Czy Dystrykt Kolumbii jest stanem?
Dystrykt Kolumbii nie jest stanem, jest dystryktem Federalnym . Kiedy Konstytucja Stanów Zjednoczonych została przyjęta w 1787 roku, to, co jest obecnie Dystryktem Kolumbii, było częścią stanu Maryland. W 1791 roku dzielnica została przekazana rządowi federalnemu w celu stania się stolicą kraju, dzielnicą, która miała być zarządzana przez Kongres.
czym DC różni się od stanu?
Konstytucja określa, że wszystkie uprawnienia nie przyznane rządowi federalnemu są zarezerwowane dla stanów i ludzi. Chociaż Dystrykt Kolumbii ma własny rząd miejski, otrzymuje fundusze od rządu federalnego i opiera się na dyrektywach Kongresu, aby zatwierdzić swoje prawa i budżet. Mieszkańcy DC mają prawo głosowania na prezydenta od 1964 roku, a na burmistrza i członków Rady Miejskiej od 1973 roku. W przeciwieństwie do stanów, które mogą powoływać własnych sędziów lokalnych, prezydent powołuje sędziów Sądu Okręgowego.
mieszkańcy (około 700 000 osób) Dystryktu Kolumbii płacą pełne podatki federalne i lokalne, ale nie mają pełnej Demokratycznej reprezentacji w Senacie lub Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych. Reprezentacja w Kongresie jest ograniczona do delegata bez prawa głosu do Izby Reprezentantów i senatora cienia. W ostatnich latach mieszkańcy dzielnicy starali się o uzyskanie pełnych praw wyborczych. Nie odniosły jeszcze sukcesu.
historia powstania
w latach 1776-1800 Kongres odbywał się w kilku różnych miejscach. Konstytucja nie wybrała konkretnego miejsca na lokalizację stałej siedziby rządu federalnego. Utworzenie Dystryktu Federalnego było kontrowersyjną kwestią, która przez wiele lat dzieliła Amerykanów.
16 lipca 1790 roku Kongres uchwalił ustawę Residence Act, która zezwalała prezydentowi George ’ owi Washingtonowi na wybór lokalizacji dla stolicy kraju i mianowanie trzech komisarzy do nadzorowania jej rozwoju. Waszyngton wybrał obszar 10 mil kwadratowych ziemi z nieruchomości w Maryland i Wirginii, które leżały po obu stronach rzeki Potomac. W 1791 roku Waszyngton wyznaczył Thomasa Johnsona, Daniela Carrolla i Davida Stuarta do nadzorowania planowania, projektowania i nabywania nieruchomości w Dystrykcie Federalnym. Komisarze nadali miastu nazwę „Waszyngton” na cześć prezydenta.
w 1791 roku prezydent mianował Pierre 'a Charlesa L’ Enfanta, urodzonego we Francji amerykańskiego architekta i inżyniera, do opracowania planu nowego miasta. Układ miasta, siatka skoncentrowana na Kapitolu Stanów Zjednoczonych, została ustawiona na szczycie wzgórza ograniczonego przez Rzekę Potomac, Wschodnią odnogę (obecnie nazywaną rzeką Anacostia) i Rock Creek. Numerowane ulice biegnące północ-południe i wschód-zachód tworzyły siatkę.
szersze przekątne „wielkie Aleje” nazwane na cześć Stanów Unii przecinały siatkę. Tam, gdzie te „wielkie Aleje” przecinały się nawzajem, otwarte przestrzenie w kręgach i placach zostały nazwane po wybitnych Amerykanach. Siedziba władz została przeniesiona do Nowego Miasta w 1800 roku. District Of Columbia i obszary wiejskie dystryktu podlegały 3-osobowej Radzie Komisarzy.
w 1802 roku Kongres zniósł Radę Komisarzy, włączył miasto Waszyngton i ustanowił Ograniczony Samorząd z burmistrzem mianowanym przez prezydenta i wybraną dwunastoosobową radą miejską. W 1878 roku Kongres uchwalił ustawę organiczną przewidującą trzech mianowanych przez prezydenta komisarzy, wypłatę połowy rocznego budżetu dzielnicy za zgodą Kongresu i każdy kontrakt powyżej 1000 dolarów na roboty publiczne.
Kongres uchwalił District Of Columbia Self-Government and Governmental Reorganization Act w 1973 roku, ustanawiając obecny system dla wybranego burmistrza i 13-osobowej Rady z władzą ustawodawczą z ograniczeniami, które mogą być zawetowane przez Kongres.