przewlekła choroba nerek i niewydolność serca-dwukierunkowe bliskie powiązanie i wspólny cel terapeutyczny

przewlekła choroba nerek (CKD) występuje często, a szacowana częstość występowania wynosi około 9-13% w ogólnej dorosłej populacji. CKD jest definiowana przez obecność uszkodzenia nerek lub zmniejszenie szybkości przesączania kłębuszkowego. Osoby z CKD mają znacznie większe prawdopodobieństwo śmierci sercowo-naczyniowej niż progresji do schyłkowej choroby nerek. Niewydolność serca (ang. Heart failure, HF) jest złożonym zespołem klinicznym, który może wynikać z wszelkich strukturalnych lub czynnościowych zaburzeń serca, a częstość występowania wynosi 2-3% w populacji ogólnej. Rokowanie u pacjentów z HF jest nadal słabe pomimo ostatnich postępów w leczeniu HF. Obie choroby są poważnymi i rosnącymi problemami zdrowia publicznego, ponieważ starzenie się populacji przyczynia się do zwiększenia częstości występowania tych chorób. Ponad 40% pacjentów z HF ma CKD, a ścisły związek między CKD i HF pogarsza ich rokowania. Wszyscy lekarze muszą oceniać czynność nerek przy użyciu szacowanego współczynnika przesączania kłębuszkowego obliczonego według nowego japońskiego równania u pacjentów z HF. Dokładna ocena patofizjologii między dwiema chorobami i odpowiednia interwencja są niezbędne do poprawy rokowania pacjentów z tymi chorobami.