Ligonier Ministries the teaching fellowship of R. C. Sproul

Po zakończeniu opisu kwalifikacji starszego, Paweł porusza się w 1 Tymoteusza 3:8-13, aby nakreślić wymagania dotyczące drugiego urzędu ministerialnego w kościele-diakona. Pismo Święte właściwie niewiele mówi o obowiązkach diakona, ale urząd znajduje swoje źródło w Dziejach Apostolskich 6: 1-7, chociaż żaden z siedmiu mężczyzn wybranych do służby nigdy nie był oficjalnie nazywany diakonos, co jest greckim terminem, który tłumaczymy jako ” diakon.”Właściwe jest jednak określanie tych ludzi jako diakonów, ponieważ Grecki czasownik służący w wersecie 2 (diakoneō) jest synonimem diakonosa. W każdym razie z aktów jasno wynika, że diakoni mają skupiać się głównie na służbach Miłosierdzia, takich jak pomoc wdów, podczas gdy starsi mają za zadanie przede wszystkim „modlitwę” i „posługę słowa” (w. 2–4).

z opisu nauczania Szczepana w Dziejach Apostolskich 6:8-7:60 i faktu, że nawet Jezus może być opisany jako diakonos (Ew.Marka 10:43-45), jest jasne, że diakoni nie są wykluczeni z nauczania. Ale ponieważ zdolność do nauczania jest jedyną kwalifikacją dla starszych, która nie pokrywa się z rzeczami, których należy szukać u diakonów, wiemy, że diakoni nie kierują swojej uwagi na formalne nauczanie ludu Bożego. Zamiast tego, mają mądrze przeznaczyć zasoby kościoła, karmiąc i chroniąc potrzebujących w zborze, pomagając im stanąć na nogi i upewniając się, że lokalne Zgromadzenie nigdy nie zaniedbuje czystej i nieskalanej religii odwiedzania wdów i sierot (Jakuba 1:27).

robienie tych rzeczy właściwie wymaga szczególnego rodzaju osoby, która „nie jest Dwujęzyczna” (1 tym. 3:8). Diakon nie może mówić jednej rzeczy, a robić drugiej. Nie może on obiecywać rzeczy, których Kościół jeszcze nie zatwierdził, aby osoba potrzebująca nie była zawiedziona, gdy nie otrzyma tego, co zostało obiecane, a następnie nie ufa Kościołowi. Brak dwujęzyczności oznacza również, że diakoni nie mogą dzielić się ze wszystkimi tragicznymi sytuacjami, w które są wtajemniczeni, aby nie zawstydzić tych braci i sióstr w Chrystusie, którzy stoją w obliczu trudnych czasów.

również diakoni nie mogą być „chciwi na nieuczciwe korzyści”(w. 8). Fundusze powierzone diakonatowi są pokusą dla wielu ludzi, a osoba, której nie można powierzyć pieniędzy, nigdy nie może zostać wyświęcona na diakona.