Mood Rings

mood ring był jedną z największych mody lat 70. XX wieku.sprzedawany jako dodatek do „dekady mnie”, czasu, gdy ludzie zaczęli aktywnie odkrywać swoje uczucia, Biżuteria zmieniająca kolor po raz pierwszy stała się popularna w Nowym Jorku i szybko rozprzestrzeniła się w Stanach Zjednoczonych. Każdy pierścień zawierał wrażliwy na temperaturę ciekły kryształ zamknięty w kwarcu. Wraz ze zmianą temperatury ciała użytkownika kryształy zmieniały kolory. Każdy kolor wyświetlany pierścień podobno odpowiadał innemu nastrojowi. W sumie było Siedem kolorów, z których każdy miał inne znaczenie: niebieski oznaczał szczęście; czerwonawy brąz oznaczał niepewność; czarny oznaczał, że użytkownik był zdenerwowany; złoty żółty był oznaką napięcia; i tak dalej. Z naukowego punktu widzenia pierścień nastroju miał pewną Ważność jako wskaźnik czyjegoś stanu emocjonalnego; metalowa opaska pierścienia nastroju przewodziła ciepło z palca do ciekłego kryształu, który zmieniał kolor w odpowiedzi na temperaturę skóry.

pierścień nastroju został wynaleziony w 1975 roku przez Joshuę Reynoldsa, trzydziestotrzyletniego dyrektora marketingu z Nowego Jorku, który wziął niesamowicie prosty pomysł na produkt i przekształcił go w narodowe szaleństwo. Po zbiciu fortuny na ringu nastroju, Reynolds później wynalazł maszynę do ćwiczeń UD Master.

jak wszystkie moda, pierścień nastrojów miał bardzo ograniczoną żywotność. W tym przypadku żywotność produktu była dość dosłownie ustalona, ponieważ wrażliwe na ciepło kryształy emitowały zmiany koloru tylko przez okres dwóch lat, zanim na stałe osiedliły się w odcieniu czerni. W 1977 roku, zaledwie dwa lata po ich wprowadzeniu, pierścienie zniknęły na popularności.