Dlaczego huragan może być najgroźniejszą częścią huraganu

pod koniec sierpnia 2005 roku huragan Katrina przechodził przez Zatokę Meksykańską. Został zaklasyfikowany do kategorii 3. Niebezpieczne, ale w regionie o długiej historii huraganów kategorii 4 i 5, prawie coś, czego mieszkańcy nie widzieli wcześniej. Przynajmniej tak się wydawało. Katrina była tylko jeden dzień od wybrzeża Luizjany, kiedy burmistrz Nowego Orleanu wydał rozkaz ewakuacji. Niestety, było już za późno.

poziom morza już się podniósł, w zjawisku zwanym falą sztormową. Woda szybko podniosła się na wały miasta, szereg murów zaprojektowanych, aby chronić obszar przed zalaniem. Zanim Katrina wylądowała, wały zostały zniszczone. Do miasta wdarła się ściana z wodą, która uwięziła tysiące ludzi. Była to jedna z najgorszych klęsk żywiołowych w historii USA.

nawałnica była główną przyczyną śmierci podczas huraganu Katrina. W rzeczywistości może to być najbardziej niebezpieczna część każdego huraganu i jest tylko częściowo zdeterminowana przez prędkość wiatru (aspekt burzy, na którym oparte są kategorie huraganów). Występuje, gdy silne wiatry z nadchodzącego huraganu wpychają wodę do brzegu.

to, co sprawia, że ten wzrost jest szczególnie niebezpieczny, to fakt, że zaczyna się budować, zanim huragan spadnie na ziemię. Tak więc powódź przybrzeżna może znacznie pogorszyć procedury ewakuacyjne i skutki huraganu.

na przykład w 2008 r.huragan Ike spowodował dużą nawałnicę wokół Galveston, dzień przed lądowaniem. Wznosząca się woda odcięła drogi ewakuacyjne, przecinając setki. Ostatnio National Hurricane Center wydało groźne ostrzeżenia przed gwałtownym wzrostem huraganu towarzyszącym huraganowi Irma, najpotężniejszemu sztormowi w Oceanie Atlantyckim.

gwałtowna burza również może być nieprzewidywalna. Wzrost poziomu mórz spowodowany globalnym ociepleniem zwiększa ryzyko gwałtownych sztormów. Ale istnieje wiele czynników, które mogą zmienić jego rozmiar i siłę. Dla przykładu, największa fala sztormowa odnotowana przed Katriną miała około 22 stóp, podczas huraganu Camille w 1969 roku. Ale Camille był sztorm kategorii 5 z wiatrem 190 km / h. Katrina miała tylko kategorię 3 z wiatrem o prędkości 130 km / h, ale miała gwałtowny sztorm o wysokości około 28 stóp.

Katrina była dwukrotnie szersza od Camille, co dramatycznie zwiększyło przypływ sztormu. Tak więc, oprócz prędkości wiatru, meteorolodzy przewidują wzrost burzy, biorąc pod uwagę rozmiar burzy, jej kierunek, kąt podejścia, ciśnienie atmosferyczne oraz kształt i nachylenie linii brzegowej. Obliczenia te pomagają prognostom ostrzegać społeczności zagrożone, ale często nie są wystarczające, aby zapobiec uszkodzeniom na ziemi.

w Stanach Zjednoczonych Wschodnie i Południowo-wschodnie wybrzeża są jednymi z najbardziej narażonych na gwałtowne nawałnice obszarów. Wzdłuż wschodniego wybrzeża huragan Sandy w 2012 roku wywołał gwałtowny przypływ sztormu. Na wybrzeżu Zatoki, miejsca takie jak Galveston, Teksas i Nowy Orlean doświadczyły wielu huraganów, więc zbudowali infrastrukturę, aby pomóc w obronie przed nadmierną powodzią. Wały, kanały i ściany morskie mają na celu zatrzymanie lub przekierowanie wznoszącej się wody z dala od miast. Ale nawet te mogą być niewystarczające, w obliczu szczególnie silnego huraganu, takiego jak Irma.

to, co naprawdę dotyczy ekspertów, to miejsca, które nie doświadczają wielu huraganów, ale nadal są podatne na gwałtowne burze, takie jak Wybrzeże Georgii i Północna Floryda. Obszary te mają płytką wodę, co oznacza, że poziom morza może szybciej rosnąć, a woda może dotrzeć dalej w głąb lądu, co pogarsza powódź. Ale widzieli mniej huraganów niż wybrzeże zatoki i prawdopodobnie będą mniej przygotowani.

więc kiedy Wielki huragan, taki jak Irma, uderzy w nisko położone obszary, takie jak te, gwałtowny sztorm może być pierwszą i najgroźniejszą rzeczą, która zmierza w ich stronę.