Michael Phelps

Michael Fred Phelps II jest znany głównie jako najbardziej utytułowany olimpijczyk wszech czasów. Startował na pięciu Igrzyskach Olimpijskich, jednak na pierwszych igrzyskach w Sydney w Australii nie zdobył medalu. Jest znany ze swojego wspaniałego motylka, choć specjalizuje się również w indywidualnych medleys i 100 i 200 metrów stylem dowolnym. W wieku 31 lat Phelps odszedł z pływania jako najlepszy w historii. Przeszedł na emeryturę zaledwie kilka dni po ukończeniu piątej Olimpiady z pięcioma złotymi i srebrnym medalem.

na początku

Michael Phelps urodził się w Towson w stanie Maryland 30 czerwca 1985 roku jako syn Freda i Debbie Phelps. Podczas gdy w ślad za jego dwiema starszymi siostrami, Whitney i Hilary, Młody Phelps początkowo obawiał się wrzucenia jego twarzy do wody. Jednak przezwyciężył ten dyskomfort i w 1996 roku zainspirował się występami Toma Malchowa i Toma Dolana podczas Igrzysk Olimpijskich w Atlancie w stanie Georgia. Wkrótce potem dołączył do Klubu North Baltimore Athletic, gdzie poznał Boba Bowmana, trenera, który widział go przez wzloty i upadki do końca kariery.

Igrzyska Olimpijskie 2000

chociaż Phelps zmagał się w szkole i zdiagnozowano u niego ADHD, najbardziej skupił się na pływaniu. W 2000 roku Phelps znalazł się w Sydney w Australii, gdzie zakwalifikował się na 200 metrów motylkiem. W wieku 15 lat był najmłodszym męskim Olimpijczykiem Stanów Zjednoczonych od blisko 70 lat. Choć nie zdobył medalu w zawodach, w finale zmierzył się z Tomem Malchowem, zajmując piąte miejsce. Jako widz na imprezie Phelps czerpał inspirację z obserwacji wyścigów legendy freestyle 'u odzianego w kostium, Australijczyka Iana Thorpe’ a.

2001 Mistrzostwa I Mistrzostwa Świata FINA

w następnym roku, podczas Mistrzostw Świata w Phillips 66 Nationals, Phelps pobił swój pierwszy rekord świata w tej samej imprezie, w której startował na igrzyskach w Sydney, w biegu na 200 metrów. Mimo 15 lat, został najmłodszym pływakiem, który złamał tytuł WR-tytuł, który wcześniej posiadał Ian Thorpe, który złamał WR na 400 m stylem dowolnym w wieku 16 lat i 10 miesięcy. Phelps wziął udział w Mistrzostwach Świata w Fukuoce w Japonii w 2001 roku, gdzie ponownie pobił swój rekord i umocnił się na 200-metrowym dystansie motylkowym, z którego nie zrezygnował do czasu przejścia na emeryturę.

Igrzyska Olimpijskie 2004

w następnych latach Phelps zbudował swój repertuar, udowadniając, że wielokrotnie był nie tylko guru motyli, ale także freestyle, backstroke i I. M. expert, koncentrując się na krótszym końcu pływania na średnich dystansach. Na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach w 2004 roku zdobył sześć złotych i dwa brązowe medale. Pierwszego dnia zawodów Phelps wygrał jedną z najbardziej wyczerpujących imprez, bieg na 400 m ppł, w rekordowym czasie. Podczas długo oczekiwanego wyścigu 200 metrów stylem dowolnym, Phelps przepłynął przeciwko swojemu bohaterowi, Ian Thorpe. Trzeci medal zdobył Phelps, za Thorpe ’ em i Pieterem van den Hoogenbandem. Miał 19 lat.

w okresie pomiędzy Igrzyskami Olimpijskimi w 2004 i 2008 roku Phelps zgromadził szereg rekordów świata, całkowicie wypierając Iana Thorpe ’ a jako jądro wszechświata pływackiego. Mimo że został aresztowany za jazdę pod wpływem alkoholu w listopadzie po Atenach, za co odsiedział 18 miesięcy w zawieszeniu, zapłacił grzywnę i wykonał prace społeczne, Phelps później przeprosił za nieszczęśliwy wypadek i sześciokrotnie zdobywał medale na Mistrzostwach Świata w Montrealu w 2005 roku.

2007 Mistrzostwa Świata FINA

w 2007 roku potwierdził swoje plany pobicia rekordu większości pierwszych miejsc w pojedynczej Olimpiadzie, który następnie był prowadzony przez Marka Spitza, który zdobył siedem złotych medali na igrzyskach w Monachium w 1972 roku. Chociaż Phelps mógł to zrobić w 2004 roku, plany te zostały wykolejone przez Thorpe ’ a i van den Hoogenbanda w biegu na 200 free oraz ponownie przez stratę sztafety 4×100 free, dla której Phelps płynął w biegu wstępnym. W ramach przygotowań do zawodów Phelps startował w ośmiu konkurencjach na Mistrzostwach Świata w 2007 roku. Sztafeta 4×100 medley została zdyskwalifikowana i nie wystartowała w finale. Jednak Phelps wygrał swoje siedem innych imprez, pięć z nich w rekordowym czasie.

Igrzyska Olimpijskie 2008

w miesiącach poprzedzających Igrzyska Olimpijskie w Pekinie w 2008 roku ani Mark Spitz, ani Ian Thorpe nie wyrazili poparcia ani wiary w swojego niedoszłego protegowanego. Phelps udowodnił, że się mylili, startując osiem razy z rzędu w zawodach poza wodą, w tym w dwóch sztafetach, podczas których w dużym stopniu polegał na postawie i przygotowaniu kolegów z drużyny. Pokonał również serbskiego Milorada Čavicia w biegu na 100 metrów o 0.01 sekund. Sportowcy podeszli tak blisko, że ostateczny wynik wymagał kontroli nagrania wideo i wywołał Dzikie kontrowersje w świecie pływania. Ostatecznie ustalono, że Omega Timers zarejestrowali najpierw mocny dotyk Phelpsa, a nie lekki poślizg Čavicia, a Čavić wyzwał Phelpsa do rewanżu w 2009 roku.

osiem z osiemnastu złotych medali zdobył na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie w 2008 roku, gdzie Phelps pobił rekord Spitza. Chociaż sława i podziw trwały przez jakiś czas, zwróciły również uwagę na rekreacyjne zażywanie narkotyków przez Phelpsa, co zostało poruszone publicznie, gdy w lutym 2009 roku w Internecie pojawiło się zdjęcie, na którym używa Bonga. Odpowiedział podobnie jak cztery lata wcześniej na jazdę pod wpływem-przeprosił i odsiedział karę: trzy miesiące zawieszenia od pływania w USA.

2009 i 2011 Mistrzostwa Świata FINA

Michael Phelps 100 rekord motyla (Zdjęcie dzięki uprzejmości: Tim Binning / TheSwimPictures.com)

na Mistrzostwach Świata w Rzymie w 2009 roku, w obliczu pogłosek, że nie jest w formie i nie myśli, Phelps przegrał swój pierwszy wyścig od czterech lat na rzecz stosunkowo nowego zawodnika, Paula Biedermanna, co wywołało kontrowersje dotyczące potencjalnej nieuczciwej przewagi, jaką Biedermann mógł uzyskać dzięki pełnemu kombinezonowi Poliuretanowemu Arena X-Glide. Phelps, który nosił Speedo LZR racer, łaskawie uznał osiągnięcia Biedermanna w wyniku jego treningu, a nie jego sprzętu, choć Bowman błagał, aby się inaczej. Phelps po raz drugi pokonał Čavicia w biegu na 100 metrów motylkiem. Čavić miał na sobie X-Glide, a po triumfie Phelps pompował klatkę piersiową i wskazał na Insygnia Speedo umieszczone na jego kombinezonie. Pomimo kontrowersji i wątpliwości opinii publicznej, Phelps powrócił z Rzymu z sześcioma medalami International meet.

po Mistrzostwach Świata w 2009 roku Fina zakazała strojów tekstylnych, a rekord świata Phelpsa zwolnił. Jego motywacja zaczęła się wahać, co przejawiało się w jego występie podczas pozasezonowych spotkań. Już dawno stwierdził, że nie chce pływać w wieku 30 lat, a Igrzyska Olimpijskie w 2012 roku będą jego ostatnimi. Z pomocą matki, przyjaciela z drużyny piłkarskiej Baltimore Ravens i wytrwałego trenera Bowmana, Phelps odepchnął swoją niechęć, tak jak 7-letni Phelps zrobił dwadzieścia lat wcześniej, kiedy pokonał strach przed zanurzeniem twarzy. Podczas Mistrzostw Świata w Szanghaju w 2011 roku wzmocnił swoją pewność siebie i doskonalił swoje umiejętności. Dwa srebrne medale zdobył za słabszym Ryanem Lochte, a trzecie miejsce w sztafecie 4 x 100 stylem dowolnym wywołało niepokój. Phelps zdobył jednak również cztery złote medale, w tym piąte na mistrzostwach świata w biegu na 200 metrów motylkiem, a także w Londynie.

Igrzyska Olimpijskie 2012

Michael Phelps, złoto olimpijskie 2012, 200 IM (dzięki uprzejmości USpresswire)

celem Phelpsa na jego ostatnich igrzyskach było stać się najbardziej utytułowanym Olimpijczykiem wszech czasów – nie mały wyczyn, nawet jeśli nie wymagało to wyłącznie pierwszego miejsca. Jego pierwsze zawody, 400 I. M., na które kiedyś przysiągł, że już nigdy nie popłynie, były wielkim rozczarowaniem. Nie zdobył medalu, zajmując czwarte miejsce, a wieloletni rywal i przyjaciel, Ryan Lochte, cieszył się na pierwszym miejscu. Pomimo tego, Phelps zakończył spotkanie z kolejnymi sześcioma medalami, w sumie 22 medale olimpijskie – o trzy więcej niż liczba posiadana przez rosyjską gimnastyczkę Larissę Latyninę. Latynina dołączyła do niego w sesji mody Louis Vuitton, która została wydana krótko po zakończeniu Igrzysk Olimpijskich. Phelps przeszedł na emeryturę, zdobywając łącznie 71 medali w głównych zawodach na długim dystansie. W tym czasie ustanowił sześć rekordów świata w długim biegu, w tym rekord swojego rekordu w biegu na 200 metrów.

emerytura

podczas swojej quasi-emerytury Phelps skupił się na Michael Phelps Foundation, którą założył wraz z Bowmanem po jego sukcesie w Pekinie. Nadal wspiera zainteresowanie młodzieży sportem pływackim i promuje znaczenie zdrowego stylu życia. Przez pewien czas podróżował po świecie uczestnicząc w zawodach golfowych, a nawet brał udział w golfowym programie telewizyjnym. Jednak nigdy nie oddalił się zbytnio od pływania – występując na trybunach podczas Mistrzostw Świata w Barcelonie w 2013 roku i dołączając do swojej starej ekipy szkoleniowej w NBAC, aby pozostać w formie, wywołując szał fanów na możliwość powrotu do rywalizacji. Nawet rywal Ryan Lochte stwierdził w wielu wywiadach, że wiedział, że Phelps wróci.

przed i po 2013 roku Phelps gościł kolegę Olimpijskiego, Conora Dwyera, który trenował z Bobem Bowmanem. Phelps towarzyszył NBAC do Grand Prix Minneapolis w listopadzie 2013,który odbył się w ten sam weekend, że jego ponowne wejście do programu testów narkotykowych zostało opublikowane w kwartalnych raportach amerykańskiej Agencji Antydopingowej.

chociaż nie pływał konkurencyjnie od lata 2012 roku, Phelps ponownie wszedł do puli testów narkotykowych w USA wczesną jesienią 2013 roku, chociaż nie zostało to upublicznione do listopada. Phelps stwierdził, że” nic nie jest ustawione w kamieniu”, ale wielu postrzegało to jako pierwszy krok w kierunku Igrzysk Olimpijskich w Rio w 2016 roku.

powrót

Michael Phelps w Mesa, Arizona. (fot. Mike Lewis, Ola Vista Photography)

w styczniu 2014 roku Phelps dołączył do NBAC podczas ich zimowego wyjazdu treningowego, pojawiając się w mediach społecznościowych jako zwykły widz cieszący się plażą. Pod koniec marca Bowman zadał hipotetyczne pytania dotyczące kondycji Phelpsa w związku z nadchodzącymi spotkaniami, ale Phelps powrócił dopiero w kwietniu.

Phelps powrócił do rywalizacji na arenie Grand Prix w Mesa, AZ 24 kwietnia. Jego pierwszym wyścigiem był bieg na 100 metrów motylkiem, podczas którego ustanowił rekord świata. W pierwszej rundzie awansował do finału, a Ryan Lochte doznał kontuzji kolana u boku. Chociaż Lochte zwyciężył w finale, Phelps był blisko drugi i wziął udział w wywiadzie po wyścigu, mówiąc fanom, że po prostu dobrze się bawi i żartuje ze swoim rywalem o bycie za ścianą.

Michael Phelps – 2014 Pan Pacs (Paul Younan)

po udanych występach w Arena Grand Prix w Charlotte i Bulldog Grand Slam w Atenach, Georgia, występ Phelpsa na Phillips 66 Nationals w sierpniu pozostawił wiele do życzenia. Zajął siódme miejsce w swojej pierwszej imprezie, na 100 m stylem dowolnym, zdobywając jedynie medale w biegu na 100 M i w biegu indywidualnym na 200 m – oba srebrne. Jednak drugie miejsce było wszystkim, czego potrzebował, aby zapewnić sobie miejsce w Mistrzostwach Pan Pacific jeszcze w tym miesiącu. W sierpniu Phelps podpisał wieloletni kontrakt z AquaSphere.

Phelps spisał się lepiej na arenie międzynarodowej, zdobywając pięć medali pomimo deszczu w Gold Coast w Australii. Odzyskał pozycję w biegu na 100 metrów, pomógł zarówno w sztafecie 4 x 200 free, jak i sztafecie 400 medley, a także zajął drugie miejsce w sztafecie indywidualnej na 200 metrów i sztafecie 4 x 100 free. Zauważył, że on i Bowman zaczęli patrzeć w przyszłość na długoterminowe cele, wspominając o Mistrzostwach Świata 2015. Phelps wrócił.

kontrowersje i co ma nadejść

triumfalny powrót doznał wstrząsającej przerwy jesienią, gdy Phelps stanął w obliczu drugiego aresztowania za jazdę pod wpływem alkoholu w Baltimore. W ciągu tygodnia od incydentu Phelps wydał oświadczenie na Facebooku, w którym krótko omówił swoją decyzję o uczestnictwie w programie leczenia, aby „podejmować lepsze decyzje w przyszłości.”Pływanie USA zakazało mu rywalizacji na pół roku, a także konkurencji na Mistrzostwach Świata w 2015 roku. Po powrocie z programu w grudniu Phelps stanął przed sądem, gdzie przyznał się do prowadzenia pojazdu pod wpływem alkoholu. Uniknął więzienia, ale przechodzi 18 miesięcy nadzorowanego okresu próbnego i nie może pić w tym okresie.

W międzyczasie powrócił do treningów. Jego zawieszenie zostanie zniesione na wiosnę, a on wciąż ma ponad rok, aby przygotować się do Rio. W jego sercu Phelps jest pływakiem, 2015 to blok startowy i wie, że nadszedł czas, aby się podnieść.

2015 – Michael Phelps uruchamia markę MP

Michael Phelps i Aqua Sphere oficjalnie uruchamiają markę „MP” wraz z wydaniem ich wyczekiwanego technicznego stroju kąpielowego XPRESSO, 15 kwietnia 2015. Linia MP, opracowana przy udziale technicznym i testowaniu produktów Phelpsa i trenera Boba Bowmana, obejmuje gogle pływackie performance, K180 i K180+ oraz fajkę pływacką competitive training focus Swim zaprojektowaną i wyprodukowaną przez Aqua Sphere. Współpraca Phelps-Aqua Sphere jest wyjątkowa w jeden bardzo ważny sposób. Jest to prawdopodobnie pierwszy na konkurencyjnym rynku pływania. Chociaż w przeszłości istniały linie produktów sygnowanych nazwiskiem pływaka,były one ograniczone. MP to co innego. MP, cały model biznesowy, jest bardziej zbliżony do Nike i słynnej gwiazdy koszykówki Michaela Jordana, kultowej marki Air Jordan.

2015 U. S. National Championships

po zawieszeniu udziału w Mistrzostwach Świata FINA w 2015 roku z powodu drugiej jazdy po pijanemu, Phelps startował w U. S. National Championships w tym samym czasie. Odbywające się w odkrytym basenie w San Antonio, Phelps opublikował czasy, które są jednymi z najbliższych znaków zarówno ery super suit, jak i Igrzysk Olimpijskich w Londynie.

Michael Phelps (Rafael Domeyko)

Phelps skupił się na trzech najważniejszych imprezach krajowych — locie na 100 metrów, locie na 200 metrów i IM na 200 metrów. Startował także w biegu na 200 metrów przez płotki, w którym pływał dla zabawy, ale mimo to zdołał zakwalifikować się do finału mistrzostw. W biegu na 200 metrów Phelpsowi udało się zdobyć tytuł mistrza kraju i uzyskać najszybszy czas na świecie, szybszy od czasu zapisanego na Mistrzostwach Świata.

w zawodach butterfly Phelps zmierzył się z międzynarodowymi rywalami nawet w spotkaniu krajowym. Długoletni rywal, południowoafrykański Chad Le Clos, poważnie mówił o osiągnięciach Phelpsa na mistrzostwach i jego zdolnościach do rywalizacji w Rio. Po tym, jak Phelps zwyciężył w Mistrzostwach Świata Le Clos w biegach na 100 i 200 metrów motylkami, nadal dochodziło do pogawędek (nawet ojciec Le Clos włączył się do akcji).

„widziałem czasy. Widziałem komentarze. Mogę powiedzieć wiele rzeczy, ale tego nie zrobię. Z punktu widzenia tego, co mówią inni, to ich własna sprawa. Możesz mówić cokolwiek, nie przeszkadza mi to, ale nie dostaniesz ode mnie podwyżki.”

2015 rok w przeglądzie okładki magazynu SwimSwam

wkrótce po Mistrzostwach USA w 2015 roku, SwimSwam miał swoją premierę pierwszy numer magazynu SwimSwam. Flagowy numer wziął spojrzenie wstecz na 2015 rok w pływaniu i zawierał Phelps na okładce jego znakomitych występów. Artykuł na okładce opisuje oczekiwanie w powietrzu na pierwszy wyścig PHELPA na mistrzostwach USA i niepewność, że fani mieli o tym, czy G. O. A. T. wróci do swojej szczytowej formy, czy nie. Okładkę wykonał Mike Lewis.

2016 – bieg Olimpijski

sezon przedolimpijski zaczyna się od medialnego wybuchu. Under Armour wydaje reklamę wideo z Michaelem Phelpsem 8 marca 2016 roku. Film staje się wirusowy pojawiając się na pierwszej stronie yahoo news i trendów # 1 na Facebooku. Pod koniec dnia większość głównych mediów donosi o filmie, zauważając, że oddaje emocje odczuwane, gdy fani olimpijscy myślą o największym sportowcu wszech czasów. Film jest jednym z odcinków kampanii Under Armour Rule Yourself. Z „The Last Goodbye” Kills gra w tle, widzowie są wciągnięci w temat „it’ s what you do in the dark, that puts you in the light.”

2016 U. S. Olympic Trials

Michael Phelps przepłynął 1: 54.84, aby wygrać 200 fly and secure miejsce w jego piątej drużynie olimpijskiej. 384 sportowców w historii tworzyło pięć drużyn olimpijskich, na liście znalazło się tylko 14 pływaków. Dwóch z tych pływaków, Derya Büyükuncu z Turcji i Lars Frolander ze Szwecji, wzięło udział w sześciu kolejnych Letnich Igrzyskach Olimpijskich. Phelps jest pierwszym amerykańskim pływakiem, który dokonał tego wyczynu i pasuje do legendarnej dary Torres, która również stworzyła 5 drużyn, jako jedyni Amerykanie, którzy to zrobili.

Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro były piątymi igrzyskami z rzędu.pierwszymi były igrzyska w Sydney w 2000 roku, gdzie piętnastolatek, który jeszcze nie był najlepszy, zajął piąte miejsce w biegu na 200 metrów (1:56,50).

Po zdobyciu złotego medalu w 1992 roku złotego medalisty olimpijskiego na 200 m motylkiem Mela Stewarta i udzieleniu wywiadu Brendanowi Hansenowi i Kaitlin Sandeno, Phelps pobiegł na trybuny po drugiej stronie basenu.

Michael Phelps (fot. Mike Lewis)

w centrum uwagi na Phelpsa, jego narzeczona Nicole Johnson zeszła do niego ze swoim nowonarodzonym dzieckiem, Boomer Phelps. Pocałował ją, pocałował swoje dziecko, wręczył im kwiaty i wypchane zwierzę, które otrzymał wraz ze swoim złotym medalem, a następnie pobiegł z basenu, dając przybicie piątki podekscytowanym fanom pływania.

„zawsze dawałem mojej rodzinie moje kwiaty i pluszaki”, powiedział Phelps, odnosząc się do wszystkich razy, gdy przekazywał je swojej matce lub siostrom. „Myślę, że to jego pierwszy Pluszak z rasy i chciałem się nim z nim podzielić.”

ostatni raz, kiedy Phelps i Ryan Lochte ścigali się na amerykańskiej ziemi, nie rozczarował fanów w Omaha. Phelps żartował, że Lochte dał mu „gumę”, gdy szli na bloki, ale zanim wstali, przyjaciele ponownie stali się rywalami. Phelps prowadził od początku do końca, ale Lochte był gorący przez całą drogę. Para przegrała 1-2, taką samą kolejność mieli na trzech ostatnich olimpiadach.

w prawdziwym stylu Phelpsa w swoich zawodach w Omaha zajął 3. W biegu na 100 metrów motylkiem, imprezie, która zawsze wzbudza zachwyt fanów Phelpsa, w finale zajął 7. Na przełomie był poza medalistami w czwartej, ale jego doświadczenie i wytrzymałość pokazały się na finałowej 50. Wrócił w niecałe 27 sekund, by zdobyć złoto i swoją trzecią indywidualną imprezę na Igrzyskach Olimpijskich.

2016 Olympic Preview SwimSwam Magazine Cover

w wydaniu Swimswam Magazine Olympic preview, Phelps po raz kolejny zaszczycił swoją okładkę, tym razem w złocie i ze swoją słynną klapą przed wyścigiem. Kwestia ta opisywała potencjał tych igrzysk dla wielu sportowców, w tym spuściznę Phelpsa i to, jak wiele mógłby do tego dodać. Zdjęcie z okładki zostało zrobione przez Mike ’ a Lewisa, na krótko przed tym, jak Phelps wykonał swój ostatni bieg Olimpijski.

2016 Rio Olympics

medal olimpijski nr 23 zdobył po raz pierwszy w Rio w sztafecie 4×100 metrów stylem dowolnym I był to jego dziewiętnasty złoty medal. Phelps zajął drugie miejsce z Caeleb Dressel, tuż za Francją. Zanim zakończył karierę, drużyna USA była o drugą przewagę. Ryan Held i Nathan Adrian utrzymali prowadzenie do końca drogi, aby zdobyć złoto w 3.09.92. Podział Phelpsa z wynikiem 47,12 był czwarty najszybszy ze wszystkich pływaków.

Phelps chciał odzyskać koronę na 200 m stylem motylkowym, w walce z mistrzem Chadem Le clos z 2012 roku. Na półmetku zaczął wycofywać się, oddając 53,35, tuż przed Chadem le Clos. Podczas finałowej pięćdziesiątki było to doświadczenie z młodzieżą, ponieważ Phelps walczył o utrzymanie, podczas gdy le Clos lekko się wycofał. 19-letni Tamas Kenderesi i Japończyk Masato Sakai powrócili, ale nie zdążyli zdobyć korony. Sakai zdobył srebro, a kenderesi brąz. Phelps zdobył swój dwudziesty złoty medal zdobywając koronę na 200 m motylkiem w 1: 53.36.

Michael Phelps Zdjęcie: Vitor Silva/SSPress

Phelps nie musiał długo dodawać do swojego rankingu medalowego. Godzinę po zdobyciu złotego medalu w biegu na 200 metrów motylkiem powrócił na blok w sztafecie na 800 metrów stylem dowolnym. Conor Dwyer, Townley Haas i Ryan Locte Dali Phelpsowi trzysekundową przewagę nad resztą boiska, gdy ten przejął rolę kotwicy. James Guy z Wielkiej Brytanii wykonał ruch, ale nigdy nie można postawić przeciwko Phelpsowi. Utrzymał prowadzenie, dzięki czemu drużyna USA zdobyła złoto, a Phelps zajął trzecie miejsce w rozgrywkach.

Phelps ponownie wszedł do historii, stając się pierwszym pływakiem w historii, który zdobył złoto olimpijskie w tej samej imprezie na czterech kolejnych igrzyskach, zdobywając złoto w biegu na 200 metrów. Jego 22. olimpijskie złoto przyszło w stylu, jak on smugi przed siebie w ostatnim okrążeniu zniszczyć pole o dwie sekundy. Wydawało się, że to kolejna epicka walka pomiędzy Phelpsem i Lochte, ponieważ para wraz z Brazylijczykiem Thiago Pereirą wyłączyła prowadzenie w początkowej fazie. Na półmetku był tylko 0.01 rozdzielenie pierwszego od trzeciego z Lochte ma niewielką przewagę. Ale Phelps przejął kontrolę nad udarem piersiowym i zostawił resztę pola za sobą. Sięgnął po złoto w czasie 1: 54.66, podczas gdy zarówno Lochte, jak i Pereira odpadli, zajmując dopiero 5.i 7. miejsce. Medale zdobyli Japończyk Kosuke Hagino i Chiński Shun Wang.

Michael Phelps, Joe Schooling – Igrzyska Olimpijskie w Rio 2016/zdjęcie Simone Castrovillari

To nie miało być dla Phelpsa w biegu na 100 metrów motylkiem, ponieważ 21-letni Joseph Schooling z Singapuru odmówił mu 23.pobicie rekordu olimpijskiego Phelpsa. Phelps skręcił na półmetku w 6-tym, ale jak zawsze, w ostatniej 50-tce włączył palniki. Na kolejnym Olimpijskim pierwszym dla Phelpsa, w trójskoku zremisował z długoletnimi rywalami motylkowymi, Laszlo Cseh i Chadem le Clos. Trójka skończyła 0,75 sekundy za czasem 51,14.

zakończył swoją piątą i ostatnią Olimpiadę w prawdziwym stylu, stanął na najwyższym stopniu podium. Swój 23 złoty medal zdobył w sztafecie 400 m stylem motylkowym. Ryan Murphy dał drużynie USA start w locie, bijąc rekord świata w skoku w dal. Po uderzeniu Cody ’ ego Millera w nogę, Phelps zajął drugie miejsce za Wielką Brytanią. Phelps wrócił z przodu, by dać Nathanowi Adrianowi przewagę, by przyniósł go do domu. Drużyna USA zdobyła w finale złoto w pływaniu z czasem 3:27,95, co jest nowym rekordem olimpijskim.

emerytura 2.0

dwa dni po zakończeniu swoich piątych Igrzysk Olimpijskich, Phelps ogłosił w Today Show, że przechodzi na emeryturę, mówiąc „tym razem mówię poważnie”, odnosząc się do swojej ostatniej emerytury po Londynie 2012, która oczywiście nie trwała.

Michael Phelps dla MP Swim (fot. Mike Lewis)

2016 rok w recenzji okładki magazynu SwimSwam

pod koniec 2016 roku Phelps ponownie znalazł się na trzeciej okładce magazynu SwimSwam.jest punktem kulminacyjnym historycznego roku w pływaniu. Magazyn szczegółowo omawia, co oznaczały osiągnięcia Phelpsa w basenie, nie tylko w odniesieniu do zdobycia kolejnych 6 medali olimpijskich, ale także do całej jego kariery i jaki ślad pozostawi w sporcie pływackim. Okładkę wykonał Mike Lewis.

Inne uznanie

na przestrzeni lat Phelps zdobył wiele wyróżnień, uznając swoją ciężką pracę i zaangażowanie w pływanie, w tym kilka Espy i Sportsman of the Year W Sports Illustrated. W mediach, Phelps pojawił się w Haney Project, konkurencyjnym programie golfowym, i wystąpił gościnnie jako on sam w odcinku serialu USA Network, Suits, którego on i Conor Dwyer są zapalonymi fanami. Jest także autorem kilku książek, z których najważniejszą jest No Limits: The Will to Succeed.