Source ćwiczenie 6: boskie prawo królów

polityka to nie tylko sprawowanie władzy, ale także języki, których ludzie używają do opisywania i uzasadniania (lub 'legalnej’) władzy. Każdy wiek ma charakterystyczne postawy i systemy przekonań o prawach i krzywdach władzy ludzkiej. Kiedy badamy te idee, robimy historię myśli politycznej. Przez ostatnie 2500 lat filozofowie polityczni opowiadali się za monarchią a republikami, za arystokracją a demokracją, za komunizmem a własnością prywatną, za hierarchią a równością, za imperiami a państwami miejskimi. Odwołali się do rozumu, natury, religii i zwyczajów.

w Anglii Tudorów i Stuartów ludzie debatowali nad naturą władzy królewskiej i zakresem obowiązku posłuszeństwa wobec władców. Radykałowie argumentowali, że tyrani lub heretycy powinni zostać obaleni przez parlament lub lud. Ci, którzy bronili władzy monarchicznej, czynili to w opozycji do „teorii oporu” i obawiali się zagrożeń dla angielskiej korony zarówno ze strony katolików, jak i skrajnych protestantów, a także buntów ze strony głodnych lub pokrzywdzonych. Do podtrzymywania władzy monarchicznej użyto szerokiego wachlarza argumentów. Niektóre z nich podsumowujemy jako teorię „boskiego prawa królów”.