Kinetyka redukcyjnego rozpuszczania tlenku ołowiu(IV) przez jodek

tlenek ołowiu(IV) (PbO(2)) jest produktem korozji występującym w przewodowych liniach serwisowych używanych do transportu wody pitnej. Obecność reduktantów może przyspieszyć rozpuszczanie PbO (2) i zwiększyć uwalnianie ołowiu do wody pitnej. Szybkość rozpuszczania, a nie równowagowa rozpuszczalność PbO(2), może kontrolować stężenie rozpuszczonego ołowiu w wodzie rozprowadzanej przez rury zawierające PBO(2). Jodek, znany reduktor dla PbO(2), został wybrany jako modelowy reduktor do badania kinetyki i mechanizmów redukcyjnego rozpuszczania PbO (2). Szybkość rozpuszczania plattnerytu (β-PBO (2)) oznaczano w funkcji pH, stężenia jodków i stężenia rozpuszczonego węgla nieorganicznego (DIC) przy użyciu reaktorów w zbiorniku z ciągłym mieszaniem. Szybkość rozpuszczania plattnerytu wzrastała wraz ze spadkiem pH i zwiększaniem stężenia jodków. Obecność 10 mg C/L DIC przyspieszyła rozpuszczanie plattnerytu, ale dalsze zwiększenie stężenia DIC nie miało wpływu na szybkość rozpuszczania. Redukcyjne rozpuszczanie PbO (2) można interpretować jako sprzężony proces polegający na chemicznej redukcji Pb(IV) do Pb(II) na powierzchni PBO(2), po którym następuje odłączenie Pb(II) do roztworu. Dane sugerują, że redukcja chemiczna jest etapem ograniczającym szybkość rozpuszczania PbO (2) w obecności jodku.