Smithsonian Institutionprogram pochodzenia człowieka
DNA wszystkich ludzi na całym świecie zawiera zapis tego, jak żywe populacje są ze sobą powiązane i jak daleko sięgają te genetyczne relacje. Zrozumienie rozprzestrzeniania się współczesnych populacji ludzkich opiera się na identyfikacji markerów genetycznych, które są rzadkimi mutacjami w DNA, które są przekazywane z pokolenia na pokolenie. Różne populacje mają różne markery. Po zidentyfikowaniu znaczników można je prześledzić w czasie do ich pochodzenia – najnowszego wspólnego przodka każdego, kto nosi znacznik. Podążanie za tymi znacznikami przez pokolenia ujawnia genetyczne drzewo wielu różnych gałęzi, z których każda może być kontynuowana do miejsca, w którym wszystkie się łączą-wspólnego afrykańskiego korzenia.
mitochondria wewnątrz każdej komórki są elektrowniami ciała; wytwarzają energię niezbędną do życia i funkcjonowania organizmów komórkowych. Mitochondria mają własne DNA, w skrócie mtDNA, różniące się od DNA wewnątrz jądra każdej komórki. mtDNA jest żeńskim odpowiednikiem nazwiska: przechodzi z matki na potomstwo w każdym pokoleniu, a im więcej żeńskiego potomstwa rodzi matka i jej żeńskie potomstwo, tym bardziej powszechny staje się jej typ mtDNA. Ale nazwiska mutują przez wiele pokoleń, więc typy mtDNA zmieniły się na przestrzeni tysiącleci. Naturalna mutacja modyfikująca mtDNA w komórkach rozrodczych jednej kobiety będzie odtąd charakteryzować jej potomków. Te dwie podstawy-dziedziczenie wzdłuż linii macierzystej i sporadyczne mutacje-pozwalają genetykom zrekonstruować starożytną Prehistorię genetyczną z odmian typów mtDNA, które występują dzisiaj na całym świecie.
genetyka populacyjna często używa haplogrup, które są gałęziami na drzewie wczesnych ludzkich migracji i ewolucji genetycznej. Są one zdefiniowane przez mutacje genetyczne lub „markery” Znalezione w badaniach molekularnych chromosomów i mtDNA. Markery te łączą członków haplogrupy z powrotem do markera pierwszego pojawienia się w ostatnim wspólnym przodku grupy. Haplogrupy często mają pokrewieństwo geograficzne.
synteza badań mtDNA wykazała, że wczesny exodus z Afryki, o czym świadczą szczątki w Skhul i Qafzeh sprzed 135 000 do 100 000 lat, nie pozostawił Potomków w dzisiejszym Eurazjatyckim basenie mtDNA. Dla kontrastu, udany exodus kobiet noszących M i n mtDNA, przodków wszystkich nieafrykańskich mtDNA dzisiaj, około 60 000 lat temu, może zbiegać się z bezprecedensowym niskim poziomem morza w tym czasie, prawdopodobnie otwierając drogę przez Morze Czerwone do Jemenu. Inne badanie podgrupy ludzkiej sekwencji mtDNA przyniosło podobne wyniki, stwierdzając, że najnowszy wspólny przodek wszystkich linii euroazjatyckich, amerykańskich, australijskich, Papui-Nowej Gwinei i afrykańskich datuje się na między 73,000 a 57,000 lat temu, podczas gdy średni wiek konwergencji, lub czas koalescencji, trzech podstawowych nie-afrykańskich haplogrup założycielskich M, N i R jest 45,000 lat temu.
informacje te umożliwiły naukowcom opracowanie intrygujących hipotez na temat tego, kiedy nastąpiły rozproszenia w różnych regionach świata. Hipotezy te mogą być badane poprzez dalsze badania genetyki i skamieniałości.