pozostawienie nieleczonej przez lata ciężkiej zmiany chrząstki stawu kolanowego nie może zwiększać ryzyka OA

div >

: Styczeń 2011

Dodaj temat do wiadomości e-mail alerty

Otrzymuj wiadomość e-mail, gdy nowe artykuły zostaną opublikowane na

podaj swój adres e-mail, aby otrzymać wiadomość e-mail, gdy nowe artykuły zostaną opublikowane .

Subskrybuj

dodano do alertów e-mail

pomyślnie dodałeś do swoich alertów. Otrzymasz wiadomość e – mail, gdy nowa treść zostanie opublikowana.
Kliknij tutaj, aby zarządzać powiadomieniami e-mail

pomyślnie dodałeś do swoich powiadomień. Otrzymasz wiadomość e – mail, gdy nowa treść zostanie opublikowana.
Kliknij tutaj, aby zarządzać powiadomieniami e-mail
Powrót do Healio

nie udało nam się przetworzyć Twojego żądania. Spróbuj ponownie później. Jeśli nadal masz ten problem, skontaktuj się z [email protected].
Powrót do Healio

WojciechWiduchowski

OSLO — nieleczone pojedyncze zmiany skórne na kłykcinach kości udowej, piszczelach lub rzepce stopnia 3 i 4 osiągnęły dobre wyniki kliniczne po ponad 15 latach średnia obserwacja-w badaniu przeprowadzonym przez pracowników Wojewódzkiego Szpitala ortopedii i Chirurgii Urazowej w Piekarach Śląskich.

u pacjentów ze zmianami chorobowymi wynik był gorszy niż u pacjentów ze zmianami udowymi lub przedsionkowymi, twierdzi dr n. med. Wojciech Widuchowski.

„udokumentowaliśmy dobre ogólne wyniki w obu grupach.Gorsze wyniki były u pacjentów ze zmianami zlokalizowanymi w obrębie patelli-powiedział Widuchowski podczas prezentacji na kongresie ESSKA w 2010 roku.

aby lepiej zrozumieć naturalną historię tych typów zmian chrząstki stawu kolanowego po kilku latach nieleczonych, Widuchowski i jego współpracownicy zidentyfikowali 37 izolowanych, ale ciężkich zmian chrząstki u 24 mężczyzn i 13 kobiet spośród 4121 artroskopii stawu kolanowego, które wykonali w latach 1991-1994. Obserwowali zmiany radiologicznie za pomocą skali Kellgrena-Lawrencescale i oceniali średnie wyniki pacjentów w skali Lysholm, Tegner i WOMAC przez średnio 15,3 roku.

według Widuchowskiego pozostawiono 26 zmian, Pozostałe leczono oczyszczeniem, goleniem lub luźnym usunięciem ciała.

w końcowej obserwacji badacze zbadali 33 z 37 pacjentów, porównując wyniki w dwóch podgrupach ze zmianami piszczelowo-udowymi lub ze zmianami rzepki.

w swoich abstraktach Widuchowski i współpracownicy napisali, że 39% pacjentów miało zmiany zwyrodnieniowe stawów podczas obserwacji.

„u pacjentów z grupy kości udowej istnieje związek między częstością występowania zapalenia kości piszczelowo-udowej a patellofemoralosteoartropatii” – powiedział Widuchowski.

„w grupie rzepki stwierdzono znaczącąnegatywną korelację między punktacją początkową a punktacją pooperacyjną.Zmiany kostno-stawowe udokumentowano u 13 pacjentów. Nie stwierdzono różnic w częstości występowania i ciężkości choroby zwyrodnieniowej stawów pomiędzy rannymi i nieleczonymi pacjentami.”

należy zrozumieć ograniczenia badania — niewielką liczbę pacjentów i porównanie uszkodzonych do nieuszkodzonych kolan, a nie dopasowanie do kontroli — jak również cel badań, który polegał na lepszym zrozumieniu długotrwałej Historii Naturalnej nieleczonych uszkodzeń i identyfikacji pacjentów, którzy mogą być bardziej podatni na rozwój choroby zwyrodnieniowej stawów, zauważył Widuchowski. „Bardziej randomizowane długoterminowe badania są potrzebne,aby pokazać, że leczenie ciężkich zmian chrząstki, szczególnie wyrafinowanych i drogich metod, zapewniają poprawę w stosunku do Historii Naturalnej i są skuteczne w zatrzymaniu rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów”, powiedział. – Autor: Zuzia M. Rapp

• Widuchowski w, Łukasik P, Koczy B, et al. Długoterminowa ocena kliniczna i radiologiczna nieleczonych ciężkich uszkodzeń chrząstki w kolanie: badanie historii naturalnej. Papier FP14-147. Zaprezentowany na kongresie ESSKA 2010. 9-12 czerwca 2010 r. Oslo.
• Widuchowski w i in. Scand J Med Sci Sports. 2010 Jan 31

• z oddziałem chirurgii kolana, artroskopii i Traumatologii sportowej Wojewódzkiego Szpitala Ortopedii i Chirurgii Urazowej w Piekarach Śląskich można się skontaktować; e-mail: [email protected].

jest to jedno z niewielu badań obserwujących naturalny rozwój zmian skórnych w strefach obciążonych. Wydaje się to potwierdzać clinicalobservations, że w niektórych przypadkach nawet znaczna zmiana chrząstki nie może prowadzić do choroby zwyrodnieniowej stawów. Niektóre z wad tego badania są, że nie oferuje jasne wyjaśnienie, dlaczego patellofemoral choroba zwyrodnieniowa stawów getsworse, i Brak komentarzy na osi nóg i patellofemoral wyrównania.Obserwacja z rezonansem magnetycznym byłaby ważna dla wykazania rozwoju pleśni. Są to interesujące wyniki i potrzeba więcej takich badań.

– Peter Behrens, MD
ortopeda,Hamburg, Niemcy