Teoria sprawiedliwości Platona (przydatne notatki)

termin Republika lub czym jest sprawiedliwość jest pod wieloma względami koroną dzieła Platona—największym z jego dialogów. Według Platona sprawiedliwość jest cechą jednostki, indywidualnego umysłu. Można go zrozumieć, studiując umysł człowieka, jego funkcje, cechy lub cnoty.

umysł nie jest jednorodny, ale niejednorodny i w rzeczywistości ma trzy elementy, tj., apetyt, duch i rozum, i działa odpowiednio. Ale wszystkie te trzy elementy same w sobie nie będą działać w skoordynowany sposób, a umysł jako całość będzie działał w sposób chaotyczny. Dlatego ważne jest, aby każda część umysłu działała wirtualnie ” w zgodzie z innymi częściami i pod władzą rozumu.

ilekroć apetyt działa pod powodem, będzie umiarkowany lub tymczasowy. Kiedy rozum działa pod kontrolą własnego oddechu, osiągnie swoją cnotę, którą nazywa się mądrością. I kiedy wszystkie te części umysłu działają w ten sposób pod najwyższością rozumu, cnota umysłu jako całości rodzi się i Cnota ta nazywana jest sprawiedliwością. Tak więc Platon sugeruje, że sprawiedliwość jest cnotą lub cechą umysłu. Nie jest to ani siła, ani egoizm i nie można go utożsamiać z sukcesem.

jednym z najlepszych produktów umysłu jest społeczeństwo. Platon przechodzi od mikrokosmosu do makrokosmosu; od Części do całości. Zarówno umysł, jak i społeczeństwo są niejednorodne i Żadne z nich nie może być rzucone w jednym kierunku w skoncentrowanej formie. Społeczeństwo, podobnie jak umysł, ma pewne niezbędne elementy.

Po pierwsze, społeczeństwo potrzebuje żywności i ubrań, a zatem pierwszą częścią społeczeństwa jest produkcja żywności i innych potrzeb życiowych— rzemieślników i producentów.

drugą koniecznością jest obrona społeczeństwa przed atakami, a to prowadzi do klasy bojowników—żołnierzy.

trzecią koniecznością jest rząd, a więc mamy klasę władców.

Platon wyraził opinię, że producenci odpowiadają apetytowi, wojownicy duchowi, a władcy rozumowi. Każda klasa musi funkcjonować w koordynacji między sobą i wirtualnie w swojej najlepszej formie. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy wszystkie elementy umysłu działają w zgodzie ze sobą.

stwierdził więc, że producenci muszą działać z temperamentem, wojownicy muszą działać odważnie, a władcy muszą rządzić mądrze. Zatem cnotą producentów jest wstrzemięźliwość, cnotą bojowników jest odwaga, a cnotą władców jest mądrość, a cnotą społeczeństwa jako całości jest sprawiedliwość.

jednak sprawiedliwość jest procesem, a nie przedmiotem. Może być postrzegana nie tylko przez zmysły, ale także przez rozum. Wszystkie instytucje i koncepcje są odbiciem idei. Wszyscy nie mogą dostrzec najwyższej idei, ponieważ wszyscy ludzie nie są równi i różnią się w swoich możliwościach. Sprawiedliwość jest wiedzą, którą można nabyć od wewnątrz poprzez odkrywanie własnych talentów, a także poprzez edukację.

ci, którzy wyrażają swoje nadmierne zainteresowanie mądrością, w końcu stają się filozofami, którzy wykluczają się z zakresu rodziny lub własności, które ich zdaniem są dwiema poważnymi przeszkodami na drodze miłości do mądrości. Tak więc, według Platona, filozofowie żyją we wspólnych rodzinach i wspólnej własności.

Platon postrzegał sprawiedliwość jako ideę, atrybut umysłu, który wyraża się w sprawiedliwym, politycznym i społecznym porządku. Sprawiedliwość jest więc relacją między jednostkami zależną od organizacji społecznej i politycznej. Ma być badany jako część struktury społeczności niż jako jakość osobistego postępowania. Jeśli można zwizualizować sprawiedliwy stan, łatwo jest również wyobrazić sobie sprawiedliwą osobę. W ten sposób Platon próbował zintegrować problem odbudowy politycznej z problemem moralności osobistej.

Platon zdefiniował „sprawiedliwość” jako posiadanie i czynienie tego, co własne. Innymi słowy, każdy wykonuje swoją pracę. Mówi się, że umysł jest właśnie wtedy, gdy każda jego część działa we własnej sferze Pod ogólnym kierownictwem rozumu, który jest pilotem umysłu i duszy.

dla Platona istnieją trzy źródła ludzkiego zachowania, mianowicie, pragnienie, emocje i wiedza. Pożądanie obejmuje apetyt, impuls i instynkt; emocje obejmują ducha, ambicję i odwagę; i wreszcie, wiedza oznacza myśl, intelekt i rozum.

Platon dalej stwierdził, że chociaż wszyscy ludzie mają te trzy źródła, nie są w równych stopniach we wszystkich. Niektóre są ruchome wcielenia pragnienia i mogą zarządzać Handlu, Przemysłu i innych zadań rzemieślniczych. Inni, którzy uosabiają emocje, są raczej zadziorni niż przyswajalni, motywowani władzą, a nie opętaniem.

świętują na polu bitwy i mogą zarządzać armiami. I wreszcie są ludzie, którzy medytują, rozumieją i są pociągani do zaplanowanej myśli. Tak więc, w doskonałym stanie, rzemieślnicy będą produkować dobra, ale nie będą rządzić; wojownicy bronią i chronią, ale nie będą rządzić, strażnicy lub władcy, którzy są nosicielami wiedzy, nauki mądrości i filozofii, będą karmieni, a także chronieni, ale będą rządzić.

Jeśli nie ma powodu, pożądanie może stworzyć chaos, a emocje mogą stworzyć anarchię. Gdyby nie było królów filozofów, rzemieślnicy i wojownicy spowodowaliby całkowity chaos. Jeśli nie kierujesz się wiedzą, ludzie są mnóstwem bez porządku. Ludzie potrzebują przewodnictwa filozofów, ponieważ pragnienia i emocje potrzebują oświecenia wiedzy.

wreszcie Platon wierzył, że ruina przychodzi, gdy handlarz staje się władcą, gdy generał używa swojej armii i ustanawia swoją dyktaturę wojskową. Tak więc, aby uniknąć tej ruiny, zaleca się, aby producent był w najlepszym stanie tylko w dziedzinie gospodarczej, wojownik na polu bitwy i każdy z nich w jakimkolwiek urzędzie publicznym zepsułby tylko sztukę polityki.

dzieje się tak dlatego, że mąż stanu jest zarówno nauką, jak i sztuką i trzeba dla niej żyć i być na nią przygotowanym. Według Platona, tylko król filozof nadaje się do kierowania narodem. Teoria sprawiedliwości Platona stwierdza, że dopóki filozofowie nie będą Królami lub Królowie i książęta świata nie będą mieli ducha i mocy filozofii, a mądrość i przywództwo polityczne spotkają się w tym samym człowieku, miasta nigdy nie przestaną chorować, czy też ludzkość.