Koło podbiegunowe

koło podbiegunowe znajduje się na 66,5 stopnia szerokości geograficznej północnej lub 23,5 stopnia na południe od Bieguna Północnego, tworzy wyimaginowaną linię wyznaczającą najbardziej wysunięte na północ miejsce, w którym można zobaczyć słońce podczas przesilenia zimowego półkuli północnej (21 grudnia). 22 czerwca i ponownie 21 grudnia krąg iluminacji (utworzony przez promienie słoneczne uderzające w ziemię) rozciąga się od krawędzi koła podbiegunowego na północy do koła antarktycznego na południu.

21 grudnia słońce znajduje się bezpośrednio nad zwrotnikiem Koziorożca (23.5 stopni szerokości geograficznej południowej), a obszar w obrębie koła podbiegunowego doświadcza 24 godzin ciemności. 22 czerwca słońce znajduje się bezpośrednio nad zwrotnikiem raka (23,5 stopnia szerokości geograficznej północnej), a obszar w obrębie koła podbiegunowego odczuwa 24 godziny światła słonecznego. Tego dnia słońce osiąga swój zenit (najwyższy punkt) 47 stopni nad horyzontem w południe i swój nadir (najniższy punkt) o północy. Długie okresy ciągłego nasłonecznienia w miesiącach letnich doprowadziły do tego, że obszar w obrębie koła podbiegunowego został nazwany ” krainą Północnego słońca.”