jak działają Długopisy

atrament jest płynem lub pastą w różnych kolorach-zwykle czarnym lub ciemnoniebieskim-używanym do pisania i drukowania. Składa się z pigmentu lub barwnika rozpuszczonego lub rozproszonego w cieczy zwanej nośnikiem.

według Encyclopedia Britannica, atramenty do pisania pochodzą z około 2500 roku p. n. e.i były używane w hieroglifach znalezionych w starożytnym Egipcie i Chinach. Składały się one z lampblack ziemi z roztworem kleju lub dziąseł. Otrzymaną mieszaninę formowano w pałeczki i pozostawiono do wyschnięcia. Przed użyciem kije miesza się z wodą.

jako atramenty stosowano również różne kolorowe soki, ekstrakty i zawiesiny substancji z roślin, zwierząt i minerałów, w tym alizarynę, indygo, pokeberry, koszenilę i sepię. Przez wiele stuleci mieszanka rozpuszczalnej soli żelaza z ekstraktem taniny była używana jako tusz do pisania i jest podstawą nowoczesnych niebiesko-czarnych tuszów.

nowoczesne atramenty szybkoschnące zawierają zwykle trzy rzeczy:

nośnik atramentu może być oparty na roślinach (siemieniu lnianym, kalafonii lub olejach drzewnych), które wysycha przez penetrację i utlenianie, lub na rozpuszczalniku (takim jak nafta), który wysycha przez odparowanie. Pojazd jest słabo niebiesko-czarnym rozwiązaniem, które jest trudne do odczytania.

aby pismo było ciemniejsze i bardziej czytelne, dodawane są składniki barwiące (barwniki). Składnikami barwiącymi mogą być pigmenty, które są drobnymi, stałymi cząstkami wytwarzanymi z substancji chemicznych, Zwykle nierozpuszczalnych w wodzie i tylko słabo rozpuszczalnych w rozpuszczalnikach; środki, wykonane z substancji chemicznych, ale rozpuszczalne zarówno w wodzie, jak iw rozpuszczalnikach; lub lakiery, utworzone przez mocowanie środka barwiącego na sproszkowanym aluminium.

Czarny, standardowy kolor atramentu, pochodzi z organicznego pigmentu, węgla. Barwniki to nieorganiczne związki chromu (żółty, zielony i pomarańczowy), molibdenu (pomarańczowy), kadmu (czerwony i żółty) i żelaza (niebieski).

dodatki stabilizują mieszaninę i nadają tuszowi dodatkowe pożądane właściwości. W zależności od nośnika, na który jest wytwarzany tusz (długopisy, prasy drukarskie, drukarki) i materiału, który ma być drukowany, proporcje zmieniają się.