psychologia kosztu utopionego☆

efekt kosztu utopionego przejawia się w większej tendencji do kontynuowania przedsięwzięcia po dokonaniu inwestycji w pieniądze, wysiłek lub czas. Przedstawiono dowody na to, że psychologiczne uzasadnienie tego zachowania opiera się na pragnieniu, aby nie wydawać się marnotrawnym. W badaniu terenowym klienci, którzy początkowo płacili więcej za abonament na sezon serialu, uczęszczali na więcej sztuk w ciągu następnych 6 miesięcy, prawdopodobnie ze względu na wyższe koszty utopione w biletach sezonowych. Kilka badań kwestionariuszowych potwierdziło i rozszerzyło to stwierdzenie. Stwierdzono, że ci, którzy ponieśli koszty utopione, zawyżyli swoje szacunki dotyczące prawdopodobieństwa powodzenia projektu w porównaniu z szacunkami tego samego projektu dokonanymi przez tych, którzy nie ponieśli kosztów utopione. Podstawowe ustalenie, że ludzie będą wyrzucać dobre pieniądze po złych, wydaje się być dobrze opisane przez teorię perspektyw (D. Kahneman & A. Tversky, 1979, Econometrica, 47, 263-291). Przedstawiono jedynie umiarkowane poparcie dla twierdzenia, że osobiste zaangażowanie zwiększa efekt kosztu utopionego. Efekt kosztu utopionego nie został zmniejszony dzięki wcześniejszym kursom ekonomicznym. Wreszcie, efekt utopionego kosztu nie może być w pełni uwzględniony w żadnej z kilku teorii psychologicznych społecznych.