Katarzyna Wielka przejmuje władzę

9 lipca 1762 roku żona nowego cesarza Rosji, Piotra III, zbiera pułki Wojskowe Petersburga przeciwko swojemu mężowi i zostaje ogłoszona cesarzową Katarzyną II, jedyną władczynią Rosji.

znana bardziej jako Katarzyna Wielka, pozostanie na tronie przez następne 34 lata, dłużej niż jakakolwiek inna władczyni w historii Rosji.

była Sophie von Anhalt-Zerbst urodziła się w 1729 roku na terenie dzisiejszej Polski. Jej ojciec był małoletnim księciem pruskim; jej matka była członkiem rodu Holstein-Gottorp, jednej z najbardziej znanych rodzin w Niemczech. W wieku 15 lat Zofia otrzymała zaproszenie do Rosji od cesarzowej Elżbiety, córki Piotra Wielkiego, która szukała narzeczonej dla swojego bratanka i wybrała następcę tronu, wielkiego księcia Piotra, który był również kuzynem Zofii ze strony matki. Pobrali się w następnym roku, a Zofia nawróciła się na prawosławie, przyjmując imię Katarzyna.

Czytaj więcej: 8 rzeczy, których nie wiedziałeś o Katarzynie Wielkiej

małżeństwo Piotra i Katarzyny od początku było nieszczęśliwe i żadna z nich nie była wierna. Katarzyna wspomniała później w swoich wspomnieniach, że jej mąż nie spłodził żadnego z jej czworga dzieci, ale większość historyków uważa, że spłodził jej pierwszego syna, Paula, urodzonego w 1754 roku.

wkrótce po śmierci cesarzowej Elżbiety I wstąpieniu Piotra na tron na początku 1762 roku, jego liczni wrogowie planowali obalenie Piotra i zastąpienie go siedmioletnim Pawłem. Zamiast tego ambitna Katarzyna działała szybko, aby wykorzystać przewagę dla siebie. Z pomocą kochanka Grzegorza Orłowa zdobyła poparcie wojska i sama ogłosiła się jedynym władcą Rosji w lipcu 1762, zmuszając męża do abdykacji na tronie. Piotr został zamordowany zaledwie osiem dni później przez zwolenników Katarzyny, wzbudzając pewne wątpliwości co do jej prawowitości jako władcy.

pomimo tego burzliwego początku, panowanie Katarzyny zostanie zapamiętane jako czas znaczącego postępu i osiągnięć dla Rosji. Podobnie jak Piotr Wielki, pracowała nad Westernizacją narodu i uczynieniem go wystarczająco silnym, aby utrzymać się przeciwko wielkim mocarstwom Europy. Za panowania Katarzyny granice Rosji rozciągały się na zachód i południe, obejmując zarówno Krym, jak i większą część Polski.

znana ze swoich licznych kochanków, Katarzyna okazywała mniej uczucia swojemu synowi, Pawłowi, którego rzekomo uważała za dziedzica na rzecz jego syna, Aleksandra. Zanim jednak mogła to zrobić, Katarzyna zmarła na udar mózgu w 1796 roku, pozostawiając Pawła do dziedziczenia tronu. Został zamordowany pięć lat później, otwierając drogę uwielbianemu wnukowi Katarzyny, Aleksandrowi I, do zostania kolejnym władcą z dynastii Romanowów.

Czytaj więcej: Dlaczego wrogowie Katarzyny Wielkiej zmienili ją w demona seksu