Ptolemeusz XIII Theos Philopator
Ptolemeusz XIII Theos Philopator, (gr. „Ptolemeusz ojciec kochający Boga”) (ur. 62/61-zm. 47 p. n. e., koło Aleksandrii), Macedoński król Egiptu i koruler ze swoją słynną siostrą Kleopatrą VII.zginął podczas Przewodzenia ptolemejskiej armii przeciwko siłom Juliusza Cezara w końcowej fazie wojny Aleksandryjskiej.
syn Ptolemeusza XII Auletesa, Ptolemeusz XIII został współwładcą Egiptu wraz ze swoją siostrą po śmierci ojca. W 49 R. Ptolemeusz, starając się utrzymać sojuszników ojca, zaopatrzył Rzymskiego generała i byłego triumwira Pompejusza Wielkiego w statki i wojska. Następnie Nadworna klika, na czele z Teodotem, eunuchem Pothinusem i Generałem Achillasem, zyskała wpływ na króla, podsycając rosnącą rywalizację między nim a jego silną wolą siostrą. Wygnana z Egiptu przez króla i jego klikę w 48 roku, szybko zebrała armię arabską i obległa Pelusium, miasto na północno-wschodniej granicy Egiptu. Gdy przeciwne siły przygotowywały się do wojny, Pompejusz, zdecydowanie pokonany przez Cezara pod Pharsalus w Tesalii, pojawił się w Pelusium szukając schronienia. Został jednak zamordowany na polecenie kliki pałacowej, która dążyła do uzyskania przychylności Cezara.
wkrótce potem Cezar przybył do Aleksandrii i, zajmując dzielnicę pałacu, nakazał walczącym frakcjom poddanie się jego arbitrażowi zgodnie z wolą ojca Ptolemeusza. Pozostawiając generała Achillasa z armią, Ptolemeusz udał się z Pothinusem do obozu Cezara, podczas gdy Kleopatra dotarła do pałacu, podobno ukrytego w dywanie. Mając wszystkich członków ptolemejskiej rodziny królewskiej w zasięgu ręki, Cezar dokonał pojednania między Ptolemeuszem a jego siostrą.
Grupa Pothinusa nadal jednak podsycała kłopoty Rzymianom i ich Egipskim sojusznikom, a po tym, jak Achillas zebrał armię do oblężenia Aleksandrii, najmłodsza siostra Ptolemeusza, Arsinoe, uciekła do rodzimych sił. Cezar tymczasem namówił Kleopatrę do egzekucji Pothinusa, podczas gdy Achillas został zabity po kłótni z Arsinoe, skutecznie niszcząc klikę. Ciężko naciskany przez rodzime siły pod wodzą Arsinoe i jej nauczyciela, Cezar wynegocjował wymianę Ptolemeusza na Arsinoe. Król natychmiast objął dowództwo nad Egipcjanami, ale Cezar, wzmocniony armią z Pergamum, miasta w Azji Mniejszej, wymanewrował siły Ptolemejskie i król został zabity, prawdopodobnie przez utonięcie, gdy próbował uciec.