Góry subarktyczne i arktyczne

Abstract

główne wysokie góry regionów subarktycznych i arktycznych, do tej pory badane przez entomologów, obejmują systemy górskie Fennoskandii, Góry Kołymy i Góry Półwyspu Tai Myr (75° NL) W północnej Syberii, Góry Anadyr nieco na południe od 70° NL (między 170° A 180° EL) na zachód od Cieśniny Beringa (część regionu Beringean była częścią regionu omówione już w rozdziale XIII), pasma górskie terytorium Alaska-Jukon, części Kolumbii Brytyjskiej, Labrador; mt. Peterman Peak (3353 m n. p. m., 73 ° NL i 30° WL) i Mt. Rigny (2399 m) na południe od 70° N na wschodnim wybrzeżu Grenlandii. Można również wspomnieć o górach arktycznych Wysp królowej Elżbiety kanadyjskiego Archipelagu Arktycznego (na północ od 74 ° NL do prawie 83 ° 7 ’ NL), W odległości 750 kilometrów od Bieguna Północnego (164). Niektóre z tych gór w archipelagu osiągają wysokość 3000 min na Wschodzie, na północy Ellesmere jest. a Central Axel Heiberg jest. Niektóre góry w Melville jest. znajdują się tylko 900 m n. p. m. Skrajne północne góry północnej Szkocji, na północ od 58 równoleżnika północnego, znajdują się prawie na obrzeżach subarktycznego systemu górskiego. Północne części Gór Uralu znajdują się w regionach subarktycznych i arktycznych. FREEMAN (381) niedawno przedstawił krótkie historyczne podsumowanie badań entomologicznych w subarktycznych i arktycznych regionach Kanady, w tym na Alasce. Ten sam autor niedawno omówił również ogólne cechy charakterystyczne motyli subarktycznych i arktycznych.