the consequences of differences in miot size for the nursing cat and her kittens

siedemdziesiąt jeden miotów kociąt (średnia wielkość miotu 4,4) badano od urodzenia do ósmego tygodnia życia w celu zmierzenia wzrostu kociąt i stanu ciała matki. Występuje kilka różnic płciowych w rozwoju; samce i samice kociąt nakładają podobne obciążenie na matkę w okresie laktacji. Waga matki (nie ciężarna, nie karmiąca) współdziała z wielkością miotu, aby określić los jej rosnących kociąt. Duży miot obciąża zarówno matkę, jak i kocięta, których wzrost ma wpływ; małe matki z dużymi miotami są szczególnie zagrożone. Przyspieszenie wzrostu kociąt następuje po około 32 dniach, gdy kocięta przyjmują więcej stałego pokarmu. Ta zmiana tempa wzrostu jest bardziej wyraźna u dużych miotów. Kocięta lekkich matek i kocięta w dużych miotach są odstawiane od maciory w niższej wadze, a kocięta lekkich matek są odstawiane wcześniej. Nasze wyniki wskazują, że w złych warunkach środowiskowych Duże mioty byłyby mniej skuteczne niż małe mioty; wzrost i przeżycie kociąt byłoby naruszone, a dostarczanie mleka dla dużego miotu miałoby szkodliwy wpływ na zdrowie matki. Koszt laktacji wydaje się być głównym czynnikiem ewolucyjnym w określaniu średniej wielkości miotu.