czy chrapanie jest nieszkodliwe?

chrapanie występuje u około 57% dorosłych mężczyzn i 40% kobiet. Spośród nich jedna czwarta jest uważana za zwykłego chrapacza. Około 10-12% dzieci również chrapie. Chrapanie samo w sobie jest zwykle uważane za nieszkodliwe – choć bardzo uciążliwe – zjawisko, ale dla niektórych osób wskazuje na poważniejszą podstawową chorobę lub zaburzenia snu.

kiedy udać się do lekarza na temat chrapania

chrapanie występuje, gdy przepływ powietrza jest zablokowany lub ograniczony w nosogardzieli, obszarze górnych dróg oddechowych znajdujących się za nosem. Tkanki w drogach oddechowych trzepotają i uderzają się nawzajem, aby wytworzyć charakterystyczny dźwięk chrapania, który może wahać się od lekkiego i ledwo słyszalnego do ciężkiego i uciążliwego.

u niektórych osób ciężkie chrapanie wskazuje na obecność bezdechu sennego, zaburzenia oddychania związane ze snem, które powoduje, że ludzie duszą się lub dyszą powietrzem we śnie. Chrapanie jest uważane za główny objaw obturacyjnego bezdechu sennego (OSA), stanu przypisywanego fizycznemu zablokowaniu, które ogranicza aktywność oddechową w górnych drogach oddechowych.

około 2-9% dorosłych żyje z OSA. Epizody obejmujące całkowitą utratę przepływu powietrza są nazywane apneas, a epizody ze zmniejszonym przepływem powietrza są znane jako hipopneas. Apneas i hipopneas występuje pięć do 15 razy na godzinę u osób z łagodnym OSA, 16 do 30 razy na godzinę u osób z umiarkowanym OSA i więcej niż 30 razy na godzinę u osób z ciężkim OSA.

biorąc pod uwagę, że każdy bezdech trwa zwykle co najmniej 30 sekund, nawet łagodny OSA może być uciążliwy dla śpiącego i każdego, kto dzieli łóżko. Chrapanie może towarzyszyć epizodom bezdechu-hipopnea lub występować niezależnie w nocy. Nadmierna senność w ciągu dnia spowodowana niewystarczającym odpoczynkiem jest kolejnym częstym objawem OSA.

czynniki ryzyka OSA obejmują:

• otyłość: osoby otyłe mogą być podatne na OSA, jeśli mają złogi tłuszczu na szyi, które ograniczają górne drogi oddechowe.
• powiększone migdałki lub migdałki: Ze względu na ich umieszczenie wokół górnych dróg oddechowych, migdałki i migdałki mogą zarówno zablokować górne drogi oddechowe, jeśli są wystarczająco duże. Dla wielu dzieci z OSA, usuwanie migdałków i / lub migdałki pomoże złagodzić ich objawy.
• zaburzenia endokrynologiczne: układ hormonalny uwalnia hormony, które mogą zakłócać oddychanie podczas snu. Niedoczynność tarczycy, stan charakteryzujący się niskim poziomem hormonów tarczycy, i akromegalia, która powoduje wysoki poziom hormonu wzrostu, są związane z bezdechem sennym. Hipogonadyzm, stan ze zmniejszoną produkcją testosteronu, po leczeniu substytucyjnym testosteronem, może pogorszyć bezdech senny u mężczyzn.
• zespoły genetyczne: niektóre zespoły genetyczne wpływają na strukturę twarzy i szczęki, prowadząc do ograniczenia dróg oddechowych. Niektóre przykłady obejmują rozszczep wargi i rozszczep podniebienia, zespół Downa i wrodzony zespół hipowentylacji centralnej.

na podstawie badań na co najmniej pięć epizodów bezdechu-hipopnea na godzinę, około 24% mężczyzn i 7% kobiet żyje z bezdechem sennym. Osoby otyłe i osoby starsze są uważane za narażone na większe ryzyko wystąpienia OSA. Uważa się również, że spożywanie alkoholu lub leków uspokajających przed snem może zaostrzyć objawy OSA.

centralny bezdech senny, który występuje, gdy mózg nie może prawidłowo zasygnalizować mięśni, które kontrolują oddychanie, może również powodować chrapanie, ale jest to mniej powszechne. Inne zaburzenia snu, zespół oporności górnych dróg oddechowych, może powodować chrapanie z powodu ograniczenia dróg oddechowych, ale nie obejmuje bezdechu lub epizodów hipopnea. Dodatkowo bruksizm związany ze snem-znany również jako nocne szlifowanie zębów-jest związany z chrapaniem, szczególnie u dzieci.

wszelkie zaburzenia snu należy traktować poważnie. Jeśli ty lub twój partner obawiają się ciężkiego chrapania, należy umówić się na wizytę z lekarzem w celu omówienia sytuacji. Osoby z OSA często korzystają z terapii continuous positive air pressure (CPAP), która zarządza powietrzem pod ciśnieniem z zalecaną szybkością, aby ułatwić oddychanie w nocy.

inne przyczyny chrapania

chociaż chrapanie nie musi wskazywać na obecność zaburzenia snu, może zakłócić sen dla Ciebie i Twojego partnera. Chrapanie jest związane z otyłością i starością nawet dla tych, którzy nie mają objawów bezdechu sennego. Inne czynniki ryzyka chrapania to:

• spożycie środków uspokajających, takich jak alkohol i leki nasenne
• przewlekłe zatkanie nosa lub zatkanie nosa
• stosunkowo mała lub przesunięta szczęka
• ciąża
• stan po menopauzie

Inną częstą przyczyną chrapania jest powrót do snu, który może wpływać na oddychanie poprzez ograniczenie dróg oddechowych. Ludzie, którzy chrapią, są często zachęcani do spania na boku.

jak leczyć chrapanie

możesz zmniejszyć chrapanie, wprowadzając pewne zmiany w stylu życia. Należą do nich utrata masy ciała, unikanie alkoholu i leki uspokajające w nocy, i zawsze śpi na plecach. Ponieważ przekrwienie błony śluzowej nosa może powodować oddychanie, leczenie tego środkami obkurczającymi lub aerozolami kortykosteroidowymi może być skuteczne, jeśli lekarz je zatwierdzi.

osoby, które zobaczą swojego lekarza na temat chrapania mogą być oceniane na bezdech senny. Badanie może obejmować badanie nosa i jamy ustnej w celu sprawdzenia fizycznej przeszkody, jak również inne objawy ostrzegawcze, takie jak polipy nosa, wysokie lub wąskie łukowate podniebienie, przesunięta szczęka, lub powiększone migdałki lub migdałki.

Ochraniacze na chrapanie okazały się skuteczne dla niektórych osób. Urządzenia utrzymujące język (TRDs) tworzą uszczelkę wokół języka i utrzymują go na miejscu. Urządzenia te mogą złagodzić chrapanie dla osób, których języki mają tendencję do upadku w tylnej części gardła, gdy śpią. Urządzenia do zaawansowania żuchwy (MADs) fizycznie przesuwają język i szczękę do przodu, umożliwiając maksymalny przepływ powietrza.

w niektórych przypadkach można zalecić operację. Podczas zabiegu uvulopalatopharyngoplasty, uvula pacjenta, podniebienia i ściany gardła są usuwane, aby utworzyć więcej miejsca dla górnych dróg oddechowych. Jest to jednak procedura, która wymaga znieczulenia ogólnego i może nie być najbardziej praktycznym-lub opłacalnym-sposobem na skorygowanie chrapania.