du vaugueux od końca do końca kilka razy, zanim osiedliliśmy się w crêperie na kolację.

wyjrzeliśmy przez okno naszego pokoju hotelowego na Place de la République w Caen. Mieliśmy piękny widok na kilka klasycznych francuskich budynków przez wąski deptak. Postanowiliśmy zaczerpnąć świeżego powietrza i wybrać się na krótki spacer do Caen, aby znaleźć śniadanie, zanim wyruszymy w drogę na Mont Saint Michel. Zauważyłam budkę telefoniczną z odciśniętym na niej Charliem Chaplinem. Nie wiedziałem wtedy, co oznacza ten tekst (ceci ne fera pas une bonne photo). Zachichotałem, gdy użyłem Google Translate, aby dowiedzieć się: to nie zrobi dobrego zdjęcia. Mieliśmy mały problem ze znalezieniem miejsca na kawę i śniadanie. W końcu znaleźliśmy tabac, który serwował kawę i ciastka z pobliskiej piekarni. Po śniadaniu zostaliśmy zwabieni do Pean Macaronier przez jaskrawo kolorowe smakołyki w oknie. Kochamy makarony. To szczególne miejsce miało niektóre, które były wielkości hamburgerów! Kupiliśmy makaron gros na później. Podziwialiśmy również urocze mini-muffinki na wystawie, ale zdecydowaliśmy się ograniczyć do jednej (bardzo dużej) przyjemności na ten dzień. Wyposażeni w zapasy potrzebne do naszych przygód tego dnia wskoczyliśmy do samochodu i rozpoczęliśmy podróż na Mont Saint Michel.

Mont Saint Michel

Mont St. Michel jest jedną z najbardziej dramatycznych atrakcji turystycznych we Francji. Mogliśmy zobaczyć to miejsce klasztoru z VIII wieku wyłaniającego się z mgły, gdy skręcaliśmy w jego kierunku wąską wiejską drogą. Zaparkowaliśmy w partii, która jest zanurzona w pewnych godzinach przez przypływ. Na szczęście jest to bardzo przewidywalne, a oznakowanie było bardzo jasne, kiedy musimy opuścić. Klasztor górował nad nami, gdy się zbliżaliśmy. Wyspa Mont Saint Michel została opanowana przez turystów na głównej drodze prowadzącej do klasztoru. Zrobiliśmy krótki objazd po stromych schodach, które prowadziły nas na mniej zatłoczoną ścieżkę na szczyt. Mijaliĺ „my pokryte mchem domy i maĹ’ y cmentarz. Podziwialiśmy widok odpływu, gdy wspinaliśmy się wyżej. Niewielki Czop wystający niepozornie z muru prowadzącego do klasztoru. Weszliśmy do właściwego klasztoru, kupiliśmy bilety i rozejrzeliśmy się.

wyszliśmy na kamienny dziedziniec z rozległymi widokami. Fala była niska, a ludzie korzystali z okazji, aby przejść się na małą wyspę w oddali. Przewodniki należy zachować ostrożność podczas robienia tego. Łatwo się zgubić chodząc po piasku we mgle, a przypływ nadchodzi szybko! Mówi się, że fala brzmi jak pociąg towarowy. Zatrzymaliśmy się, aby cieszyć się smakiem speculoos (i gigantycznych rozmiarów!) macaron, który kupiliśmy rano w Caen. Smakowało Bosko. Weszliśmy do kościoła i spojrzeliśmy na ogromne sklepienia. Weszliśmy na kolejny mniejszy dziedziniec, który mnisi wykorzystywali jako miejsce cichej refleksji. Ścieżka była wyłożona ostrymi łukami. Weszliśmy do środka i spojrzeliśmy przez szybę na morze poniżej. Ujrzeliśmy studnię i kolejny mały ogródek. Klasztor był kiedyś używany jako więzienie. Robotnicy montowali koło (w stylu chomika) i jeździli sankami w górę iw dół stromej powierzchni klifu. Ściany kościoła były niezwykle wysokie.
po wspięciu się na szczyt Mont Saint Michel, udaliśmy się z powrotem krętą ścieżką Na Zewnątrz klasztoru. Surowe drzewa zaciemniały widok na morze poniżej i chroniły odwiedzających przed zimnym wiosennym wiatrem. Zatrzymaliśmy się, aby podziwiać klasztor od dołu. Wyglądało to szczególnie uderzająco na tle kolorowych kwiatów. Wyszliśmy na skały w pobliżu parkingu. Kręty kanał wody wyrzeźbił się w piasku. Zauważyliśmy piękne muszelki osadzone w mule. Gdy wycofaliśmy się do samochodu, uchwyciliśmy panoramiczne widoki na Mont Saint Michel.
nie jechaliśmy daleko, kiedy wjechaliśmy na parking Biscuiterie de la Baie du Mont-Saint-Michel. Wciąż mogliśmy zobaczyć Mont St. Michel w oddali. W środku podawano nam próbki maślanych herbatników. Zabytkowy sprzęt do tłoczenia ciastek zdobił lobby. Pobraliśmy próbki i kupiliśmy kilka smakołyków przed skokiem z powrotem do samochodu na szybki pitstop w Granville.

Granville

zaparkowaliśmy wzdłuż drogi w Granville obok łóżka z jasnymi kwiatami. Szliśmy przez miasto w kierunku nabrzeża. Minęliśmy wiele witryn sklepowych z czekoladowymi wielkanocnymi smakołykami. Szliśmy wzdłuż promenady z domkami letniskowymi nad górą. Przypływ minął, a ludzie skorzystali z okazji, aby pospacerować po mokrym piasku. Zauważyliśmy nawet kobietę pchającą wózek przez piasek. Natknęliśmy się na Grupę kabanosów, które zostały przekształcone w wystawę fotografii. Mały francuski zespół grał w centrum tego wszystkiego. Poczęstowaliśmy się filiżanką cydru podczas słuchania muzyki. Nad głową płynęły paralotnie. Postanowiliśmy zająć się wspinaczką do la Haute-Ville. Zamontowaliśmy szereg stromych klatek schodowych. Wyszliśmy na szczyt i szliśmy wzdłuż ściany skalnej kiełkującej mchem i żółtymi kwiatami. Kominy wyglądały jak dobrze wychowane wiktoriańskie damy. Wędrowaliśmy wąskimi uliczkami la Haute-Ville. Prześledziliśmy mur wokół i podziwialiśmy widok na morze poniżej. Zstąpiliśmy po schodach i wyszliśmy przez drzwi wykute w skale. Naszą wycieczkę po Granville zakończyliśmy krótkim spacerem po głównych ulicach handlowych. Siatkowe drzewko z drutu uwielbiane pędzlami i ciekawskim kotem były atrakcjami wizyty. Granville jest zdecydowanie warte zatrzymania się na małe zakupy i widoki przepełnione wiatrem, jeśli znajdziesz się w okolicy.

Kolacja w Caen

wróciliśmy do Caen i Rue du vaugueux na kolację w Le P ’ tit B, gdzie cieszyliśmy się trzydaniowym posiłkiem i lampką wina. Zaczęliśmy od sałatki z kozim serem, suszonymi pomidorami i odrobiną karmelu. Świeże ryby, makaron i obfity stek wypełniły nas niemal do granic możliwości. Wciąż udało nam się znaleźć miejsce na wyciśnięcie deseru: paczka jabłek i Wieża lodów waniliowych. Nie możesz pomylić się z menu dnia, kiedy jesteś we Francji.

Niedzielny targ w Caen

w Niedzielę Wielkanocną większość firm w Caen została zamknięta. Byliśmy trochę zaniepokojeni znalezieniem zapasów do zabrania z nami na naszą wycieczkę do Normandii D Dzień plaże i lądowiska II wojny światowej. Nasze obawy były bezpodstawne. Kiedy jechaliśmy przez miasto, zauważyliśmy, że niektóre drogi zostały zablokowane na weekendowy targ. Francuzi nie pozwolili, aby małe wakacje przeszkodziły w zdobyciu świeżych składników. Na rynku pojawiło się wszystko, od produktów po stroje wizytowe. Uśmiechnąłem się, patrząc jak miejscowi spacerują po rynku z ich szykownymi małymi psami w holu. Sprawdziliśmy dostawcę ostryg i przeglądaliśmy dobry wybór serów. Wzięliśmy koło camemberta do napędu. Kolorowe kwiaty rozlane z budki. Na rynku był nawet sprzedawca Sprzedający materace! To coś, czego nie widzisz codziennie. Zakończyliśmy nasze zakupy, zbierając kilka różnych odmian lokalnych jabłek do spróbowania.

przeżywając alianckie lądowanie w Normandii

spędziliśmy Niedzielę Wielkanocną, organizując jednodniową wycieczkę z przewodnikiem, składając hołd weteranom II wojny światowej, którzy wyzwolili Francję, szturmując plaże Normandii. Naszym pierwszym przystankiem był Most Pegaza. Pegasus Bridge Cafe wyróżnia się tym, że jest pierwszym domem wyzwolonym podczas inwazji D-Day. Przeszliśmy przez most (replika oryginału, który obecnie znajduje się w pobliskim Muzeum) i wzdłuż kanału. Zatrzymaliśmy się w Arromanches 360°, aby obejrzeć film, który odtworzył, jak to było, gdy alianci wylądowali. Po filmie zeszliśmy ze wzgórza do Arromanches. Czołg stoi na straży na platformie tuż nad miastem. W pobliżu wody nadal można zobaczyć szczątki z tymczasowego pływającego portu, który alianci zainstalowali, aby wesprzeć inwazję dnia D. Plaże desantowe w Dzień D są również zaśmiecone zagrożeniami wprowadzonymi przez nazistów, aby odeprzeć natarcie aliantów. Ciężka artyleria stoi w pogotowiu. ostry kontrast z karuzelą z tyłu. Padało dość mocno, więc zjedliśmy piknik samochodowy z konfiturami o Smaku bagietki, camemberta i Calvadosa. Na końcu parkingu odważyłem się na elementy, aby uzyskać zdjęcie zamiatającego pola kwiatów musztardy. Następnie zatrzymaliśmy się przy Niemieckiej baterii nadbrzeżnej w Longues-sur-Mer. Ustawiona niedaleko brzegu i zakotwiczona w betonie Artyleria była przerażająca.

poświęciliśmy kilka chwil na zastanowienie się nad stratą życia spowodowaną przez tę baterię, zanim udaliśmy się na cmentarz Amerykański. Widok na wodę otrzeźwia, widząc krzyże ustawione w idealnie uformowanych rzędach. Sporadycznie wyróżniają się Żydowskie Gwiazdy. Nie wszyscy zostali zidentyfikowani. Jeden krzyż wspomina:

tutaj spoczywa w zaszczytnej chwale towarzysz broni znany tylko Bogu.

skala amerykańskiego cmentarza jest ogromna. Pochowano tu prawie 10 000 osób. Dziś to miejsce jest takie spokojne. Patrząc w dół, mogliśmy zobaczyć biegaczy latawców płynących po piasku. Pomnik zakotwicza jeden koniec amerykańskiego cmentarza. Mozaika przedstawiająca przebieg europejskich bitew II wojny światowej (podobnie jak widzieliśmy na cmentarzu Punchbowl National Memorial w Honolulu) pokryła wnętrze pomnika.

dzień zakończyliśmy spacerem po plaży Omaha. Na plaży wyróżnia się Metalowa rzeźba z ostrymi liniami. Szliśmy wzdłuż strumieni wijących się w czasie odpływu. Piasek stał w spokojnych falach. To było otrzeźwiające stać w tym miejscu, gdzie tak wielu ludzi straciło życie w imię wolności zaledwie 75 lat temu. Ciężki betonowy filar upamiętnia

alianckie siły lądujące na tym Brzegu, który nazywają plażą Omaha, wyzwalają Europę 6 czerwca 1944 roku.

po cichu zastanawialiśmy się nad wszystkim, co widzieliśmy podczas podróży powrotnej do Caen.

drinki w Caen

zatrzymaliśmy się przed kolacją na drinka Pommeau de Normandie w barze w hotelu Kyriad. W drodze powrotnej na Rue du vaugueux minęliśmy dziwny pokaz manekinów na deptaku w Caen. Zatrzymaliśmy się w Le Vendome (Uwaga: Od czasu naszej wizyty, Le Vendome zostało zamknięte) na kolację. Przy narożnym stole spróbowaliśmy kolejnej sałatki Camembert plus terryny na bazie drobiu. Na przystawkę próbowaliśmy ryb i jagnięciny. Deser był dobry, ale raczej upiorny. Spróbowaliśmy pączka z lodami i rumem oraz ciasta zalanego sosem czekoladowym. Zawróć mnie do domu!

Caen Memorial Museum

w ostatnim dniu naszej podróży z Paryża do Normandii spędziliśmy deszczowy poranek w Muzeum Pamięci Caen. Weszliśmy do holu biletowego i podziwialiśmy zamachowca wiszącego nad nami. Fascynujące eksponaty przeniosły zwiedzających w samo serce II Wojny Światowej. w muzeum znajduje się duża Księgarnia. Podniosłem kopię The Unfree French: Life Under the Occupation. To dzieło historyczne non-fiction Richarda Vinena stanowi historyczny zapis informacji o życiu codziennym ludzi podczas wojny. Czasami trochę się to zmienia, ale warto przeczytać wgląd w życie tych, którzy przeżyli wojnę i w to, do czego dążyli, aby przetrwać. Wychodząc z Muzeum, spacerowaliśmy po Ogrodzie Pamięci Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych. Wśród drzew stoi mały basen z wodą. Nad gzymsem ochronnym spływa wodospad. Kamień reprezentujący każdy z 50 stanów USA wyznacza MUR. Dotknął mnie kamień do Pensylwanii. Granit został zabrany z pola bitwy wojny domowej pod Gettysburgiem. Zakończyliśmy naszą wycieczkę po Muzeum Pamięci Caen i wróciliśmy na lotnisko Paris Beauvais po krótkim planowanym postoju w Rouen.

Caen do Rouen

po około półtorej godziny jazdy z Caen dotarliśmy do Rouen. Schyliliśmy się do cukierni (La Chocolatiere), aby wydostać się z deszczu. Smakowało nam espresso i dwa małe, gęste wypieki. Zaskakująco nowoczesny kościół znajduje się w centrum La Place du Vieux Marché. We wnętrzu znajdowały się witraże i ostre kąty. To był uderzający kawałek architektury. Rouen jest synonimem Joanny d ’ Arc. Staliśmy w miejscu, gdzie Joanna d ’ Arc została spalona na stosie. W pobliżu stoi figura i krzyż Świętego. Wewnątrz skromnego sklepu turystycznego znajduje się Muzeum Joanny d ’ Arc.

przeszliśmy obok wielu scen, w tym przełomowego momentu, w którym Joan została spalona przez Anglików. Mimo deszczu zdecydowaliśmy się na spacer po mieście Rouen. Zatrzymaliśmy się wzdłuż ścieżki pieszej, aż dotarliśmy do Gros-Horloge, XVI-wiecznego zegara astronomicznego. Spód łuku pokryty jest przedstawieniami owiec i innych zwierząt gospodarskich. Palais de Justice został niedawno wyczyszczony i jest znacznie lżejszy niż wiele innych gotyckich budynków w mieście. Wpadliśmy do katedry w Rouen, aby podziwiać posągi, które zostały usunięte z fasady i wniesione do środka na przechowanie. Wnętrze było wypełnione światłem. Oryginalny witraż został zastąpiony przezroczystymi szybami po bombardowaniach II Wojny Światowej.
naszym następnym przystankiem był cmentarz zarazy schowany w bocznej alejce. To miejsce jest teraz szkołą artystyczną, ale pierwotny cel jest dość jasny. Czaszka i kości krzyżowe tworzą konstrukcję ryglową. Znaki na dziedzińcu: Y ’ en marre. Tłumaczenie było trochę trudne do znalezienia, ale wydaje się, że oznacza „tam chory”. Zakończyliśmy nasz deszczowy spacer po kwitnących ulicach Rouen. Rozgrzaliśmy się szybkim kieliszkiem czerwonego wina w kawiarni przy La Place du Vieux Marché przed zakończeniem jazdy na lotnisko i naszym powrotem do domu.

czy podobał Ci się ten post o zwiedzaniu Normandii i omówieniu krótkiego planu podróży? Dzielenie się to troska…