Nawiasy: jak poprawnie używać ()
ludzie pytają mnie cały czas (i przez cały czas, mam na myśli nigdy): „Liz, Jaka jest twoja ulubiona struktura gramatyczno-interpunkcyjna?”Trudno zawęzić to do jednego (choć pewnie już wiesz o mojej miłości do przecinka Oksfordzkiego), ale gdybym przypadkiem znalazł się w sytuacji życia lub śmierci języka, prawdopodobnie byłby to nawias, a dokładniej stwierdzenie nawiasowe.
założę się, że już to wymyśliłeś.
czym są wypowiedzi Nawiasowe?
wypowiedzi w nawiasach są jak łagodniejsze kreski em.
nawias jest jak bliski przyjaciel cicho szepczący Ci do ucha, ale myślnik em jest bardziej jak twoja klasa kończąca liceum, która przychodzi pijana do Twoich drzwi i ogłasza, że organizujesz tegoroczny zjazd, i to właśnie się dzieje. Zauważcie różnicę:
Angela wydychała cicho (nie chciała, żeby Frank cokolwiek usłyszał) i poczuła drogę wzdłuż ściany do drzwi.
Angela cicho wydychała—nie chciała, żeby Frank cokolwiek usłyszał—i poczuła drogę wzdłuż ściany do drzwi.
w drugim zdaniu fakt, że Angela nie chce, aby Frank cokolwiek słyszał, ma takie samo znaczenie, jak jej ruch w kierunku drzwi. Jeśli to jest twój cel, to kreski em są tym, czego szukasz.
jeśli skupiasz się przede wszystkim na postępie Angeli w kierunku drzwi, użyj nawiasów.
Możesz również użyć oświadczenia w nawiasach, aby podać czytelnikowi informacje bez podkreślania na bok:
Kevin ziewnął (miał tylko cztery godziny snu) i rozciągnął się na podłodze u stóp siostry.
nawiasy pozwalają widzom kontynuować czytanie akapitu bez zatrzymywania się i uznania, że brak snu Kevina jest czymś, na co muszę zwrócić uwagę. Zamiast tego wiedzą, że akcja ich nie opuszcza.
niebezpieczeństwa interpunkcji w nawiasach
wszystko jest dobrze i dobrze, ale porozmawiajmy o rzeczach, które naprawdę podnoszą ludzi: użyciu nawiasów i innych znaków interpunkcyjnych. Czy kropka jest wewnątrz czy poza nawiasami? A przecinek? Wyjaśnijmy to zamieszanie raz na zawsze.
Jeśli część w nawiasie znajduje się wewnątrz zdania, interpunkcja wychodzi poza nawiasy:
Sally poczuła mdłości (może zjedzenie sześciu babeczek było złym pomysłem).
Jeśli część w nawiasie nie znajduje się w innym zdaniu, interpunkcja wchodzi do nawiasu:
Henry śledził błoto po podłodze, gdy wchodził z deszczu. (Przepraszam, Mamo.)
Jeśli część w nawiasie ma kilka zdań lub używa specjalnej interpunkcji, takiej jak znak zapytania lub wykrzyknik, interpunkcja wchodzi w nawiasy:
Mark wątpił, że dzisiaj padnie deszcz (ale dla dobra ogrodu miał nadzieję, że tak będzie!).
Emily nie mogła się doczekać kolorowania w domu swojej babci (choć nie chciała używać kredek. Czy jej babcia miała markery? Nie była pewna).
zauważ w drugim przykładzie, że nie ma kropki w nawiasach po „nie była pewna.”Jeśli ostatnie zdanie w nawiasach będzie używać kropki, nie ma dodatkowej interpunkcji-kropka wychodzi poza nawias.
chociaż możliwe jest wstawianie całych akapitów w nawiasy, to generalnie jest to zły pomysł. Aby uzyskać najlepszy efekt, używaj wyrażeń w nawiasach oszczędnie, dla małych asides. Nie przytłaczaj nimi swoich czytelników!
Go Use Parenthecticals (You Can Do It!
Czy czujesz się przygotowany do użycia wypowiedzi nawiasowych? (W porządku, jeśli nie, to wymaga tylko praktyki.) Spróbuj użyć ich w swoim piśmie i miej oko na sposoby, w jakie używali ich inni pisarze.
kto wie? Może przekonasz się, że kochasz je tak samo jak ja (a to dużo miłości!).
czy w Twoim pisaniu ważne są miary? Daj nam znać w komentarzach.
ćwicz
Pisz przez piętnaście minut w następującym wierszu. Użyj wypowiedzi w nawiasach, aby poprawić swoją historię i uważaj, aby poprawnie je interpunkować. Aby uzyskać dodatkową praktykę, zmień swoje wypowiedzi w nawiasach NA em dash asides, gdy skończysz, i zwróć uwagę, jak zmienia się ton historii.
Victor pochylił się na krześle i spojrzał na Kaylę, która palcami śledziła krawędź kubka.
podziel się swoim pisaniem w komentarzach i pamiętaj, aby zostawić opinię dla innych pisarzy!
