Leczenie farmakologiczne migreny

czasami, lub kontrolować wyzwalacze i zmiany stylu życia prowadzą do poprawy częstotliwości lub intensywności migreny, a stosowanie leków jest obowiązkowe.

leki stosowane w leczeniu migreny dzielą się na dwie kategorie: leczenie w celu zwalczania ostrego bólu oraz leczenie profilaktyczne lub profilaktyczne w celu zmniejszenia częstości i nasilenia napadów.

ponad 95% populacji kiedykolwiek cierpiało na ból głowy. To sprawiło, że rozwój leków przeciwbólowych jest bardzo ważny dla przemysłu farmaceutycznego. Stosowanie tego rodzaju leków jest zwykle wystarczające, jeśli częstość bólów głowy jest niska. Przed wejściem do listy różnych leków przeciwbólowych, które mogą być przydatne w leczeniu migreny trzeba znać ogólne zasady dotyczące leczenia bólu, które są podane poniżej.

podstawowe zasady leczenia migreny

• kiedy zauważą pierwsze objawy, które zwiastują atak migreny, pacjent powinien wycofać się w spokojne miejsce, z niewielkim lub żadnym światłem i bez hałasu i spróbuje się zrelaksować przez około 10 lub 15 minut, jeśli to możliwe.
• lek przeciwbólowy należy podawać na początku bólu. Powszechny pomysł czekania, aż ból ustanie spontanicznie, jest błędny, a prawdopodobieństwo, że ból nie ustąpi lub, przeciwnie, wzrośnie, jest bardzo wysokie. Po ustaleniu bólu potrzebne są większe dawki, aby go kontrolować, chociaż w wielu przypadkach skuteczność środka przeciwbólowego może być niższa.
• środek przeciwbólowy należy przyjmować w pełnej dawce zalecanej przez lekarza. Pomysł zmniejszenia dawki, biorąc tylko połowę pigułki, zmniejsza lub neguje skuteczność przeciwbólową, umożliwiając wzrost bólu i bycie dokładnie nowymi dawkami, aby go kontrolować i z prawdopodobnie gorszym wynikiem.
• zwykle zaleca się, aby po przyjęciu pierwszej dawki powtórzyła się po dwóch godzinach, jeśli ból nie ustąpi. Jeśli ból nadal utrzymuje się, nowe dawki leków przeciwbólowych należy opóźnić o co najmniej 4 godziny, aw przypadku migreny tylko sen będzie skuteczny w kontrolowaniu bólu.

przestrzeganie tych podstawowych standardów znacznie zwiększa skuteczność terapeutyczną środków przeciwbólowych.

charakterystyka środków przeciwbólowych

dobry środek przeciwbólowy powinien mieć wiele wspólnych cech. Po podaniu doustnym lub doodbytniczym należy go szybko wchłonąć z przewodu pokarmowego do krwi, aby osiągnąć terapeutyczny poziom w osoczu od 30 do 120 minut. Leki o wolniejszym wchłanianiu są na ogół mniej skuteczne, ponieważ opóźnienie w osiągnięciu zadowalających poziomów zmniejsza ich zdolność do wywoływania działania przeciwbólowego. Niektóre dobre środki przeciwbólowe, które mają powolne wchłanianie trawienne, można podawać alternatywnymi drogami, takimi jak podskórne lub nosowe.

poniższa tabela przedstawia różne rodzaje środków przeciwbólowych, które są w stanie kontrolować lub łagodzić ból migreny i których działanie opisano w kolejnych akapitach.

leki przydatne w leczeniu migreny

• przeciwzapalne i przeciwbólowe
• mniej opiatów
• pochodne ergotínicos
• agonistów serotoninergicznych
• inne związki.

środki przeciwzapalne i przeciwbólowe

NLPZ są leki o działaniu zmniejszającym ból, antitérmicas i przeciwzapalne i przewaga działania nad innymi jest zmienna z drugiej. Są to leki najczęściej stosowane w leczeniu bólu w ogóle, aw szczególności migreny. Najbardziej znany jest kwas acetylosalicylowy lub aspiryna® i inne powszechnie stosowane środki przeciwbólowe.

• kwas acetylosalicylowy (aspiryna®) i jego pochodne, takie jak acetylosalicylan lizyny.
• paracetamol, taki jak Termalgin® lub Analgilase®.
• Magnezowy dipiron lub matamizol, taki jak Gelocatil® lub nolotil®.
• Ibuprofen.
• Diklofenak jak Voltarén®.
• naproksen jako Naproxin®.
• naproksen sodu.
• Ketoprofeno.
• Flurbiprofen.
• ketorolak jak Toradol®.

mechanizm działania NLPZ w zapobieganiu migrenie jest słabo poznany. Możliwe jest, że leki te hamują uwalnianie substancji związanych ze stanem zapalnym, które dodatkowo mogą powodować rozszerzenie naczyń krwionośnych. Większość tych leków kwalifikuje się do spełnienia omówionych powyżej kryteriów skuteczności łagodzenia bólu.

skutki uboczne

jednak NLPZ nie są pozbawione skutków ubocznych. Przyjmowanie NLPZ może powodować dyskomfort trawienny w postaci zgagi ze względu na jego drażniący wpływ na błonę śluzową żołądka. Mogą również powodować erozyjne zapalenie żołądka z krwawieniem z żołądka, dlatego są przeciwwskazane u pacjentów cierpiących na wrzody trawienne lub zmiany przełyku. NLPZ nie są również niczym niezwykłym w przypadku obrazów biegunkowych. Zasadniczo wskazane jest podawanie tych NLPZ związanych z jakimś lekiem w celu kontrolowania częstych nudności i wymiotów u tych pacjentów, a tym samym wyeliminowania wchłaniania leku. U osób z zaburzeniami czynności nerek należy je stosować ze szczególną ostrożnością. Ze względu na jego wpływ na agregację płytek krwi (mechanizm związany z krzepnięciem krwi) jego stosowanie może prowadzić do niewielkich krwawień w dziąsłach, skórze lub związanych z miesiączką. Wreszcie, NLPZ, wraz z antybiotykami, są lekami o wysokiej zdolności alergennej, a zatem są zdolne do wywoływania ciężkich reakcji alergicznych.

ogólnie zaleca się, aby NLPZ były stosowane jako środki przeciwbólowe, aby nie przyjmować ich dłużej niż tydzień bez konsultacji z lekarzem i, w przypadku jakichkolwiek możliwych działań niepożądanych, przerwać ich podawanie.

zwykle zaczyna się od stosowania nieskutecznych środków przeciwbólowych o niewielkich skutkach ubocznych, takich jak paracetamol, aspiryna® i ibuprofen. Jeśli leki te nie reagują, stosuje się silniejsze, zawsze pod kontrolą medyczną, takie jak Nolotil® lub Toradol®.

kodeina, niewielki opioid

kodeina jest niewielkim opioidem pochodzącym z morfiny, z ważnymi efektami przeciwbólowymi. Dawki od 30 do 60 mg, łącząc je z lekami przeciwbólowymi grupy NLPZ wykazały bardzo znaczące nasilenie działania przeciwbólowego tych. Jego zdolność przeciwbólowa jest znacznie niższa niż morfina, ale jej zdolność do uzależnienia jest bardzo niska, więc jej stosowanie wzrosło w ostatnich latach, a kombinacje różnych związków są już dostępne w sprzedaży, a kodeina związana z paracetamolem jest ogólnie jedną z najskuteczniejszych metod leczenia epizodycznej migreny. Jest również stosowany jako środek przeciwtusigenowy i ściągający.

skutki uboczne

jego głównymi skutkami ubocznymi są senność i zaparcia. Należy go stosować ostrożnie u pacjentów z patologią pęcherzykową.

ergotaminy

ergotamina jest alkaloidem pochodzącym z sporyszu, grzyba, który rośnie głównie na niektórych ziołach, takich jak żyto. Jego najważniejszym działaniem związanym z migreną jest jego zdolność do powodowania zwężenia naczyń tętnic czaszkowych. Ostatnie badania sugerują, że będą one również działać poprzez wiązanie się z receptorami serotoniny. Były to pierwsze leki stosowane specjalnie do objawowej kontroli migreny. Podawanie doustne zajmuje pewien czas, a mniej leku jest wchłaniane, ale istnieją inne drogi podawania, takie jak doodbytnicze lub dożylne. Na rynku farmaceutycznym istnieje już kilka kombinacji ergotyn związanych z kofeiną i innymi substancjami, które są często stosowane jako leki przeciwwymiotne (leki kontrolujące wymioty).

podaje się bardzo szybko, Od początku objawów są bardzo skuteczne. Indywidualna odpowiedź jest zmienna, ważne jest, aby dostosować każdą osobę do najlepszej dawki i najlepszej formy podawania. Na przykład dla tych, którzy zwykle prezentują dużo wymiotów, lepiej jest podawać w czopkach niż w tabletkach.

działania niepożądane

działania niepożądane ergotyn są ważne, podkreślając nudności, wymioty i biegunkę. Ze względu na ich działanie zwężające naczynia krwionośne na tętnicę niedokrwienną i kończyny są przeciwwskazane u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lub cierpiących na chorobę tętnic kończyn.

przewlekłe stosowanie może prowadzić do zaburzeń tętnic obwodowych, które objawiają się uczuciem drętwienia i zimna w dłoniach i stopach, skurczami i bladością najbardziej dystalnych części kończyn. Objawy te są wynikiem zmniejszonego nawadniania tętniczego dotkniętych kończyn. Sporysz nie powinien być stosowany w chorobach wątroby lub nerek, niedokrwistości, infekcjach, chorobach tarczycy lub podczas ciąży lub karmienia piersią, ani nie powinien być związany z innymi lekami o możliwym działaniu zwężającym naczynia krwionośne, takimi jak sumatryptan®.

odpowiednia dawka

sporadyczne stosowanie ergotaminy w leczeniu wybranych epizodów bólów głowy pochodzenia naczyniowego jest jedną z najskuteczniejszych metod leczenia migreny. Istnieją jednak ograniczenia dotyczące ich długotrwałego przyjmowania, dlatego zaleca się, aby nie przekraczać 6 mg na dobę lub 12 mg na tydzień.

nadmierne lub przewlekłe stosowanie tych leków może prowadzić do zjawisk uzależnienia lub tolerancji, które powodują, że pacjenci prawie codziennie stosują dużą liczbę dawek w leczeniu bólów głowy. Prowadzi to do przyzwyczajenia tętnic śródczaszkowych i braku działania zwężającego naczynia ergotaminy.

natomiast nieobecności tej substancji w osoczu towarzyszy efekt odbicia, pojawia się bolesne rozszerzenie tętnic, które tylko zmniejsza się lub ustępuje po przyjęciu nowej dawki ergotyn.

tak więc błędne koło, które utrwala potrzebę przyjmowania ergotaminy i obraz kliniczny, który pierwotnie był migreną, zamienia się w ból głowy związany z nadużywaniem tego leku.

w leczeniu tego nowego rodzaju bólów głowy zwykle konieczne jest umieszczenie pacjenta w środowisku szpitalnym i powolne usuwanie leków ergotynicznych, pod kontrolą medyczną i sedacją. W wielu z tych przypadków stopniowe odstawienie ergotaminy powoduje zniknięcie bólów głowy.

leki działające na receptory serotoninowe

serotonina jest jednym z mediatorów zaangażowanych w rozwój migreny i kryzysy bólowe występują na zmniejszenie aktywności serotoniny w niektórych obszarach mózgu. Niedawno pojawiły się nowe leki, które działają poprzez wiązanie się z receptorami serotoniny, naśladując ich nienormalnie niską aktywność u pacjentów z migreną. Pierwszym z tych leków, od czasu wprowadzenia na rynek, jest Sumatryptan®.

związek Sumatryptan® odbiornik serotoniny, obecny w naczyniach mózgowych i nerwach, powoduje zwężenie naczyń tętnic mózgowych i zmniejszenie stanu zapalnego wokół naczyń krwionośnych, a tym samym zmniejszenie bólu głowy, a także kontrolować wymioty, często związane z migreną, za działanie na mięśnie przewodu pokarmowego.

udowodniono, że lek ten jest skuteczny, między 70 a 90% ostrych ataków migreny.

charakterystyka

charakterystyka sumatryptanu® jest doskonała. Działa szybko, 30 minut po wstrzyknięciu 50% migreny odczuwa poprawę bólu od 80 do 90% po 90 minutach. Obecnie dostępne są leki do podawania doustnego lub jako podskórne systemy samoiniekcji. Systemy samoiniekcji składają się ze strzykawki w kształcie długopisu, która jest łatwa do przenoszenia, która zawiera lek i która tylko poprzez naciśnięcie przycisku zawartość dostaje się do tłuszczu między skórą a mięśniami miejsca, w którym jest wstrzykiwana. Jest łatwy w użyciu i niezbyt bolesny. Badania kliniczne wykazały, że podawanie doustnej dawki sumatryptanu® 100 mg zmniejsza kryzysy migreny u około 75% pacjentów o około 4 godziny. Podawanie podskórne jest jeszcze bardziej skuteczne, a od 80 do 85% pacjentów zauważa wyraźną poprawę bólu w ciągu dwóch godzin od wstrzyknięcia.

skutki uboczne

Sumatryptan® ma jednak działania niepożądane, które należy wziąć pod uwagę przy zalecaniu tego leku. Po podaniu doustnym opisano nudności i wymioty, a także osłabienie, zawroty głowy lub zawroty głowy oraz uczucie ucisku w klatce piersiowej. Podskórnie może powodować reakcje w punkcie wstrzyknięcia i uczucie ciepła ciała. Jest przeciwwskazany u pacjentów z chorobą wieńcową lub wysokim ciśnieniem krwi i należy unikać stosowania związanego z innymi lekami, które mogą prowadzić do zmniejszenia kalibru tętnic i niektórych rodzajów leków przeciwdepresyjnych.

główną wadą tych nowych leków jest ich wysoki koszt

w nadchodzących latach nowe leki, które mogą poprawić transmisję serotoninergiczną, zostaną włączone do obecnego arsenału terapeutycznego, a zatem oczekuje się spadku cen tych nowych leków.

inne nowe związki, takie jak leki działające na receptory neurokininy-1, zostaną w przyszłości włączone do leczenia migreny, umożliwiając lepsze zrozumienie mechanizmów leżących u podstaw choroby tak powszechnej, że jedna na pięć osób dotyka w krajach zachodnich.