[piorunujące zapalenie wątroby typu B]

piorunujące zapalenie wątroby lub piorunująca niewydolność wątroby jest definiowana jako kliniczny zespół ciężkiego zaburzenia czynności wątroby, który powoduje śpiączkę wątrobową i zmniejszenie zdolności syntezy wątroby i rozwija się w ciągu ośmiu tygodni od wystąpienia zapalenia wątroby. Na przeżycie pacjentów wpływa kilka niezależnych czynników: wiek, przyczyna choroby wątroby, stopień i czas trwania encefalopatii w odniesieniu do wystąpienia choroby oraz zapobieganie powikłaniom. Przez lata praktykowane było wiele intensywnych zabiegów. Przeszczep wątroby jest kosztowny, a pacjenci, którzy przeżyli przeszczep wymagają immunosupresji przez całe życie, opieki klinicznej i leczenia powikłań. Bez przeszczepu piorunujące zapalenie wątroby i niewydolność wątroby może być całkowicie odzyskane samoistnie, a pacjent może oczekiwać normalnego życia. W artykule przedstawiono dwa przypadki piorunującego zapalenia wątroby typu B z intensywnym leczeniem i ich przeżywalność pomimo niekorzystnych rokowań. Leczenie pacjentów z piorunującym zapaleniem wątroby wymagało intensywnego monitorowania i stosowania środków terapeutycznych, w tym kortykosteroidów. Rokowanie dotyczące przeżycia bez przeszczepu w piorunującym zapaleniu wątroby jest ograniczone przez środki leczenia i nowe specyficzne sposoby leczenia, które muszą zostać opracowane w drodze badań podstawowych.