Jak zaprojektować dom dla osoby z autyzmem?

Co Jeśli za każdym razem, gdy wentylator w łazience brzęczy, stajesz się stuknięty? Albo mieszkałeś w miejscu, gdzie nie można było uniknąć ciekawskich sąsiadów, gdy wychodziłeś Na Zewnątrz? Albo gdzie lokalizacja urządzeń kuchennych sprawiła, że za każdym razem, gdy próbowałeś ugotować posiłek, czułem się jak strefa walki?

dopiero wtedy możesz poczuć się jak wielu autystycznych dorosłych, którzy zmagają się z życiem w domach, które nie odpowiadają ich potrzebom.

dzisiaj, podczas gdy większość dorosłych w spektrum mieszka w domu rodzica lub innego członka rodziny, ich opiekunowie zastanawiają się teraz, co się stanie, gdy się starzeją i nie mogą już o siebie zadbać – nie mówiąc już o kimś ze spektrum.

w ciągu ostatniej dekady wzrosły inwestycje w badania nad autyzmem i interwencje ukierunkowane na dzieci i młodzież. Tylko w 2010 roku w Stanach Zjednoczonych sfinansowano prawie 350 mln USD projektów badawczych.

ale autyzm jest chorobą na całe życie, a tylko 2 procent tych funduszy badawczych koncentruje się na potrzebach dorosłych.

w przeszłości dorośli autystyczni mieli niewiele możliwości samodzielnego życia w społeczności. Często kończyły w ośrodkach rozwojowych, domach opieki lub zakładach opieki pośredniej. Dopiero w ostatnich latach rodziny i profesjonaliści zaczęli rozważać projektowanie, rozwój i wybór rezydencji w społeczności.

aby odpowiedzieć na te konkretne potrzeby, napisaliśmy książkę – „At Home With Autism: Designing for the Spectrum” – która zawiera solidny zestaw wytycznych dla architektów, projektantów, dostawców mieszkań, rodzin i mieszkańców.

nie ma „jednego rozmiaru dla wszystkich”

istnieje powiedzenie w społeczności autyzmu: „jeśli znasz jedną osobę z autyzmem, znasz jedną osobę z autyzmem.”

innymi słowy, nie ma jednego zestawu cech dla tych na widmie. Każdy z nich ma różny stopień trudności z sytuacjami społecznymi, komunikacją werbalną i niewerbalną oraz powtarzalnymi zachowaniami.

mogą mieć szereg problemów medycznych i fizycznych – drgawki, wrażliwość sensoryczna, zaburzenia snu i problemy żołądkowo-jelitowe. Niektóre wyróżniają się umiejętnościami wizualnymi i rozpoznawaniem wzorców, podczas gdy inne są szczególnie biegłe w muzyce, matematyce i kodowaniu.

Mając to wszystko na uwadze, nie ma parasolowego podejścia do mieszkania osób z autyzmem. Najlepszy scenariusz obejmowałby szeroki zakres opcji mieszkaniowych-dostępnych w ramach jednej społeczności-tak, aby ludzie mogli odkryć i wybrać, które najlepiej im odpowiada.

to niestety nie jest możliwe, co sprawia, że trudno jest znaleźć dom, który dobrze pasuje, zwłaszcza gdy opcje są tak ograniczone.

planowanie niezależności

naukowcy, dostawcy wsparcia i specjaliści od projektowania dopiero teraz zaczynają badać, jak planować dla osób ze spektrum, gdy zestarzeją się poza systemem szkolnym, w tym gdzie będą mieszkać, jak mogą założyć dom i najlepszy sposób, aby stać się członkami społeczności.

dla tych, którzy na początku planują wyprowadzkę swoich autystycznych dzieci lub wnuków z domu, pytania i obawy są oczywiste: czy lepiej żyć w miejskim mieszkaniu, z mieszanką usług, udogodnień i witalności, które zapewniają miasta? A może lepiej byłoby im służyć w zamkniętej społeczności opracowanej specjalnie dla osób ze spektrum?

a co ze współlokatorami? Czy są korzyści z ich posiadania? Jeśli tak, to ile? A czy istnieją domowe technologie, które mogą zwiększyć bezpieczeństwo i niezależność bez naruszania prywatności?

następnie są układ domu, rozmiary pomieszczeń i konfiguracje. Aspekty projektowe, o których większość nie zastanawia się dwa razy, mogą być ogromną sprawą dla kogoś z autyzmem: należy wziąć pod uwagę odpowiednie oświetlenie, kolory ścian i poziom hałasu urządzenia.

dla tych, którzy nie gotowali ani nie czyścili wcześniej, rozmieszczenie blatów, solidność szafek, nawet to, jak woda wypływa z kranu kuchennego, może być różnicą między posiłkiem a frustrującym lub satysfakcjonującym doświadczeniem.

wiele małych rzeczy może się sumować

kilka lat temu Lokalna Organizacja autyzmu zapytała nas, jaki jest najlepszy projekt mieszkania dla dorosłych w spektrum. Byliśmy zakłopotani. Zaczęliśmy więc przeszukiwać niezliczone raporty, relacje osobiste i nowe badania nad dorosłymi z autyzmem, które mogłyby nas poinformować o lepszych sposobach projektowania takich rezydencji.

chcieliśmy stworzyć wytyczne projektowe dla obiektów mieszkalnych, które poprawiłyby kluczowe cele jakości życia, które są szczególnie ważne dla osób ze spektrum. Obejmują one równowagę sensoryczną i możliwość kontrolowania Prywatności i interakcji społecznych, a także wybór i niezależność, jasność i przewidywalność oraz dostęp i wsparcie w sąsiedztwie (aby wymienić tylko kilka).

mając na uwadze te cele, opracowaliśmy kluczowe kryteria oceny przydatności domu, przestrzeni zewnętrznej i społeczności oraz tego, jakie modyfikacje projektu mogą być potrzebne, aby zmaksymalizować jego żywotność.

wytyczne obejmują wszystko, od ogólnych sugestii na poziomie sąsiedztwa do konkretnych wskazówek dotyczących poszczególnych pomieszczeń; od życia społecznego społeczności po trwałość urządzeń domowych.

na przykład, aby ułatwić osobom asymilację w społeczności, podczas dodawania elementów zewnętrznych, takich jak ogrodzenie, ważne jest, aby upewnić się, że materiały i formy pasują do reszty domów w okolicy i nie są podobne do fortec ani instytucjonalne. Na podwórku, podniesione łóżka ogrodowe zapewniają dobre możliwości dla osób z autyzmem poszukujących zmysłów do dotykania i wąchania roślin.

Każdy pokój powinien mieć oczywisty cel, przejścia między pokojami powinny być płynne, a ich granice powinny być jasne. Może to pomóc osobie autystycznej ustalić procedury i zwiększyć niezależność, minimalizując niepokój.

istnieje również szeroki zakres technologii, które mogą łagodzić stres i promować niezależność. Instalacja systemu wyjścia / wejścia z kamerą i domofonem / telefonem umożliwia rezydentowi podgląd odwiedzających przed otwarciem drzwi. Tymczasem monitory aktywności i systemy monitowania zadań mogą pomóc osobom autystycznym poczuć się jak mają większą kontrolę nad swoim życiem i większą niezależność.

dla osób z wrażliwością sensoryczną, klimatyzacja i systemy grzewcze powinny być jak najcichsze. Idealnie, będą one położone z dala od sypialni, aby zminimalizować zakłócenia.

w sypialni szafy z wbudowanymi systemami organizacyjnymi i dobrym oświetleniem mogą pomóc w codziennym ubieraniu i pielęgnacji, podczas gdy w łazience toalety powinny mieć wytrzymałe siedzenia i miski, aby pomieścić zużycie, które może pochodzić z powtarzalnych ruchów, takich jak odbijanie się.

ponieważ wymagania, potrzeby i gusta osób w spektrum są bardzo zróżnicowane, konieczna jest ścisła współpraca z mieszkańcami. Nie można przecenić znaczenia robienia tego: dobrze zaprojektowane środowisko, które odpowiada potrzebom i aspiracjom poszczególnych mieszkańców, może nie tylko poprawić jakość ich życia i zdolność do samodzielnego życia, ale także zminimalizować długoterminowe koszty związane z przeprowadzką mieszkańców, gdy domy nie są dobrze dopasowane.