Test stężenia glukozy w osoczu na czczo: Definicja i przegląd

co to jest test stężenia glukozy w osoczu na czczo?

test glukozy na czczo (FPG) to test, który bada cukrzycę, mierząc poziom glukozy w osoczu krwi osoby po okresie postu (nie Jedzenie). Test stężenia glukozy w osoczu na czczo podaje się osobom dorosłym nie ciężarnym z grupy wysokiego ryzyka cukrzycy. Według American Diabetes Association, te „wysokiego ryzyka” kandydaci do badania obejmują każdy wiek 45 lub więcej, osoby otyłe (ludzie, którzy są 120% ich zalecanej masy ciała lub powyżej), osoby z krewnymi pierwszego stopnia (rodzice, dzieci lub rodzeństwo) z cukrzycą, członkowie grup etnicznych wysokiego ryzyka (Rdzenni Amerykanie, Latynosi, Azjaci i Afroamerykanie), kobiety, które miały cukrzycę ciążową lub urodziły duże dzieci (9 funtów lub więcej), osoby z wysokim ciśnieniem krwi, osoby z poziomem lipoprotein o wysokiej gęstości (HDL) na poziomie lub poniżej 35 mg/dL lub stężenia trójglicerydów na poziomie 250 mg/dl lub powyżej oraz u osób z zaburzoną glikemią na czczo lub z zaburzoną tolerancją glukozy.

jak wykonuje się test stężenia glukozy w osoczu na czczo?

test stężenia glukozy w osoczu na czczo wykonuje się po co najmniej 8 godzinach. Próbkę krwi pobiera się z żyły w ramieniu. Jeśli poziom glukozy we krwi jest większy lub równy 126 mg / dl, dana osoba jest ponownie badana i, jeśli wyniki są zgodne, diagnozowana z cukrzycą. (Jeszcze kilka lat temu punkt odcięcia diagnostycznego wynosił 140 mg/dl, ale ADA obniżył go, ponieważ badania wykazały, że nawet osoby z poziomem glukozy w osoczu na czczo od 126 mg/dl do 140 mg/dl mają tendencję do rozwoju powikłań medycznych cukrzycy.)

osoby z poziomem glukozy w osoczu na czczo mniejszym niż 126 mg/dl, ale większym lub równym 100 mg/dl są klasyfikowane jako osoby z zaburzeniami stężenia glukozy na czczo. Chociaż nie mają cukrzycy, osoby te nie metabolizują glukozy normalnie i mają zwiększone ryzyko rozwoju wysokiego ciśnienia krwi, zaburzeń lipidowych we krwi i cukrzycy typu 2.