Leczenie chłoniaka nieziarniczego z komórek T

chłoniaka nieziarniczego (NHL) dzieli się zazwyczaj na główne 2 typy, w zależności od tego, czy zaczyna się w limfocytach B (limfocytach B), czy limfocytach T (limfocytach T). Istnieje wiele różnych typów chłoniaków T-cell, i leczenie może się różnić w zależności od rodzaju masz.

t-lymphoblastic lymphoma/leukemia

choroba ta może wystąpić zarówno u dzieci, jak i dorosłych i może być uważana za chłoniaka lub rodzaj ostrej białaczki limfoblastycznej (ALL), w zależności od tego, ile szpiku kostnego jest zaangażowane. (Białaczki mają większe zaangażowanie szpiku kostnego.)

niezależnie od tego, czy jest oznaczony jako chłoniak lub białaczka, jest to szybko rozwijająca się choroba, która jest leczona intensywną chemioterapią (Chemia), jeśli to możliwe.

stosuje się kombinacje wielu leków. Mogą to być cyklofosfamid, doksorubicyna (adriamycyna), winkrystyna, l-asparaginaza, metotreksat, prednizon, a czasami cytarabina (ara-C). Ze względu na ryzyko rozprzestrzeniania się do mózgu i rdzenia kręgowego, lek chemo, taki jak metotreksat, jest również podawany do płynu mózgowo-rdzeniowego. Niektórzy lekarze sugerują chemię konserwacyjną do 2 lat po początkowym leczeniu, aby zmniejszyć ryzyko nawrotu. Inną opcją może być wysoka dawka chemioterapii, po której następuje przeszczep komórek macierzystych.

Leczenie zazwyczaj odbywa się początkowo w szpitalu. W tym czasie, pacjenci są narażeni na zespół rozpadu guza (opisane w chemioterapii chłoniaka nieziarniczego), więc są one dużo płynów i leków, takich jak allopurinol.

aby uzyskać więcej informacji na temat leczenia, zobacz leczenie ostrej białaczki limfocytowej (dorośli) i leczenie białaczki dziecięcej.

chociaż ten chłoniak szybko rośnie, jeśli nie rozprzestrzenił się na szpik kostny, gdy jest po raz pierwszy zdiagnozowany, szansa na wyleczenie chemioterapią jest całkiem dobra. Ale trudniej jest wyleczyć, gdy rozprzestrzenił się do szpiku kostnego.

chłoniaki obwodowe T-cell

Chłoniaki skórne T-cell (grzybica fungoides, zespół Sezary, i inne)

leczenie tych chłoniaków skóry jest omówione w leczeniu chłoniaka skóry.

białaczka/chłoniak dorosłych komórek T

Ten chłoniak jest związany z zakażeniem wirusem HTLV-1. Istnieją 4 podtypy, a leczenie zależy od tego, który Podtyp masz.

• podtypy tlące się i przewlekłe rosną powoli. Podobnie jak inne chłoniaki wolno rosnące (takie jak chłoniak grudkowy i mały chłoniak limfocytowy), podtypy te są często oglądane bez leczenia, o ile nie powodują problemów innych niż lekko obrzęk węzłów chłonnych. Jeśli konieczne jest leczenie, jedną z opcji jest interferon i lek przeciwwirusowy zydowudyna w celu zwalczania zakażenia HTLV-1. Jeśli chłoniak wpływa na skórę, może być leczony promieniowaniem. Inną opcją jest chemioterapia, stosując schemat CHOP (cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna i prednizon) lub inne kombinacje.
• ostry Podtyp można również leczyć lekami przeciwwirusowymi lub chemioterapią (zazwyczaj schemat CHOP). Jeśli dobrze reaguje na leczenie, można rozważyć przeszczep komórek macierzystych.
• leczenie przeciwwirusowe nie jest pomocne w przypadku podtypu chłoniaka, dlatego jest zwykle leczone chemioterapią. Może również obejmować tkanki wokół mózgu i rdzenia kręgowego, więc chemia jest podana do płynu mózgowo-rdzeniowego (Chemia dooponowa), jak również. Leczenie po chemioterapii może obejmować przeszczep komórek macierzystych.

ponieważ nie ma jasnego standardowego leczenia tej choroby, pacjenci mogą rozważyć włączenie się do badania klinicznego, jeśli takie jest dostępne.

chłoniak Angioimmunoblastyczny z limfocytów T

ten szybko rosnący chłoniak może być najpierw leczony samymi steroidami (takimi jak prednizon lub deksametazon), zwłaszcza u starszych pacjentów, którzy mogą mieć problemy z tolerancją chemioterapii. Zabieg ten może zmniejszyć gorączkę i utratę wagi, ale efekt jest często tymczasowy. Jeśli potrzebna jest chemioterapia, można zastosować kombinacje, takie jak Chop (cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna i prednizon). Inną opcją może być kombinacja chemiczna cyklofosfamidu, doksorubicyny i prednizonu, wraz z przeciwciałem monoklonalnym brentuksymab vedotin (Adcetris). Jeśli chłoniak jest tylko w jednym obszarze, radioterapia może być opcja.

standardowe dawki chemioterapii rzadko powodują długotrwałe remisje, więc często sugeruje się przeszczep komórek macierzystych po wstępnej chemioterapii, jeśli dana osoba może to tolerować.

Extranodal Natural killer/T-cell lymphoma, nosowy Typ

ten rzadki chłoniak często ogranicza się do przewodów nosowych. Pacjenci w stadium I lub II choroby, którzy nie są wystarczająco zdrowi do chemioterapii mogą być leczeni radioterapią. Większość innych pacjentów jest leczona chemioradiacją (chemioterapia i promieniowanie podawane razem) lub chemioterapią, po której następuje promieniowanie. Można stosować kilka różnych kombinacji chemioterapii.

Jeśli chłoniak nie zniknie całkowicie, można wykonać przeszczep komórek macierzystych, jeśli to możliwe.

chłoniak t-komórkowy związany z enteropatią

Ten chłoniak zwykle rozwija się w jelicie cienkim lub okrężnicy. Intensywna Chemia przy użyciu kilku leków jest zwykle głównym leczeniem. Często CHOP (cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna, prednizon) jest chemią stosowane. Jeśli chłoniak jest tylko w jednym obszarze, radioterapia może być również stosowany. Ale jeśli te zabiegi działają, otwór (perforacja) może rozwijać się w jelitach (jak komórki chłoniaka umierają), więc operacja może być wykonana najpierw, aby usunąć część jelit zawierających chłoniaka. Operacja może być również konieczne przed chemioterapią lub radioterapii, jeśli osoba jest zdiagnozowana z tym chłoniakiem, ponieważ spowodowało perforację lub niedrożność jelit (niedrożność). Przeszczep komórek macierzystych może być opcją, jeśli chłoniak reaguje na chemię.

anaplastyczny chłoniak wielkokomórkowy (ALCL)

ten szybko rosnący chłoniak dotyczy głównie węzłów chłonnych i jest leczony schematami chemicznymi, takimi jak CHOP (cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna, prednizon) lub CHOEP (cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna, etopozyd i prednizon). Inną opcją może być kombinacja chemiczna cyklofosfamidu, doksorubicyny i prednizonu, wraz z przeciwciałem monoklonalnym brentuksymab vedotin (Adcetris). Lekarze mogą zalecić radioterapii, jak również dla niektórych pacjentów.

Ten chłoniak często dobrze reaguje na leczenie, a długotrwałe przeżycie jest powszechne, zwłaszcza jeśli komórki chłoniaka mają zbyt dużo białka ALK. Jeśli komórkom brakuje białka ALK lub chłoniak powraca po początkowym leczeniu, przeszczep komórek macierzystych może być opcją. Inną opcją chłoniaków, które nie reagują już na początkowe leczenie, jest brentuksymab vedotin (Adcetris).

anaplastyczny chłoniak wielkokomórkowy związany z implantem piersi (BIA-ALCL): w przypadku ALCL, który rozwija się w kapsułce (normalna blizna ochronna) tworzącej się wokół implantu piersi, eksperci zazwyczaj zalecają usunięcie implantu i otaczającej go kapsułki. Dodatkowe leczenie może obejmować chemię, czasami z promieniowaniem.

chłoniaki obwodowe T-cell lymphoma, nieokreślone

chłoniaki te są zazwyczaj traktowane w taki sam sposób jak rozlane chłoniaki z dużych komórek B (DLBCL). Stosuje się chemię z CHOP (cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna i prednizon) lub inne kombinacje leków. We wczesnym stadium choroby, radioterapia może być dodany. Inną opcją dla niektórych z tych chłoniaków może być kombinacja chemiczna cyklofosfamidu, doksorubicyny i prednizonu, wraz z przeciwciałem monoklonalnym brentuksymab vedotin (Adcetris). W miarę możliwości zaleca się przeszczep komórek macierzystych.

Jeśli inne metody leczenia nie działają, można wypróbować nowsze leki chemiczne, takie jak pralatreksat (Folotyn), leki celowane, takie jak Bortezomib (Velcade), belinostat (Beleodaq) lub romidepsyna (Istodax) lub leki do immunoterapii, takie jak alemtuzumab (Campath) i denileukin diftitox (Ontak).

perspektywy dla tych chłoniaków zwykle nie są tak dobre jak w DLBCL, więc wzięcie udziału w badaniu klinicznym nowszych metod leczenia jest często dobrym rozwiązaniem.

Podane tutaj Informacje o leczeniu nie są oficjalną polityką Amerykańskiego Towarzystwa Onkologicznego i nie są przeznaczone jako porady medyczne zastępujące wiedzę i osąd zespołu opieki nad rakiem. Ma na celu pomoc pacjentowi i jego rodzinie w podejmowaniu świadomych decyzji wraz z lekarzem. Lekarz może mieć powody, aby zasugerować inny plan leczenia niż te ogólne możliwości leczenia. Nie wahaj się zadać mu pytania dotyczące możliwości leczenia.