Krótki przewodnik po twórczości Arthura Millera

w wywiadzie dla Paris Review Arthur Miller mówił o swoim podziwie dla greckich tragedii, gdy był młody. Miał wtedy niewiele klasycznych korzeni, ale co do ich formy powiedział: „architektura była jasna.”Szybki rzut oka na słownik ujawnia, że definicja architektury jest” złożoną lub starannie zaprojektowaną strukturą czegoś.”Co ciekawe, w dniu wywiadu dramaturg witał dziennikarza * z drabiny w starej stodole, którą zamieniał w pensjonat. Rozmowa ostatecznie przeniosła się do jednopokojowego gabinetu przy biurku, które sam Miller zbudował. W dramatyczny sposób Miller zdawał się demonstrować swoje zamiłowanie do struktury dźwiękowej tworzonej za pomocą narzędzi własnego rzemiosła. Kiedy zastosował tę zasadę do swojego pisania, rezultatem było stworzenie nagradzanej literatury w kilku gatunkach.

Klasyka

wśród dzieł Arthura Millera klasyka jest autobiografia samego człowieka. Zatytułowany Timebends, autor opowiada o swojej karierze pisarskiej, swoim życiu i wielu ciekawych i znanych ludziach, którzy odegrali w niej rolę.

Miller był również eseistą. Zbiór The Theater Essays i jego towarzysze Echoes Down the Corridor poruszają zagadnienia związane ze sztuką, ekonomią i Polityką współczesnego teatru. Polityka odgrywa również wiodącą rolę w polityce i sztuce aktorskiej. Krytykuje w nim występy amerykańskich prezydentów-demokratycznych i republikańskich, współczesnych i historycznych-oraz ich zdolność do wpływania na publiczność: amerykańska opinia publiczna.

beletrystyka

pisanie merytoryczne i krytyczne w literaturze faktu Arthura Millera znajduje również swoją drogę do jego fikcyjnych dzieł. Jego powieść Focus porusza problem antysemityzmu w powojennym Brooklynie w Nowym Jorku, a zbiór opowiadań Homely Girl And Other Stories rozgrywa się na Manhattanie i maluje bardziej intymny portret walki jednostki o tożsamość.

dramat

Dla Millera zawsze jednak „sztuka jest najważniejsza.”I chociaż może nie „złapać sumienia Króla”, jak zrobił to Hamlet Szekspira, z pewnością uchwycił świadomość zwykłego człowieka, którego uważał za ” tak trafnego tematu tragedii w najwyższym znaczeniu, jak królowie.”**

w The Crucible Miller wykorzystuje format dramatyczny, aby opowiedzieć historię siedemnastowiecznych procesów czarownic w Salem jako alegorię XX-wiecznego Mccarthyizmu. Spektakl jest palącym komentarzem do polityki lat 50. W ironicznym skrócie, Sam Miller został ostatecznie wezwany do złożenia zeznań przed komisją domową w sprawie działań Nieamerykańskich. Został uznany za pogardliwego za brak współpracy z Kongresem w ujawnianiu nazwisk podejrzanych komunistów. Można podejrzewać, że pogarda była wzajemna.

kwintesencją Sztuki Arthura Millera jest jednak Śmierć komiwojażera. Po premierze w lutym 1949 roku został wystawiony ponad 700 razy na Broadwayu. Od tego czasu został ożywiony i wystawiony na wielu scenach na całym świecie. Uniwersalność przesłania o sukcesie, porażce i amerykańskim śnie przełamuje bariery miejsca i czasu, podobnie jak robi to główny bohater Willy Loman, płynnie przemieszczając się między przeszłością a teraźniejszością, próbując ponownie i zrekonstruować swoje życie i odkryć, gdzie wszystko poszło nie tak.

jego spuścizna

Arthur Miller powiedział: „dla mnie najlepszą rzeczą jest napisanie dobrej sztuki.”*Z pewnością zrobił to i wiele więcej. Poruszyliśmy tylko kilka z jego licznych, wspaniałych prac. Rzeczywiście, stworzył on całą literaturę, która obejmuje zarówno gatunki, jak i pokolenia, a której strukturalna, estetyczna i intelektualna integralność wytrzyma próbę czasu.