Rasta Revealed
najbardziej rozpoznawalną twarzą ruchu Rastafari jest zmarły muzyk Bob Marley, uwieczniony na koszulkach i plakatach w szydełkowanej czerwonej, złotej i zielonej czapce nad natty dredy w chmurze dymu marihuany. Jednak ruch, który ma ponad milion zwolenników, „nie chodzi o śpiewanie reggae” – mówi Jake Homiak, antropolog kultury w Smithsonian ’ s National Museum of Natural History. „Sięga do ogromnie głębokiego korzenia – poczucia tęsknoty za miejscem w świecie przez ludy pochodzenia afrykańskiego.”
Homiak, który od 30 lat zanurza się w kulturze, jest kuratorem niedawno otwartej wystawy ” Discovering Rastafari!”Prawie 20 Rastafarianie konsultowane na temat wszystkich szczegółów wystawy, pierwszy tego rodzaju w każdym większym Muzeum.
wystawa opowiada skomplikowaną historię i nadaje niuanse ruchowi, który świętuje wyzwolenie Afryki, światowy pokój i ” jedną miłość.”Jego początki sięgają biblijnego fragmentu:” Książęta wyjdą z Egiptu; Etiopia wkrótce wyciągnie ręce do Boga ” – czytamy w Psalmie 68: 31. Zniewoleni Afrykanie w amerykańskich koloniach wierzyli, że to przepowiada ich emancypację. W XX wieku Jamajski Czarny nacjonalista Marcus Garvey często cytował ten fragment, przewidując, że Zbawiciel zostanie koronowany w Afryce.
2 listopada 1930 r.przepowiednia ta spełniła się, gdy Ras (etiopski tytuł szlachecki) Tafari Makonnen—prawdopodobnie potomek królowej Saby i Króla Salomona—został koronowany na cesarza Etiopii Haile Selassie I. Czarni kaznodzieje na Jamajce postrzegali to wydarzenie jako drugie przyjście Chrystusa. Selassie był charyzmatyczną postacią, która urzekła publiczność na całym świecie, jak oświadczył przed ONZ w 1963 roku, ” dopóki kolor skóry mężczyzny nie ma większego znaczenia niż kolor jego oczu…marzenie o trwałym pokoju…pozostanie tylko ulotną iluzją.”Rządził Etiopią do 1974 roku, kiedy został obalony przez marksistowskich rewolucjonistów. Selassie zmarł rok później, choć wielu Rastafarian pozostają mocno w przekonaniu, że nadal żyje.
„to wiara niezwykłego zaangażowania” – mówi Homiak, który opisuje, jak dawni Rastafarianie na Jamajce byli bici i publicznie poniżani. „Ludzie poświęcili się i starali się utrzymać tę wiarę przy życiu.”Szklana gablota na Smithsonian exhibit prezentuje takie manuskrypty, jak Święty Piby, proto-Rastafariański tekst, który był szeroko rozpowszechniany w afrykańskiej diasporze, zanim został zakazany na Jamajce w latach 20. XX wieku.
jeden z doradców wystawy, Ras Maurice Clarke—rastafarianin pochodzący z Kingston na Jamajce, który obecnie mieszka w Waszyngtonie.- mówi, że chciał ” rozwiać ignorancję i fikcyjne rozmowy o tym, co robimy, to palimy ganję.”Ponieważ doradcy byli ostrożni wobec stereotypów, debatowali, czy zaprezentować Marleya na wystawie. Ostatecznie zawierały one mały hołd dla króla reggae. „Nie ma sensu robić wystawy na temat Rastafari i wykluczać osobę, która była najbardziej znanym dostawcą filozofii Rastafari” – mówi Homiak.
orędzia Selassie ’ ego o wyzwoleniu i jedności są najważniejsze w muzyce Marleya, a także w dzisiejszym życiu Rastafarian. Cesarzowa (tytuł nadany matce) Melanie Wright, która przybyła z Hartford w stanie Connecticut, wraz z rodziną, aby być na otwarciu, mówi, że znalazła swoje powołanie na ulicach Nowego Jorku po obejrzeniu niezliczonych plakatów Selassie: „walczył o wolność Afryki, więc część powiedzenia, że jesteś Rastafari oznacza, że żyjesz, aby odzyskać tę historię.”