Przejście W połowie plejstocenu

Przejście W połowie plejstocenu (MPT), znane również jako rewolucja w połowie plejstocenu (MPR), stanowi zasadniczą zmianę w zachowaniu cykli Lodowcowych podczas czwartorzędowych zlodowaceń. Przemiana nastąpiła około 1,25-0,7 mln lat temu, w epoce plejstocenu. Przed MPT cykle lodowcowe były zdominowane przez okres 41 000 lat z niską amplitudą, cienkimi pokrywami lodowcowymi i liniową relacją z milankowicami wymuszającymi nachylenie osiowe. Po MPT nastąpiły silnie asymetryczne cykle z długotrwałym ochładzaniem klimatu i nagromadzeniem grubych pokryw lodowych, po czym nastąpiła szybka zmiana z ekstremalnych warunków Lodowcowych na ciepły interglacjał. Długość cyklu jest zróżnicowana, a średnia długość wynosi około 100 000 lat.

pokazano pięć milionów lat cykli Lodowcowych, w oparciu o stosunek izotopów tlenu uważany za dobry wskaźnik globalnej objętości lodu. MPT to przejście między okresami pokazanymi na Zielono.

Przejście W połowie plejstocenu było długo problemem do wyjaśnienia, jak opisano w artykule problem 100 000 lat. MPT można teraz odtworzyć za pomocą modeli numerycznych, które zakładają malejący poziom atmosferycznego dwutlenku węgla, wysoką wrażliwość na ten spadek i stopniowe usuwanie regolitów z obszarów półkuli północnej podlegających procesom lodowcowym podczas Czwartorzędu. Redukcja CO
2 może być związana ze zmianami w odgazowaniu wulkanicznym,zasypywaniu osadów oceanicznych,wietrzeniu węglanowym lub nawożeniu żelazem oceanów z pyłu polodowcowego.

uważa się, że Regolity wpływają na zlodowacenie, ponieważ lód z podstawą na regolicie w temperaturze topnienia pod ciśnieniem ślizga się ze względną łatwością, co ogranicza Grubość pokrywy lodowej. Uważa się, że przed Czwartorzędem Północna Ameryka Północna i Północna Eurazja były pokryte grubymi warstwami regolitów, które zostały zniszczone na dużych obszarach przez późniejsze zlodowacenia. Późniejsze zlodowacenia były coraz bardziej oparte na obszarach rdzeniowych, z grubymi pokrywami lodowymi silnie sprzężonymi z gołym podłożem skalnym.

jednak w badaniu z 2020 r.stwierdzono, że na zakończenie epoki lodowcowej mogła mieć wpływ skośność od okresu przejściowego w połowie plejstocenu, co spowodowało silniejsze lata na półkuli północnej.