Dlaczego tak naprawdę się uśmiechamy?

naukowcy pracowali z kohortą 44 zdrowych uczestników, z których 26 to kobiety w wieku 18-35 lat.

w ramach eksperymentu uczestnicy musieli odpowiedzieć na dość trudny quiz — prezentowany na komputerze — który trwał zaledwie 175 sekund. Poziom trudności, a także krótki czas trwania, sprawiły, że wolontariusze często udzielali błędnych odpowiedzi.

każdy uczestnik siedział i zostawał sam z komputerem. Ich mimika została nagrana za pomocą specjalnego oprogramowania do rozpoznawania twarzy.

następnie badacze ocenili korespondencję między różnymi nastrojami uczestników i czasami, w których się uśmiechali, stosując podejście dwukierunkowe.

z jednej strony każdy uczestnik oceniał własne doświadczenia z quizu w skali 12 możliwych nastrojów, takich jak „znudzony”, „zainteresowany” lub „sfrustrowany.”Z drugiej strony naukowcy wykorzystali oprogramowanie do rozpoznawania twarzy, aby zobaczyć, jak często uczestnicy się uśmiechali.

„nasze badania wykazały,” mówi dr Witchel, ” że w tych eksperymentach interakcji człowiek-komputer uśmiech nie jest napędzany przez szczęście; wiąże się to z subiektywnym zaangażowaniem, które działa jak społeczne paliwo do uśmiechu, nawet gdy komunikuje się z komputerem na własną rękę.”

naukowcy odkryli, że w sumie uczestnicy nie byli skłonni do uśmiechu, gdy próbowali odpowiedzieć na pytania w quizie. Zamiast tego, prawdopodobnie uśmiechali się po tym, jak odpowiedzieli na pytania, ponieważ komputer potwierdzał, czy mieli rację, czy nie.

przede wszystkim jednak uczestnicy zdawali się uśmiechać najczęściej, gdy dowiedzieli się, że udzielili błędnej odpowiedzi.

Po przeanalizowaniu danych naukowcy doszli do wniosku, że nastrój, który wydawał się kojarzyć z uśmiechem najczęściej, to po prostu „zaangażowanie.”Sugeruje to, że uśmiechy mogą czasami wydawać się nieświadomą reakcją społeczną.

„podczas tych skomputeryzowanych quizów”, wyjaśnia dr Witchel, „uśmiech został radykalnie wzmocniony tuż po nieprawidłowym udzieleniu odpowiedzi na pytania.”

” to zachowanie można tłumaczyć własną oceną zaangażowania, a nie oceną Szczęścia lub frustracji ” -dodaje.