Romeo i Julia

najbardziej wpływowy pisarz w całej literaturze angielskiej, William Szekspir urodził się w 1564 roku w odnoszącej sukcesy klasie średniej w Stratford-upon-Avon w Anglii. Szekspir uczęszczał do gimnazjum, ale jego formalna edukacja nie przebiegała dalej. W 1582 ożenił się ze starszą kobietą, Anne Hathaway i miał z nią troje dzieci.Około 1590 roku opuścił rodzinę i wyjechał do Londynu, aby pracować jako aktor i dramaturg. Szybko nastąpił sukces publiczny i krytyczny, a Szekspir ostatecznie stał się najpopularniejszym dramatopisarzem w Anglii i współwłaścicielem The GlobeTheater. Jego kariera zaowocowała panowaniem Elżbiety i (panował 1558-1603) i Jana I (panował 1603-1625) i był faworytem obu monarchów. Rzeczywiście, James przyznał firmie Szekspira najwyższy możliwy komplement, nadając jej członkom tytuł królewskich ludzi. Bogaty i znany, Szekspir przeszedł na emeryturę w Stratfordand, zmarł w 1616 roku w wieku pięćdziesięciu dwóch lat.W momencie śmierci Szekspira, literaccy luminarze, tacy jak Jonson, okrzyknęli jego dzieła ponadczasowymi.

utwory Szekspira zostały zebrane i wydrukowane w różnych wydaniach w wieku po jego śmierci, a na początku XVIII wieku ugruntowała się jego reputacja jako największego poety, jaki kiedykolwiek pisał po angielsku. Bezprecedensowy podziw wzbudzany przez jego prace wywołał ostrą ciekawość życia Szekspira, ale brak informacji biograficznych pozostawił wiele szczegółów historii osobistej Szekspira owianych tajemnicą. Niektórzy doszli do wniosku, że sztuki Szekspira zostały naprawdę napisane przez kogoś innego-Francis Bacon i hrabia Oksfordu są dwoma najpopularniejszymi kandydami—ale poparcie dla tego twierdzenia jest w przeważającej mierze poszlakowe, a teoria nie jest traktowana poważnie przez wielu uczonych.

wobec braku wiarygodnych dowodów przeciwnych, Szekspir musi być postrzegany jako autor trzydziestu siedmiu sztuk i 154 sonetów noszących jego imię. Dziedzictwo tego dzieła jest ogromne. Wydaje się, że wiele sztuk Szekspira przekroczyło nawet kategorię błyskotliwości, stając się tak wpływowymi, że głęboko wpłynęły na cały nurt zachodniej literatury i kultury.

Szekspir nie wymyślił historii Romeo i Julii. W rzeczywistości nie wprowadził nawet historii do języka angielskiego. Poeta o imieniu Arthur Brooks po raz pierwszy wniósł historię Romeusza i Julii do anglojęzycznego wiersza, który sam w sobie nie był oryginalny, ale raczej adaptacją adaptacji rozciągających się na prawie sto lat i dwa języki. Wiele szczegółów fabuły Szekspira zostało zaczerpniętych bezpośrednio z poematu Brooksa, w tym spotkanie Romea i Julii na balu, ich sekretne małżeństwo, walka Romea z Tybaltem, eliksir snu i czas samobójstw zakochanych. Takie przyswajanie innych opowiadań jest charakterystyczne dla Szekspira, który często pisał sztuki oparte na wcześniejszych utworach.

wykorzystanie przez Szekspira istniejącego materiału jako pożywki dla jego twórczości nie powinno być jednak traktowane jako brak oryginalności. Zamiast tego czytelnicy powinni zwrócić uwagę na to, jak Szekspir tworzy swoje źródła na nowe sposoby, jednocześnie przedstawiając niezwykłe zrozumienie tradycji literackiej, w której pracuje. Szekspirowska wersja Romea i Julii nie jest wyjątkiem. Spektakl wyróżnia się na tle swoich poprzedników kilkoma ważnymi aspektami: subtelnością i oryginalnością charakteryzacji (Szekspir niemal w całości stworzył Mercutio); intensywnym tempem akcji, która jest skompresowana z dziewięciu miesięcy na cztery Szalone Dni; potężnym wzbogaceniem aspektów tematycznych opowieści; a przede wszystkim Nadzwyczajne posługiwanie się językiem.

sztuka Szekspira nie tylko przypomina dzieła, na których się opiera, jest również dość podobna w fabule,temacie i dramatycznym zakończeniu do historii Pyramusa i Thisbe, opowiedzianej przez wielkiego Rzymskiego poetę Owidiusza w jego Metamorfozach.Szekspir dobrze zdawał sobie sprawę z tego podobieństwa; zawiera odniesienie do tego, co jest w Romeo i Julii. Szekspir zawiera również sceny z historii Pyramusa i Thisbe w komicznie wesołej zabawie-w-sztuce wystawionej przez dno i jego przyjaciół w środku Snu nocy letniej-sztuce Szekspira napisanej w tym samym czasie, w którym komponował Romeo i Julię.Rzeczywiście, można spojrzeć na grę w środku nocy we śnie jako parodiującą samą historię, którą Szekspir ma opowiedzieć w Romeo i Julii. Szekspirowski Romeo i Julia w pełnej świadomości, że historia, którą opowiadał, była stara, banalna i łatwym celem dla parodii.Pisząc Romeo i Julię, Szekspir postawił sobie za zadanie opowiadanie historii miłosnej, pomimo znacznych sił, o których wiedział, że są stos przeciwko jej sukcesowi.Dzięki niezrównanej intensywności jego języka Szekspir odniósł sukces w tym wysiłku, pisząc sztukę, która jest powszechnie akceptowana w kulturze zachodniej jako wybitna, archetypowa historia miłosna.