Dlatego już się nie przywiązuję

już się nie przywiązuję, bo nauczyłem się, że ludzie mnie opuszczą, nieważne jak dobry jestem dla nich.

prędzej czy później zrobią problem z niczego i z powodu swojej dumy wykreślą mnie z listy swoich przyjaciół.

i znów będę płakał, przeklinając mojego pecha, że nie mogę być szczęśliwy.

już się nie przywiązuję, bo nauczyłem się, że czasem lepiej jest puścić toksycznych ludzi.

z ich powodu stawiałem się ostatni i tego już nie chcę robić. Tym razem chcę postawić się na pierwszym miejscu, bo na to zasługuję.

a ci, którzy wchodzą w moje życie, muszą udowodnić mi, że są godni bycia tam.

nie przywiązuję się już, ponieważ nie chcę być jedyną, która jest przywiązana.

nie chcę przyjaźni ani miłości, w której tylko ja będę próbował. Nie chcę być jedyną osobą, która stara się, żeby wszystko działało.

chcę, aby inni pokazali mi, że kochają mnie takim, jakim jestem i że chcą, żebym była częścią ich życia.

już się nie przywiązuję, bo cierpiałem za każdym razem, gdy ktoś mnie opuszczał. I to jest coś, czego nie chcę już czuć.

bez względu na to, jak bardzo lubię coś, co ktoś robi, nigdy nie ujawnię w pełni swoich emocji. Zamiast tego będę wyglądać jak zimnokrwista suka, bo nikt nie chce skrzywdzić takiej osoby.

wszyscy myślą, że jest zbyt silna i że nie mogą jej skrzywdzić.

już się nie przywiązuję, bo w końcu nauczyłem się iść dalej.

nie potrzebuję ludzi, żeby mnie dopełniali, bo jestem wystarczająco dla siebie. Mogą być częścią mojego życia, ale nigdy nie poddam się.

i to nie dlatego, że nie chcę, ale dlatego, że jestem zbyt przerażona, by znów zostać zraniona.

już się nie przywiązuję, bo nauczyłem się czuć dobrze we własnej skórze.

nie potrzebuję ludzi, żeby mnie uszczęśliwiali, bo gdybym musiała na nich polegać, zawsze byłabym smutna.

nauczyłem się, że jedynym, który powinien rządzić moim życiem, jestem ja i mogę po prostu słuchać sugestii ludzi, ale w końcu robić rzeczy po mojemu.

już się nie przywiązuję, bo nie mam już łez do płaczu.

przed tą decyzją byłam dziewczyną, która ślepo kochała wszystkich ludzi, nawet nie wiedząc, że niektórzy z nich chcą jej zaszkodzić. Myślałem, że wszyscy ludzie są dobrzy, bo ja taki jestem.

nie mogłam uwierzyć, że ktoś może siedzieć z Tobą i pić kawę jednego dnia, a następnego plotkować o tobie za twoimi plecami.

i za każdym razem, gdy to się stało, płakałam do snu, zadając sobie pytanie, dlaczego takie rzeczy mi się przytrafiły, kiedy nigdy nie chciałam, żeby coś złego im się przytrafiło.

zadawałem sobie pytanie, czy są dobrzy ludzie tacy jak ja, którzy po prostu chcą żyć i pozwolić innym robić to samo. Ale niestety, nigdy nie dostałem odpowiedzi.

już się nie przywiązuję, bo nauczyłem się kochać siebie.

nie potrzebuję nikogo, kto obdarzyłby mnie miłością, na którą zasługuję, ponieważ dam ją sobie. To będzie najlepszy prezent, jaki kiedykolwiek sobie dałem i jestem z tego bardzo dumny.

tym razem naprawdę czuję, że jestem godzien i że jestem wystarczająco.

już się nie przywiązuję, bo w końcu zdałam sobie sprawę, że nie można zmusić miłości do zostania.

jeśli jest przeznaczone, miłość cię opuści, nie dlatego, że nie zasługujesz na taką miłość, ale dlatego, że zasługujesz na lepszą.

teraz wiem, że nie mogę mieć wszystkiego tylko dlatego, że tego chcę, ale są inni ludzie, którzy mają na to wpływ.

mam tylko nadzieję, że pewnego dnia niebo pobłogosławi mnie taką miłością, jakiej tak bardzo pragnę—tą, która czuje się jak w domu.