Dotacje rolne: rodzaje dotacji rolnych w Indiach

przeczytaj ten artykuł, aby dowiedzieć się o różnych rodzajach dotacji rolnych dla rolników w Indiach!

(1) subsydia do produkcji:

subsydia mogą być przyznawane poprzez dystrybucję środków do produkcji po cenach niższych niż standardowa cena rynkowa tych środków. Wielkość subsydiów będzie zatem równa różnicy między dwiema cenami za jednostkę dystrybuowanego wkładu. Oczywiście w tej kategorii można wymienić kilka odmian dotacji.

A) dotacja na nawozy:

Dystrybucja tanich nawozów chemicznych i niechemicznych wśród rolników. Jest to różnica między ceną płaconą producentowi nawozu (krajowego lub zagranicznego) a ceną otrzymaną od rolników.

dotacja ta zapewnia:

(i) tanie nakłady dla rolników,

(ii) rozsądne zwroty do producenta,

(iii) stabilność cen nawozów oraz

(iv) dostępność nawozów dla rolników.

w niektórych przypadkach tego rodzaju subsydia są przyznawane poprzez zniesienie taryfy na przywóz nawozów, która w przeciwnym razie zostałaby nałożona.

B) subwencja do nawadniania:

subwencje dla rolników, które rząd ponosi ze względu na zapewnienie odpowiednich urządzeń do nawadniania. Dotacje na nawadnianie to różnica między kosztami eksploatacji i utrzymania infrastruktury nawadniającej w państwie a opłatami za nawadnianie odzyskiwanymi od rolników. Może to działać poprzez zapewnienie dóbr publicznych, takich jak kanały, zapory, które rząd buduje i pobiera od rolników niskie ceny lub w ogóle ich nie stosuje. Może to być również przez tanie prywatne urządzenia do nawadniania, takie jak zestawy pomp.

C) dotacja energetyczna:

dotacje na energię elektryczną oznaczają, że rząd pobiera niskie stawki za energię elektryczną dostarczaną rolnikom. Energia jest wykorzystywana głównie przez rolników do celów nawadniania. Jest to różnica między kosztem wytwarzania i dystrybucji energii elektrycznej dla rolników a ceną otrzymywaną od rolników.

Państwowe płyty elektroenergetyczne (SEBs) albo same wytwarzają energię, albo kupują ją od innych producentów, takich jak NTPC i inne SEBs. Dotacja energetyczna ” stanowi zachętę dla rolników do inwestowania w zestawy pompowe, odwierty itp.

(d) dopłaty do nasion:

wysokiej wydajności nasiona mogą być dostarczane przez rząd po niskich cenach. Działania badawczo-rozwojowe potrzebne do produkcji takich nasion są również podejmowane przez rząd, wydatki na nie są rodzajem dotacji przyznawanej rolnikom.

(e) dotacja kredytowa:

jest to różnica między odsetkami pobieranymi od rolników, a faktycznym kosztem udzielenia kredytu, plus inne koszty, takie jak odpisy złych kredytów. Dostępność kredytów jest poważnym problemem dla biednych rolników. Są gotówkowe i nie mogą zbliżyć się do rynku kredytowego, ponieważ nie mają zabezpieczenia potrzebnego do kredytów. Aby prowadzić działalność produkcyjną, zwracają się do lokalnych pożyczkodawców.

wykorzystując bezradność biednych rolników kredytodawcy pobierają wygórowane oprocentowanie. Niejednokrotnie nawet rolnicy, którzy posiadają pewne zabezpieczenia, nie mogą skorzystać z kredytów, ponieważ instytucje bankowe są w dużej mierze oparte na miastach i niejednokrotnie nie angażują się w operacje kredytowe w rolnictwie, które są uważane za ryzykowne.

:

(1) więcej operacji bankowych na obszarach wiejskich-które będą udzielać pożyczek rolnych, i

(2) stopy procentowe mogą być utrzymane na niskim poziomie dzięki programom subsydiowania, i

(3) warunki kredytu (takie jak wymogi dotyczące zabezpieczeń) mogą być złagodzone dla biednych.

(2) subwencja cenowa:

jest to różnica między ceną zbóż spożywczych, po której FCI nabywa zboża spożywcze od rolników, a ceną, po której PCI sprzedaje je handlowcom lub PDS. Cena rynkowa może być tak niska, że rolnicy będą musieli ponieść straty, zamiast osiągać zyski. W takim przypadku rząd może obiecać zakup plonów od rolników po cenie wyższej niż cena rynkowa.

różnica między tymi dwoma cenami to subwencja jednostkowa przyznana rolnikom przez rząd. Cena, po której rząd kupuje plony od rolników, nazywana jest ceną zakupu. Takie zamówienia rządowe mają również długofalowy wpływ. Zachęca rolników do uprawy roślin, które są regularnie pozyskiwane.

(3) :

prywatne wysiłki w wielu dziedzinach nie okazują się wystarczające do poprawy produkcji rolnej. Dobre drogi, magazyny, zasilanie, informacje o rynku, transport do portów itp. są niezbędne do prowadzenia operacji produkcyjnych i sprzedażowych. Obiekty te są w domenie dóbr publicznych, których koszty są ogromne i których korzyści odnoszą wszystkie kultywatory na danym obszarze.

żaden rolnik indywidualny nie zgłosi się, aby zapewnić te udogodnienia ze względu na ich dużą objętość i nieodłączne problemy związane z pobieraniem dochodów (nikt nie może być wyłączony z korzystania z nich z powodu niepłacenia). Dlatego rząd bierze na siebie odpowiedzialność za ich zapewnienie, a biorąc pod uwagę stan indyjskich rolników, niższe ceny mogą być pobierane od biedniejszych rolników.

(4) subsydia wywozowe:

ten rodzaj subsydium nie różni się od innych. Ale jego cel jest wyjątkowy. Kiedy rolnik lub Eksporter sprzedaje produkty rolne na rynku zagranicznym, zarabia pieniądze dla siebie, a także wymianę zagraniczną dla kraju. W związku z tym ogólnie zachęca się do wywozu produktów rolnych, o ile nie szkodzą one gospodarce krajowej. Subsidy przewidziane w celu zachęcenia do wywozu określane są jako subsydia wywozowe.