grupy krwi
funkcje krwi były nieznane od wieków. Lekarze rozumieli jego znaczenie i podejmowali liczne próby transfuzji krwi jako leczenia różnych chorób. Ale w większości przypadków okazały się szkodliwe dla pacjenta, więc ta praktyka medyczna została zakazana.
w 1900 r. Niemiecki patolog Karl Landsteiner zaczął mieszać krew różnych ludzi, stwierdzając, że niektóre mieszaniny są kompatybilne, a inne nie.
odkrył, że na powierzchni hematyn istnieją dwa rodzaje białek markerowych lub antygenów, które nazwał A I B. zauważył również, że osocze zawiera również dwa rodzaje przeciwciał, które reagują z białkami czerwonych krwinek i które nazwał anty-a i anty-B. przeciwciała w ten sposób ustalił cztery rodzaje grup krwi:
ta grupa krwi, w której czerwone krwinki mają antygen a i w której w osoczu znajdujemy przeciwciało anty-B.
grupa B
jej czerwone krwinki mają antygen B, aw osoczu przeciwciała anty-A.
Grupa AB
czerwone krwinki tej grupy mają dwa rodzaje antygenów: A i b, ale w osoczu nie ma przeciwciał.
Grupa 0
w tej grupie krwi czerwone krwinki nie mają antygenów, ale w osoczu występują przeciwciała anty-A i anty-B.
compatibiladad grup sanguineos
na podstawie tej charakterystyki ustalił zgodności różnych grup, w zależności od reakcji, które wystąpiły, ponieważ przeciwciała, które każda grupa krwi reaguje po wstrzyknięciu do krwioobiegu hematíes z antygenami, „dziwne”: anty-antygeny A i anty-b antygeny B.
Landsteiner kontynuował badania na ten temat, ponieważ nadal występowały reakcje transfuzji, a zatem w 1940 r.odkrył czynnik Rh podczas swoich eksperymentów z makakami RH. System ten obejmuje kilka antygenów, z których najważniejszym jest czynnik D. czynnik ten znajduje się we krwi 85% osób, które są określane jako Rh-dodatnie, a pozostałe 15% bez tego czynnika jest Rh-ujemne. Tak więc osoby są klasyfikowane, na przykład, jako 0-dodatnie lub AB-ujemne, na podstawie grup AB0 i Rh. Dlatego przy transfuzji krwi należy wziąć pod uwagę zgodność dwóch czynników.
rozkład grup krwi w Hiszpanii