Remembering The White Russian

biali Rosjanie Eugene, Ilia i Katherine Seiz w Harbin, Chiny, 1940s. Reproduced courtesy Natalie Seiz i Andrew Seiz.

jedną z rzeczy, które uważam za najbardziej interesujące w historii australijskiej imigracji, jest to, jak wydarzenia polityczne i powstania po drugiej stronie świata mogą mieć wpływ na przepływ i kształtować naszą własną historię. Weźmy na przykład Rewolucję Październikową w Rosji, która miała miejsce 100 lat temu dzisiaj 7 listopada 1917 r. (lub 25 października w starym kalendarzu juliańskim) i doprowadziłaby do exodusu uchodźców znanych jako biali Rosjanie lub biali emigranci.

Rosja czerwona i Biała

w 1917 roku doszło do dwóch rewolucji rosyjskich. Pierwszy znany był jako rewolucja lutowa (Marzec w nowym kalendarzu gregoriańskim) i skupiał się wokół ówczesnej stolicy Piotrogrodu (obecnie Sankt Petersburg). Powstanie to było konsekwencją długotrwałej niestabilności politycznej, społecznej i gospodarczej w Rosji, dodatkowo spotęgowanej zawirowaniami I Wojny Światowej i doprowadziło do abdykacji cara Mikołaja II i upadku Imperium Rosyjskiego.

drugim buntem była rewolucja październikowa, kiedy Partia bolszewicka pod przywództwem Włodzimierza Lenina obaliła rosyjski rząd tymczasowy, który przejął kontrolę po rewolucji lutowej. Wywołałoby to rosyjską wojnę domową, toczoną głównie pomiędzy bolszewicką Armią Czerwoną a kontrrewolucyjną armią białą. Utorowałoby to drogę do ostatecznego utworzenia Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR) w 1922 roku.

Pocztówka z Katedry w Harbinie, c 1940. Prezent z kolekcji Anmm od Natalie Seiz i Andrew Seiz ANMS1447.

biali Rosjanie Ilia Seiz Ptrosrnia (1890-1962) i jego żona Katherine Filatoff (1905-1990) uciekli do Chin w 1918 roku, w wyniku rewolucji bolszewickiej i rosyjskiej wojny domowej. W 1919 Ilia był współzałożycielem szkoły języka angielskiego w Harbinie w Mandżurii. W połowie lat dwudziestych to Północne chińskie miasto stało się domem dla jednej z największych rosyjskich społeczności diaspory na świecie, dopóki japońska okupacja w latach trzydziestych XX wieku nie zmusiła wielu do szukania schronienia gdzie indziej. Ilia pomógł Rosjanom w Harbinie ubiegać się o wizy do Australii i Ameryki Południowej, ale został nękany przez policję i oznakowany szpiegiem pracującym dla Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych.

podróżny kufer należący do rodziny Seiz, c 1955. Prezent z kolekcji Anmm od Natalie Seiz i Andrew Seiz 00040590.

Ilia, Katherine i ich jedyny syn Eugene (1929-1979) zostali zmuszeni do ucieczki z Harbinu po rewolucji komunistycznej i ustanowieniu Chińskiej Republiki Ludowej w 1949 roku. Swoje cenne rzeczy – Rosyjskie płyty winylowe, fotografie, znaczki i książki językowe ze szkoły Angielskiej – spakowali do chińskiego, wyłożonego jedwabiem kufra, będącego obecnie częścią kolekcji muzeum i eksponowanego w Galerii pasażerów.

Stateless – historia rodziny Seiz na wystawie w Galerii pasażerów.

z Rosji do Australii (przez Chiny)

w 1955 roku rosyjska rodzina w Sydney sponsorowała migrację rodziny Seizów do Australii na królewskim Międzyoceanicznym liniowcu SS TJIBADAK. Kiedy przybyli, słowo „bezpaństwowcy” zostało odciśnięte na ich papierach imigracyjnych, mimo że rodzina mieszkała zarówno w Rosji, jak i w Chinach. W Sydney Ilia pracowała jako trymer w fabryce Dunlopillo w Bankstown, Katherine znalazła pracę w kuchni w Imperial Service Club na Barrack Street, a Eugene założył agencję nieruchomości.

słownik angielsko-rosyjski, 1905; rosyjski album płytowy, późne 1800–wczesne 1900; Chiński znaczek z angielskiej szkoły językowej, Harbin, 1919-1942. Prezent z kolekcji Anmm od Natalie Seiz i Andrew Seiz 00040586 00040582 00040599.

w Australii Katherine słuchała swoich klasycznych płyt, takich jak Preludia Debussy ’ ego, jako przypomnienia odległego życia w Petersburgu. Jej wnuczka Natalie wspomina: „tęskniła za Petersburgiem i mieszkała tam. Rosja zawsze była w domu … nie sądzę, żeby kiedykolwiek czuła, że należy do niej w taki sam sposób, jak w Rosji. Katherine była aktywnym członkiem Rosyjskiej Kongregacji Prawosławnej w Sydney, w szczególności kościoła w Croydon, do którego uczęszczali biali Rosjanie wysiedleni w wyniku rewolucji 1917 roku.

– Kim Tao, kurator