Dlaczego uczenie dzieci wdzięczności i wdzięczności jest trudne jak cholera

amerykańskie społeczeństwo nie zachęca do wdzięczności. Jako dowód, weź pod uwagę, że zaledwie kilka godzin po świętowaniu Dziękczynienia zachęcamy do zakupów, zamiast utrzymywać poczucie wdzięczności w nadchodzącym sezonie. A dzięki reklamom i listom zabawek, uczenie dzieci wdzięczności z pewnością może się skomplikować, gdy zaczną wierzyć, że świat jest im winien. Jeśli tak, to za co dziecko musi czuć wdzięczność?

wdzięczność jest potężnym antidotum na egoistyczne przekazy amerykańskiej kultury. Jest potężny, ponieważ jest wirusowy i podnoszący na duchu. Wdzięczność jest emocją prospołeczną, która może zacieśniać więzi w społeczności. Ale uczenie dziecka wdzięczności może być jak pływanie pod strumieniem. A surowa prawda o nauczaniu tych lekcji jest taka, że jeśli wdzięczność nie ma silnego fundamentu w rodzicu, prawdopodobnie nie rozkwitnie w dziecku. Rodzice, którzy dają, mają wdzięczne dzieci.

„zepsute dziecko” może jeszcze nauczyć się wdzięczności

koncepcja zepsucia utrzymuje się wśród dorosłych, którzy czują niewdzięczność i egoizm są produktem trofea uczestnictwa i permisywnego rodzicielstwa. Problem polega na tym, że ci dorośli również czują, że rodzicielstwo z surowymi postawami wobec uczuć, pochwał i dóbr materialnych automatycznie zbuduje wdzięczność. To nieprawda.

termin „zepsute dziecko” jest zasadniczo skróconą formą dla pewnego rodzaju dziecka, które angażuje się w samolubne, braterskie i uprawnione zachowanie. Ale powód, dla którego dzieci zachowują się w sposób” zepsuty”, nie ma nic wspólnego z tym, ile zabawek lub uścisków otrzymali od rodziców. W rzeczywistości dzieci, które otrzymują bezwarunkową miłość i wsparcie od rodziców, są często lepiej wychowane. Są mniej zestresowani i mniej narażeni na atak.

dzieci, które są niewdzięczne, stają się w ten sposób, gdy rodzice wzmacniają społeczną normę egoizmu. Rozpieszczeni, niewdzięczni rodzice wychowują zepsute, niewdzięczne dzieci. Na szczęście rodzice mają również moc, aby zmienić ten egoizm i niewdzięczność, zmieniając samych siebie.

aby dzieci były wdzięczne, rodzice muszą modelować wdzięczność

Co ciekawe, niektóre z najbardziej uprzywilejowanych dzieci mogą okazać się najbardziej wdzięczne, wdzięczne i łaskawe. I te postawy są w dużej mierze wynikiem tego, jak rodzice pokazali im życie w świecie.

ważne jest, aby pamiętać, że mówienie dziecku, aby było wdzięczne, tak naprawdę nic nie robi. Dzieci uczą się na przykładzie. Rodzice, którzy żyją w sposób okazujący wdzięczność za to, co mają, będą umacniać wdzięczność w swoim dziecku. Rodzic, który nie chodzi po świecie z poczuciem prawa, prawdopodobnie wychuje łaskawe dziecko. Rodzic, który uznaje hojność innych, wychowuje dzieci, które są wdzięczne.

czy to ciężka pigułka dla wielu rodziców do połknięcia? Tak.

rodzice powinni okazywać wdzięczność swoim dzieciom

niektórzy rodzice uważają, że tylko dlatego, że dzieci są dziećmi, nie zasługują na podziękowania. To dlatego, że wielu rodziców ma pomysł, że dzieci powinny po prostu robić to, co rodzice mówią bez pytania. Ale Wymaganie niezachwianego posłuszeństwa nie jest tym, jak wychowujesz wdzięczne dziecko, ale tym, jak wychowujesz dziecko, które odroczy się każdemu, kto uzna, że ma największą władzę.

podziękowanie dziecku może być naprawdę potężne. Po pierwsze, jeśli mówi się to ze szczerością i ekscytacją, dziecko rozumie, że zrobiło coś dobrego, co wzmacnia ich zachowanie. „Podziękowanie” pomaga również dzieciom budować fundament empatii, ucząc się rozpoznawania wdzięczności u innych. Na koniec podziękowanie oznacza, że mieli wybór, a dzieci uwielbiają wybór.

podziękowanie może być dla niektórych rodziców dziwne, ale to ważne. Warto rozważyć, że dziecko nie musi wkładać w to wysiłku, aby zrobić to, o co prosi rodzic. Tak więc podziękowanie za wysiłek włożony przez dziecko, wbrew jego egoistycznym instynktom, jest całkowicie właściwe.

dzieci uczą się wdzięczności w rodzinach charytatywnych

jednym ze sposobów, w jaki dzieci rozwijają poczucie wdzięczności, jest rozwijanie go u innych. Dzieci, które dorastają w rodzinie, która praktykuje dobroczynność i spędza czas pomagając w swojej społeczności, zaczną rozpoznawać, jak wygląda wdzięczność.

jest to proste obliczenie. Uczenie się jest empiryczne. Nie chodzi o to, że dzieci uczą się wdzięczności, oddając rzeczy, ale o to, że zaczynają rozpoznawać wdzięczność w twarzach, postawach, słowach i zachowaniu innych. A widząc wdzięczność, są w stanie zbudować inteligencję emocjonalną i empatię oraz lepiej okazywać wdzięczność.

tradycje kulturowe uczą dzieci wdzięczności

podczas wakacji, kiedy oczekuje się wdzięczności i wdzięczności, niewiele można zyskać, mówiąc dziecku, aby było wdzięczne bez kontekstu. Jest to jednak o wiele łatwiejsze, gdy istnieją tradycje kulturowe i religijne, które przypinają wdzięczność do większego przesłania.

dzieci często postrzegają święta jako czas odbierania. W końcu to w dużej mierze przesłanie, które słyszą z kultury popularnej. Ale kiedy rodzice są w stanie dać dziecku „prawdziwe” znaczenie święta — świętowanie wspólnoty, pokoju, Miłosierdzia, przebaczenia — jest znacznie mniejszy nacisk na otrzymywanie. Jeśli dziecko rozumie, że ważną częścią Święta Dziękczynienia jest przebywanie z rodziną, prawdopodobnie będzie mniej chętne do szukania prezentów, gdy babcia wpadnie, wiedząc, że najlepszym prezentem jest to, że babcia w ogóle tam jest.

wdzięczność jest świetna, ale dzieci powinny czuć się rozczarowane

ważne jest, aby dorośli pamiętali, że dzieci to dzieci. Nie mają pełnych zdolności intelektualnych, jakie mają dorośli. Część ich mózgu, która pomaga im regulować emocje, w szczególności, nie jest dobrze rozwinięta. Będą smutni, gdy będą chcieli prezentu, który nie dotrze.

nie ma nic złego w rozczarowaniu. To naturalne. Dzieci powinny być w stanie wyrazić rozczarowanie i mieć to rozczarowanie uznane. Rozczarowany dzieciak nie jest niewdzięczny. To ludzkie dziecko.

nie ma nic złego w tym, że dzieci udają wdzięczność

może trochę potrwać zanim dzieci rozwiną silne poczucie wdzięczności. W rzeczywistości jest wielu dorosłych na świecie, którzy wciąż nie zrozumieli tego pojęcia. Ale to nie znaczy, że są zwolnieni z podziękowań. Mogą udawać. W rzeczywistości, w wielu przypadkach, muszą.

rodzice będą robić swoje dzieci solidne, szkoląc je, jak okazywać wdzięczność, nawet jeśli tego nie czują. Mogą otworzyć okropny prezent od babci, ale nadal powinni zrozumieć, dlaczego i jak muszą podziękować babci. I, jak wiemy, kiedy widzą szczęście od babci, akt wdzięczności jest wzmacniany. Więc ostatecznie udawanie wdzięczności może łatwo przekształcić się w prawdziwą wdzięczność.