czy twój szef to tyran czy po prostu twardziel?

Carol Kinssey Goman, Ph.D

poznałem Brendę, gdy kierowała 2000-osobowym działem NA firma z listy Fortune 500. Jestem pod wrażeniem inteligencji Brendy, kreatywności, doświadczenia politycznego i poświęcenia się jej pracy. Miała większość cech wyższego kierownictwa-co było jej celem w karierze.

ale była też łobuzem. Jeden z bezpośrednich raportów opisywał ją jako menadżerkę typu „pocałunek i klaps”.”Cele zastraszania były szczególnie Zdemoralizowane, ale nawet ci z jej personelu, którzy tylko byli świadkami złego zachowania, zaczęli poświęcać więcej energii na ochronę siebie niż na pomoc firmie. Dysfunkcyjny styl zarządzania Brendy ostatecznie doprowadził do spadku wydajności jej wydziału i w rezultacie inicjatywa zmiany została porzucona.

ostatecznie Kariera Brendy została wykolejona przez rosnącą liczbę wrogów, których narobiła z każdym paskudnym spojrzeniem i złośliwymi uwagami. Zrezygnowała, gdy stało się oczywiste, że nigdy nie dostanie upragnionego awansu.

historie o łobuzach nie zawsze kończą się hańbą. W rzeczywistości, wielu łobuzów rozwijać. Możesz nawet dla niego pracować.

niektórzy łobuzi są umieszczani na stanowiskach kierowniczych, ponieważ wydają się być inteligentni, ambitni, zorientowani na wyniki i „przejmujący kontrolę.”To wszystko może być prawdą (jak w przypadku Brendy), ale oprócz tych bardziej pozytywnych cech, większości łobuzów brakuje empatii. Wydają się odporni na cierpienie innych.

więc skąd wiesz, czy pracujesz dla tyrana, czy tylko twardego szefa?

jednym ze sposobów jest uświadomienie sobie, że twardzi szefowie traktują ludzi sprawiedliwie. Mogą być trudne dla wszystkich, zwłaszcza w czasie kryzysu, ale mają tendencję do złagodzenia, gdy kryzys się skończy. Prześladowcy celują tylko w kilku, a ich zastraszanie jest bezlitosne.

z definicji zastraszanie w miejscu pracy jest powtarzającym się złym traktowaniem pracownika w formie przemocy słownej lub zachowań, które są groźne, zastraszające lub upokarzające. Język ciała łobuzów obejmuje izolowanie ich celów poprzez ignorowanie lub wykluczanie ich, inwazję przestrzeni osobistej i używanie dotyku jako sposobu protekcjonalnego lub kontrolowania.

Jeśli twój szef jest werbalnym tyranem, najlepszą radą jest zajęcie stanowiska wcześniej (jest to istotne, ponieważ pracownicy zgłaszają ból i wstyd z powodu nie wypowiadania się wcześniej), zachowaj profesjonalizm w swoim podejściu, zwierz się komuś, komu ufasz, dokumentuj i, jeśli zajdzie taka potrzeba, zgłoś się do działu kadr.

Kiedy zastraszanie jest niewerbalne i trudniejsze do określenia ilościowego, możesz być kreatywny. Oto kilka przykładów mowy ciała łobuzów i reakcji niektórych pracowników:

1) bossowie łobuzów wysyłają niewerbalne sygnały wykluczenia. Odciągają się, odchylają do tyłu, krzyżują ręce i nogi, przechylają głowę do tyłu w pozycji „patrzącej w dół” i odciągają torsy od ciebie-dając „zimne ramię”.”Sprawdzają pocztę e-mail, tasują papiery, pracują na komputerach, odbierają telefony, a nawet przycinają paznokcie podczas spotkania z Tobą. Odpowiedź: Kiedy jej szef odmówił nawiązania kontaktu wzrokowego podczas prezentacji, doświadczony członek zespołu wstał i chodził po pokoju, gdy mówiła. To dało jej przewagę wzrostu i ruchu-i przyciągnęło uwagę szefa.

2) prześladowcy celowo stoją niewygodnie blisko, aby podkreślić swój status w organizacji lub sprawić, że poczujesz się samoświadomy lub niepewny. Odpowiedź: Kiedy szef pochylił się nad swoją asystentką i wszedł do jej osobistej przestrzeni, aby zobaczyć trochę dokumentów, asystentka natychmiast obróciła swoje ciało w kierunku szefa i „odepchnęła” go z powrotem, wręczając mu dokument.

3) dotyk jest najbardziej prymitywną i pozytywną formą mowy ciała. Ale, podobnie jak inne niewerbalne sygnały, dotyk może być nadużywany jako gra mocy lub manipulacja. Łobuzi używają dotyku, aby pokazać poczucie kontroli lub jednokierunkowe. W takich przypadkach dotyk może czuć protekcjonalny, niewygodny i niepożądany. Odpowiedź: Jeden z szefów miał irytujący i poniżający zwyczaj klepania po głowie jej niskiego, męskiego członka personelu. Kiedy nakładał żel na włosy, szef przestał klepać.

4) bossowie (i inni mniej skuteczni liderzy) mówią ci jedno, a robią drugie. W jednym przypadku, szef ogłosił „politykę otwartych drzwi”, ale będzie krzyczeć na pracowników, którzy weszli do jego biura bez powołania. Odpowiedź: jego asystent nauczył się mówić: „wyglądasz, jakby to był zły moment na rozmowę. Czy dzisiaj będzie lepiej?”

5) brutalni szefowie aranżują swoje meble biurowe, aby wzmocnić ich rolę autorytetu-i przypomnieć ci, że jesteś” skromnym ” pracownikiem. Odpowiedź: kiedy szef prowadził spotkania jeden na jeden, umieszczając małe krzesło bezpośrednio przed biurkiem (podczas gdy siedział na wyższym i większym krześle za biurkiem), wysyłał wiadomość o władzy i kontroli. Aby układ siedzeń był mniej konfrontacyjny, jeden pracownik po prostu lekko pochylił krzesło, podczas gdy inny zorganizował spotkania w bardziej neutralnych ustawieniach, w stołówce pracownika lub w sali konferencyjnej.

niezależnie od tego, czy zastraszanie jest słowne, czy niewerbalne – czy też połączenie obu tych czynników – szkody finansowe, które bossowie znęcający się wyrządzają swoim organizacjom, są często niewykryte. Można to jednak zauważyć w kosztach zwiększonych obrotów, problemach zdrowotnych pracowników i absencji, a także w zmniejszonym zaangażowaniu i współpracy pracowników.