Historia naturalna
wyobraź sobie, że widzisz jednego z tych pływających w środkowym jeziorze.
pytanie o to, jak daleko w górę rzeki może żyć żarłacz Byczy, często wywołało dyskusję. Chociaż jeden z nich znaleziono ponad 2000 mil w Amazonii w Peru, uważa się, że żarłacze bycze nie mogą przetrwać bardzo daleko w rzekach Ameryki Północnej, a z pewnością nigdy nie można ich znaleźć w zimnych rzekach i jeziorach Północnej warstwy Stanów. A może by tak?
wiadomo, że rekiny byki tolerują słodką wodę. W rzeczywistości Ich tolerancja dla słodkiej wody spowodowała, że taksonomowie nazwali je po rzekach i jeziorach, które często odwiedzają. W południowej Afryce gatunek ten nazywany jest Zambezi shark.In Australia, jest znany jako Fitzroy creek whaler, a w jeziorze Nikaragua jest nazywany Nikaragua Shark. We wszystkich tych przypadkach uważano go za endemiczny gatunek rzeczny. Wiemy, że to rekiny byki.
kilka gatunków prawdziwych rekinów rzecznych można znaleźć w Azji i tropikalnej Australii. Należą do rodzaju Glyphis. Najbardziej znany jest rekin Gangesowy, który jest dość zagrożony. Jest często uważany za dość niebezpieczny i jest obwiniany za ataki na hinduskich pielgrzymów. Jest jednak bardzo prawdopodobne, że gatunek ten bierze na siebie winę za ataki rekina byka.
w Ameryce Północnej jedynym rekinem rzecznym, jaki mamy, jest rekin Byczy. Jest to gatunek, który jest najprawdopodobniej odpowiedzialny za ataki rekinów, które miały miejsce w Matawan Creek w stanie New Jersey w 1916 roku. Jest prawdopodobne, że wielki biały żerował na ludziach na wybrzeżu Jersey w tym samym czasie, ponieważ wielki biały został złapany w Zatoce Raritan z ludzkimi szczątkami w żołądku. Możliwe jest również, że rekin żywił się zwłokami zagubionymi na morzu. W końcu I wojna światowa szalała w tym czasie, a wielcy biali byli znani z przepłynięcia ogromnych odległości przez ocean. Jednak w tym okresie na wybrzeżu miały miejsce ataki rekinów. Można je przypisać Wielkiej bieli, która jest znana z polowania w surfingu.
ponieważ miały miejsce mniej więcej w tym samym czasie, co ataki na brzegu, ataki w Matawan Creek zostały obwinione o ten sam rekin. Jednak wielcy biali nie mogą pływać w słodkowodnych ujściach rzek. Nie mogą regulować zawartości soli w takiej wodzie i umierają. Rekiny bycze mogą jednak dość łatwo pływać po rzekach Słodkowodnych. Większość ekspertów uważa, że rekin Matawański był żarłaczem byczym.
oficjalnie rekiny byków dotarły do Missisipi aż do Illinois. W mieście Alton w stanie Illinois, które znajduje się nad St. Louis, dwóch komercyjnych rybaków złowiło żarłacza byka w rzece. Ten rekin najeżdżał ich pułapki na ryby i postanowili złapać winowajcę raz na zawsze. Zastawili wielką pułapkę, która złapałaby największego piżmaka lub szczupaka. Z pewnością byli zszokowani, gdy odkryli, że to rekin najeżdżał ich pułapki.
teraz jest jeszcze jedna ciekawa historia, która powinna zostać dodana. Chociaż obecnie istnieje oficjalny zapis o nim, mężczyzna został rzekomo zaatakowany przez rekina w jeziorze Michigan w 1955 roku. Atak ten podobno miał miejsce na jednej z plaż w pobliżu Chicago. Rekin mógł przepłynąć rzekę Illinois, a następnie popłynąć w górę kanału Michigan i Illinois. Kanał został jednak wyłączony, a jego część zaczęła już opadać. Mógł przebić się przez St. Lawrence Seaway i do systemu Wielkich Jezior. Jak udało mu się przejść przez śluzy i zapory na St.Lawrence to bardzo dobre pytanie. Co więcej, rekiny bycze zostały znalezione tylko tak daleko na północ, jak Massachusetts. Nie odnotowano ich w Zatoce św. Wawrzyńca, gdzie mogły wejść do rzeki i morza.
Ta historia może być miejską legendą.
jednak znalazłem nowszą historię, która może dodać trochę wiarygodności do legendy rekina z jeziora Michigan.
zimą 2006 roku udokumentowano występowanie rekinów w Minnesocie i Wisconsin. Tak, przeczytałeś to poprawnie. Nie tylko oba te państwa są dość daleko od oceanu, są one również znane z mniej niż umiarkowanych zim. Źródło Missisipi znajduje się w Minnesocie, a Minnesota i Wisconsin to dwa pierwsze stany, które przechodzi w drodze do Zatoki Meksykańskiej.
nasza historia zaczyna się w Minnehaha creek, niedaleko miasta Minneapolis. Tam 10-letnia Laura Zimmerly znalazła trzy zęby rekina. Przywiozła zęby biologowi z Minnesoty Danowi Maraisowi. Pierwszą reakcją Maraisa było to, że były to skamieniałe zęby rekina. Skamieniałe zęby rekina nie były znane w regionie Górnego Missisipi. Jednak dwa zęby raczej nie były skamieniałościami. Wyglądały jakby właśnie wypadły z paszczy rekina.
dwa zęby zostały wysłane do działu rybołówstwa w celu dalszej analizy.
zęby to zęby młodego byka.
To było jesienią 2005 roku. Te dwa zęby były interesujące, ale ponieważ były młodociane, nikt się nimi nie ekscytował. Przypadek zębów rekina z Minnesoty został utajniony i nikt nie zrobił z tego wielkiej sprawy.
następnie w lutym 2006 roku pickup przeszedł przez lód w jeziorze Pepin. Jezioro Pepin jest poszerzeniem Missisipi pomiędzy Wisconsin i Minnesotą. Jest to również jezioro z własnym potworem jeziornym, znanym jako ” Pepie.”( Teraz, że pierwsze zdjęcie wygląda hoaxed). Jednak kiedy ciężarówka przeszła przez lód, prawdziwy potwór znalazł schronienie w pojeździe.
ratownicy zgłosili rekina, który przeniósł się do pojazdu. To mógł być jesiotr, więc DNR w Wisconsin wysłało biologów, żeby to sprawdzili. W 18 metrach wody biolodzy odkryli 5-metrowego byka spoczywającego w ciężarówce. Był w śpiączce i bliski śmierci. Zimna woda i brak pierwiastków śladowych w wodzie rzeki Missisipi odcisnęły swoje piętno na stworzeniu. Szukała ciężarówki jako miejsca bezpieczeństwa.
teraz historia zębów rekina Minnehaha nagle stała się ważna dla władz. Minnesota DNR wysłał zespół naukowców, którzy użyli prądu elektrycznego do ogłuszenia ryb creek. Wśród ogłuszonych ryb były dwa bardzo małe żarłacze bycze. Te małe rekiny zostały ochrzczone „Frankie” i „Lenny” (z filmu Shark Tale). Zostały wysłane do Zoo w Minnesocie, gdzie zostały ponownie sklimatyzowane do słonej wody.
teraz uważa się, że metr w jeziorze Pepin i te dwa młode w Minnehaha Creek przepłynęły Missisipi z powodu huraganów Katrina i Rita. Sztormy zmyły duże ilości zanieczyszczeń do Zatoki Meksykańskiej, co zabiło wiele gatunków drapieżnych rekinów byków. Żarłacze bycze żyją bardzo blisko brzegu, a także w pobliżu ujścia rzeki. Wraz z tymczasowym wyniszczeniem typowych gatunków drapieżnych rekiny te przepłynęły Missisipi. Ponieważ śluzy i zapory były otwierane, aby zapobiec powodziom, rekiny nadal pływały w górę rzeki, dopóki nie były bardzo daleko od swojego typowego zasięgu w Missisipi.
jednak zęby znalezione przez Laurę Zimmerly zostały przebadane pod kątem ich wieku. DNR zbadał plamy taniny na zębach. Tanina jest pozostałością z liści, które wpadają do rzeki. Im dłuższe zęby były w strumieniu, tym więcej plam miały. Zęby znaleziono w potoku od siedmiu lat. Oznacza to, że żarłacze bycze od czasu do czasu odwiedzają Górny Missisipi przez bardzo długi czas. Oznacza to również, że żarłacze bycze napływają do tych rzek z znacznie większą częstotliwością, niż wcześniej zakładano.
władze Minnesoty zakazały pływania i nurkowania w Minnhaha Creek poniżej słynnego wodospadu Minnehaha tego lata. Nikt nie chciał być pierwszą ofiarą ataku rekina z Minnesoty.
teraz zamknięcie potoku poniżej wodospadu dla pływaków brzmi racjonalnie, ale mam do zaoferowania to zastrzeżenie. Rekiny bycze z jeziora Nikaragua są w stanie wejść do jeziora tylko przez rzekę San Juan, która ma szybko płynące rapids i falls. Kiedyś uważano, że rekiny są uwięzione w jeziorze. Jednak rekiny nigdy nie wydawały się rozmnażać w jeziorze. Później okazało się, że rekiny skakały po rapidach w drodze do jeziora. Wątpię, by rekiny byków mogły przeskoczyć Minnehaha Falls, ale też wątpiono, że uda im się dotrzeć aż tak daleko w górę Mississippi.
nie czytałem o rekinach, które wpadają mi w szyję lasu. Rzeki w mojej okolicy spływają do Ohio, a te do Missisipi. Rekiny bycze zostały znalezione w Ohio, ale nie zostały znalezione poza dolnym odprowadzeniem Ohio. Z tego co wiem, nie znaleziono rekinów w górnym Ohio ani jego dopływach. Ale jeśli rekin dotrze do Minnesoty, z pewnością dotrze do Zachodniej Wirginii i może przetrwać trochę dłużej w zimie. W rzeczywistości, jeśli zima była bardzo łagodna, może być w stanie przetrwać.
Jednakże, jeśli w Zachodniej Wirginii ma być rekin, jest bardziej prawdopodobne, że znajdzie się w systemie odwadniania Potomaku. Potomak jest znacznie bliżej słonej wody (Zatoka Chesapeake), a rekiny widziano w Potomaku aż do Waszyngtonu.
nie byłoby tak źle, gdyby rekiny byków nie były znane z bardzo wysokiego poziomu agresji. W rzeczywistości większość ataków rekinów na świecie pochodzi prawdopodobnie od rekinów byków. Żarłacze mają bardzo wysoki poziom testosteronu. W rzeczywistości mają wyższy poziom niż słonie bycze w musth. Te wysokie poziomy mogą uczynić je bardziej agresywnymi niż inne gatunki. Ponadto zwykle występują tylko w płytkiej wodzie w pobliżu ujść rzek. Są to te same obszary, gdzie ludzie pływają i łowią ryby.
więc bycze rekiny mogą pojawić się wszędzie. Wątpię jednak, by w najbliższym czasie mieszkańcy Minnesoty zaczęli je łowić pod lodem.