hormon receptor dodatni, HER2 ujemny rak piersi z przerzutami: systematyczny przegląd obecnego krajobrazu leczenia
terapia endokrynologiczna w leczeniu hormonalnego dodatniego receptora, HER2 ujemny, przerzutowy rak piersi stale się rozwija. Systematycznie przeglądaliśmy fazy 2 i 3 randomizowanych kontrolowanych badań (rcts) leków stosowanych w tym ustawieniu w celu oceny skuteczności i bezpieczeństwa tych środków u kobiet po menopauzie. W 32 badaniach z udziałem ponad 10 000 pacjentów największą poprawę przeżycia wolnego od progresji choroby obserwowano po dodaniu inhibitora kinazy zależnej od cyklin (CDK)4/6 do standardowego leczenia endokrynologicznego. Leczenie ssaczym celem inhibitora rapamycyny (mTOR), inhibitora kinazy fosfoinozytolu-3 (Pi3K), inhibitora czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF) i selektywnego degradatora receptora estrogenowego (SERD) również wykazało korzyści w PFS w wybranych badaniach. Całkowity czas przeżycia (OS) poprawiony dzięki zastosowaniu inhibitorów mTOR i SERD; jednak badania nie były prowadzone w odniesieniu do punktu końcowego OS. Zachęcające wyniki wczesnych badań nad deacetylazą histonową (HDAC) i inhibitorami chłoniaka z komórek B (bcl2) nie zostały jeszcze potwierdzone w badaniach klinicznych III fazy. Wskaźniki przerwania badań i zgonów związanych z toksycznością były najwyższe w przypadku inhibitorów VEGF w skojarzeniu z terapią endokrynologiczną, co ograniczało ich stosowanie w raku piersi z dodatnim receptorem hormonalnym. Wydaje się, że inhibitory CDK4/6 i inhibitory mTOR wykazywały aktywność zarówno w Ustawieniach pierwszego, jak i drugiego rzutu, ale wymagały dodatkowego monitorowania w celu wykrycia częstych działań toksycznych. Aktywność inhibitorów kinazy tyrozynowej receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR) była ograniczona do pierwszego rzutu, a wskaźniki przerwania leczenia były wyższe niż w przypadku inhibitorów mTOR i SERD. Ogólnie rzecz biorąc, korzyści z PFS wydają się być największe, gdy leki działające na szlaki CDK4/6, mTOR i Pi3K oraz SERD są dodawane do standardowej terapii endokrynologicznej. Jeśli te wczesne wyniki utrzymają się w dalszych badaniach, dane te mogą zmienić sposób leczenia dodatniego receptora hormonalnego, ujemnego raka piersi z przerzutami HER2. W artykule uzupełniającym do tego przeglądu rozważymy potencjalne przyszłe możliwości leczenia tych pacjentów.